فدراسیون بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies) یک سازمان جهانی است که هر ساله به ۱۶۰ میلیون نفر از طریق ۱۹۰ انجمن ملی خود کمکهای بشردوستانه توزیع میکند.
به گزارش عطنا، این سازمان پیش و بعد از فجایع و وضعیتهای اورژانس بهداشتی برای برطرف کردن نیازها و بهبود زندگی افراد صدمه دیده، عمل میکند. این کار بدون هیچگونه تبعیضی در زمینه ملیت، نژاد، جنسیت، اعتقادات مذهبی، کلاس و عقاید سیاسی انجام میشود.
بر اساس استراتژی سال ۲۰۲۰ صلیب سرخ و هلال احمر، برنامه جمعی این سازمان که شامل بخشی از نهضت بینالمللی صلیب سرخ همراه با کمیته بینالمللی صلیبسرخ و ۱۹۰ فهرست صلیبسرخ و جوامع هلالاحمر است، برای مقابله با چالشهای عمده انساندوستانه و توسعۀ دههٔ کنونی، به منظور نجات جانها و تغییر اذهان متعهد است.
هدف اصلی این سازمان، تشکل نیروی IFRC's به صورت یک شبکه داوطلبانه است. چارچوب جامعه صلیب مبتنی بر تخصص، حفظ استقلال، بیتعصبی و بیطرفی است. این سازمان تلاش میکند تا استانداردهای انسانی را با شرکای خود در واکنش نسبت به فجایع، بهبود و توسعه بخشد. این استانداردها، تصمیم گیرندگان را بر آن میدارد تا در راستای منافع مردم آسیب دیده عمل کنند. این سازمان تلاش میکند تا جوامع سالم را فعال کند، آسیبپذیری را کاهش دهد، انعطاف را تقویت کند و فرهنگ صلح را در سراسر جهان گسترش دهد.
هفت اصل اساسی که اعضای صلیب سرخ و هلال احمر را هدایت میکند عبارت از انسانیت، بیتعصبی، بیطرفی، استقلال، خدمت داوطلبانه، وحدت و عمومیت است.
در راستای همین اهداف، مرکز روانشناسی این فدراسیون بین المللی، مقاله ای با عنوان «بهداشت روانی و حمایت روانی- اجتماعی از کارکنان، داوطلبان و جوامع مختلف در شرایط شیوع ویروس کرونای جدید» منتشر کرده است که به همت پژوهشکده مطالعات ترجمه دانشگاه علامه طباطبائی به زبان فارسی ترجمه شده است.
واکنشهای رایج در مقابل بیماریهای همهگیر، شایعات مربوط به ویروس کرونای جدید، واکنش ها و رفتارهای متداول در برابر بیماری های همه گیر، نیازهای مرتبط با بهداشت روانی و حمایت های روانی-اجتماعی در جامعه، ملاحظات ارتباطی در بیماری های همهگیر، بهداشت روانی و حمایت های روانی-اجتماعی برای افراد در قرنطینه، مدیریت استرس و... از جمله موارد مطرح شده در این پژوهش است.
در مقدمه این مقاله آمده است که نوع جدید ویروس همه گیر کرونا به تازگی و در سال های 2020-2019 پدیدار شده است. اگرچه مسیر انتقال این ویروس هنوز به طور کامل مشخص نشده است، گفته می شود که ویروس کرونای جدید قابل انتقال از فردی به فرد دیگر بوده و سیستم های مراقبت بهداشتی ممکن است از تجهیزات کافی برای کنترل شیوع در مقیاس بزرگ بهره مند نباشند. علاوه بر این، تصورات و اطلاعات غلط درباره این نوع بیماری های همه گیر به سرعت در حال گسترش است و بهداشت روانی و حمایت های روانی-اجتماعی، اولویت اصلی در مورد بیماری های همه گیر قبلی بوده است. چنین حمایت هایی متضمن رفاه حال جمعیت آسیب دیده بوده و آثار مخربی که ترس و تصور اشتباه برای سلامت و امنیت عمومی ایجاد می کنند را خنثی می کند. در حقیقت، دسترسی به اطلاعات، دانش کافی درباره این بیماری و نحوه گسترش آن منجر به ایجاد آرامش و حس حمایت افراد آسیب دیده شده و به آنها در پیروی از دستورالعمل ها کمک می کند. حمایت روانی اجتماعی از کارکنان بهداشتی و داوطلبان نیز در بهبود عملکرد آنها در شرایط کاری بسیار استرس زایی که در آن قرار دارند، موثر است. هدف این پژوهش، ارائه اطلاعات پیش زمینه ای در خصوص ابعاد حمایت های روانی-اجتماعی مرتبط با ویروس کرونای جدید بوده و اقداماتی عملی در این زمینه را توصیه می کند. این اطلاعات می تواند به افرادی که با بیماران در ارتباط بوده و دچار فشار کاری و زندگی در این دوره بیماری هستند، کمک کند. در حقیقت، مخاطب اصلی این پژوهش، افراد در ارتباط با بیماران کرونایی و ارائه دهندگان خدمات بهداشت روانی و حمایت های روانی-اجتماعی برای افراد بیمار است.
در این پژوهش به خوبی به شایعه های رایج در دوران کرونا، واکنش ها و رفتارهای متداول در برابر این بیماری از جمله ترس از بیماری و مرگ، احساس درماندگی و افسردگی در نتیجه بودن در قرنطینه، عدم اعتماد و عصبانیت نسبت به افرادی که با این بیماری مرتبط هستند، ترس از بیماری و مرگ که مانع از مراجعه افراد به کارکنان بهداشتی یا مراکز درمانی می شود و... اشاره شده است.
مشروح کامل این پژوهش با کلیک روی عنوان زیر قابل دریافت است.