بازدارندگی هسته‌ای در برابر تهدید اسراییل، به ایران توان عملیات متعارف خواهد داد

عطنا - در تاریخ سه شنبه مهر ۱۴۰۳، نشستی با محور تحلیل اوضاع منطقه غرب آسیا به میزبانی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.

در این نشست پرسش محور که توسط انجمن اسلامی مستقل دانشجویان این دانشکده برپا شد، دکتر فؤاد ایزدی استاد دانشگاه تهران، دکتر سیدجلال دهقانی، دکتر محمد شریف و دکتر مجید عباسی از استادان دانشگاه علامه طباطبایی، به بررسی مسائل نظامی سیاسی منطقه پرداختند و در ادامه دانشجویان نقطه نظرات خود را مطرح کردند.

اولین پرسشی که یکی از دانشجویان مطرح کرد این بود که برخی پانزده سال پیش شعار دادند: نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران. افرادی میگویند مردم ما نان شب و مسکن ندارند پس غزه و لبنان چه ربطی به ما دارد؟

وی افزود: آیا دولت ایالات متحده که در طول سالهای مختلف موضع مشابهی دارد و حمایت هایی از صهیونیست ها داشته، در چه مواقعی این موضع حمایتی خود را تقویت میکند و در چه مواقعی با احتیاط رفتار میکند؟ دیپلماسی  آمریکا در حمایت از صهیونیست ها به چه شکل است؟

دکتر ایزدی با توجه به تشریح رابطه آمریکا و اسرائیل، این چنین پاسخ داد: اگر نوع رابطهٔ آمریکا و رژیم صهیونیستی را بهتر بفهمیم به درک خیلی از مباحثی که این روز ها مطرح است کمک می کند.به نوع رابطه امریکا و رژیم صهیونیستی، خودشان  special relationship می گویند. یعنی این یک رابطهٔ ویژه است.یعنی رابطه ای که آمریکا با مکزیک، ژاپن یا ارژانتین دارد، یک رابطه ی معمولی است اما رابطهٔ آن با رژیم صهیونیستی ویژه است. اگر ما این نوع رابطه را تشخیص بدهیم، بهتر میتوانیم متوجه تحلیل ها شویم.

وی افزود: یک تحلیل مشهور این بود که آمریکایی ها خواهان گسترش جنگ نیستند. از همان ابتدا عرض میکردیم که آمریکایی ها خواهان گسترش جنگ هستند منتها ذیل زمانبندی خودشان. ذیل طراحی و برنامه ی خودشان. یعنی آمریکا قدرتی را برای خودش حفظ میکند و تعریف معانی میکند. گزاره دومی که بنظرم نیاز به توجه دارد، این است که آمریکایی ها گفتند ما خواهان آتش بس هستیم، که الان معلوم شده منظورشان از آتش بس چیست.

وی توضیح داد: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که آتش بس یعنی صهیونیست ها میتوانند به حماس و حزب الله حمله کنند! گزاره سومی که بنظرم نیاز به دقت دارد، این است که میگویند نباید در تله جنگ بیفتیم. بعضی مقامات ماهم این را میگویند.آنها (امریکا و اسرائیل) این حرف را چطور ترجمه میکنند؟ میگویند ما هرکار که بکنیم ایران قرار نیست کاری بکند. بدیهی‌ است اگر نتانیاهو بخواهد با ایران جنگ کند، با همفکری آمریکا اینکار را انجام میدهد چون کار بزرگی‌ست.
 
مخاطب دومین سوال دانشجویان، دکترشریف بود.سوال این بود که با توجه به شرایطی که در منطقه حاکم است آیا در این وضعیت بحرانی واقعا جایی برای اعمال قواعد حقوق بین الملل و قواعد حقوق بشر وجود دارد که بشود با این قواعد با رژیم صهیونیستی مقابله کرد؟

دکتر شریف در پاسخ گفت: همانطور که آقای دکتر ایزدی اشاره کردند، اینها واژه ها و پدیده ها را خودشان تعریف میکنند. بند دو و سه ی ماده دو در منشور ملل متحد در سازمان ملل، صراحتا میگوید دولت ها حق ندارند اختلافات خودشان رو با توسل به زور حل و فصل کنند و موظف اند برای حل و فصل اختلاف ها از روش های مسالمت آمیز استفاده کنند.راه حل ها فی الواقع در برابر این پدیده جز استهزا در بر ندارد.آیا من که در اینجا میگویم راه حل های حقوقی کارساز نیست ، این به معنای نفی حقوق بین الملل است؟ درواقع قضیه این است که نفی حقوق بین الملل برای کشور هایی مثل ما کارآمد نیست. آن چیزی که باید با آن کنار آمد، صرفا واقع نگری نسبت به قضایای بین المللی و موازین حقوق بین الملل است.

