نابرابري را ميتوان در سراسر تاريخ بشريت مشاهده كرد. بشر بيش و پيش از آنكه در انديشه انسـان بمـا هُوَ انسان باشد، درپي به حاشيه راندن گروههايي از انسانها با ويژگيهايي خاص بوده است. انسانهايي متعلق به گروههاي مشترك كه درمقابل ساير گروهها، قائل به تبعيض و نابرابرياند. اقليتهايي كه بـه انحـاء مختلـف از حقوق مختلف مدني و سياسي و دسترسي به منابع و امكانات، بهواسطه گروهي ديگر محروم شدهاند. تا جايي كه حتي فلاسفه نيز بهنوعي مروج و توجيهكننده نابرابري بودهاند.
به گزارش عطنا، دکتر سید قاسم زمانی، دانشیار و مدیر گروه حقوق عمومی و بینالملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامهطباطبائی در مقاله خود تحت عنوان «دیوان دادگستری اروپا و تعمیم حقوق اشخاص دارای معلولیت به افراد برخوردار از چاقی مفرط» که در کتاب مجموعه مقالات اهدایی به دکتر ناصر قرباننیا، مدیر گروه فقید دانشگاه مفید که در حادثه منا جان به جانآفرین تسلیم کرد، منتشر شده است به بررسی حقوق افراد دارای معلولیت در رویه دیوان دادگستری اروپا پرداخته است که به حضور خوانندگان تقدیم میگردد.
در چکیده این مقاله آمده است: « حقوق بشر، حقوقی است فرازمانی، فرامکانی که جنسیت و زبان و مذهب را در مینـوردد و فـارغ از ملاحظـات و منافع حکومتی، با تقدس کرامت ذاتی انسان، ارزشهای جهانشـمول بشـری را در کـانون توجـه قـرار مـیدهـد. بااینحال، در این قلمرو جهانشمول، به تبعیت از هر نظام حقوقی، قواعد، به اقتضای مخاطـب و موضـوع، مـدون شده و جامه حقوقی به تن میکنند. بهاینترتیب، همزمان که جهانشـمولی، کلیـه موضـوعات و مخاطبـان را در چارچوب نظام بینالمللی حقوق بشر به یکدیگر پیوند میدهد، به ضرورت، به برخی موضوعات و مخاطبـان توجـه ویژهای دارد. زنان، کودکان و اشخاص دارای معلولیت از جمله مخاطبانی هستند که اسـنادی خـاص بـه حمایـت مضاعف از آنان در قلمرو حقوق بشر میپردازد. بـااینحـال، ازآنجاکـه برخـی مصـادیق ایـن مخاطبـان در اسـناد بینالمللی احصاء نشدهاند، لازم است تا در چارچوب رویه بینالمللی مراجع قضـایی حقـوق بشـری بـه جسـتجوی حدود و قلمرو حقوق و تعهدات این مخاطبان مبادرت ورزید. در این مقاله درصـددیم تـا بـا تحلیـل رویـه دیـوان دادگستری اروپا و تأملی در اصل منع تبعیض در قلمرو حقوق بینالملل بشر به تبیین امکان و امتناع تعمیم حقـوق اشخاص دارای معلولیت به اشخاص دارای چاقی مفرط و آثار و تبعات آن بپردازیم.»