وی افزود: یک جرمی وجود دارد در این قبیل قضایا، که عنوانش ارتکاب جرم علیه عدالت است. این مفهوم را دارد که مواقعی که یک مرجع قضایی در جهت حل و فصل یک قضیه عمل میکند، با روش هایی از طریق تهدید، تطمیع، رشوه، یا این قبیل قضایا، مقامات رسیدگی کننده رو تحت تاثیر قرار دهند! به این عمل میگویند ارتکاب جرم علیه عدالت. ترامپ صراحتا  دیوان کیفری بین المللی را تحریم کرد.
ولی مگر کاری با او انجام دادند؟
 
درادامه یکی از دانشجویان سوالی را در مورد استراتژی لبنان مطرح کرد و گفت: سطح تنش بین جبهه مقاومت و رژیم صهیونیستی به بالاترین حد خودش رسیده است. پس از طوفان الاقصی، حزب الله با رهبری جدید چه استراتژی باید در پیش بگیرد؟ از طرف دیگر هر اقدامی هم حزب الله انجام بدهد، به شکل غیر مستقیم دامنگیر ایران هم خواهد بود!

آقای دکتر دهقانی در پاسخ گفت: مهمترین وظیفه حزب الله بازسازی خودش هست که بتواند نیروهایش را تجمیع کند، حزب الله نیاز به بازسازی روحی و روانی و عملیاتی و بازوهای خود دارد که بسیار مهم هست‌. نکته دوم، تقویت تسلیحاتی برای دفاع است. در مورد ایران، این فرض که ایران در جنگ نیست فرض باطلی است، آنها میگویند حزب الله و ... نیروهای نیابتی ما هستند،ما میگوییم، متحدین هستند محور مقاومت یعنی ما... همه میدانیم اگر ما نبودیم مثلا برای یمن، موشک بالستیک می ساختند؟ الان ایران وسط معرکه‌ست. اگر خیلی واقع بینانه نگاه کنیم میبینیم که مشکل نتانیاهو این هست که من با ایران دارم میجنگم! نه با حزب الله یا حماس.

 
سپس این سوال مطرح شد که آیا طوفان الاقصی ارزش پیامدهای سنگین بعدی را داشت؟

دکتر دهقانی بیان کرد: براساس درگیری هایی که قبل‌تر بود، فکرنمیکردیم اسرائیل اینگونه پاسخ بدهد، مهمتر از همه اینکه خود اسرائیلی ها هم نمیتوانستند، آمریکایی ها این توان(توان جنگ را) به آنها دادند، چون آنها به دنبال خاورمیانه خودشان هستند. ما معتقدیم سلاح هسته ای برای نجنگیدن است، نه برای جنگیدن! سلاح هسته ای بازدارنده است. بازدارندگی هسته ای در صورت تهدید اسرائیل، می‌تواند به ما توان عملیات متعارف دهد.

وی افزود: از نظر آمریکا گسترش ندادن جنگ یعنی ایران وارد نبرد نشود. اگر ما نشان می‌دادیم که ماهم از وارد شدن به جنگ نمی‌ترسیم، خیلی راحتتر می‌توانستیم جلوی اسرائیل را بگیریم. در طول تاریخ بین الملل مماشات در برابر دشمن جواب نداده ودیپلماسی بدون پشتوانه قدرت، مثل اسلحه با گلوله مشقی‌است.

در آخرین دقایق جلسه، دانشجویان سوال پایانی خود را چنین بیان کردند: هدف اسرائیل این بود که حماس نابود شود، قبل از هفت اکتبر حماس بود، بعدش هم حماس هست. آن چیزی که فلسطینی ها با عملیات هفت اکتبر به دست آوردند چه چیزی بود؟

دکتر شریف در پاسخ گفت: قطعنامه هایی که سازمان ملل متحد در مورد نهضت های رهایی بخش صادر کرد، بر این مبنا بود که مردم سرزمین های اشغالی حق دارند برای رها کردن سرزمینشان از چنگ اشغالگران، دست به اسلحه ببرند. کنوانسیون های ژنو صراحتا اعلام کرده که دولت اشغالگر اولین کاری که باید بکند این است که سرزمین های اشغالی را خالی کند و تاکید کردند که این امر مشمول مرور زمان نمیشود. هفت اکتبر و دست بردن مردم فلسطین به اسلحه ها، حق تثبیت شده آنها بود.
 
خبرنگار و عکاس: ریحانه محمدی