بزرگداشت «خسرو یحیایی؛ ارتباطاتی هنرمند» در دانشکده علوم ارتباطات علامه

بزرگداشت مرحوم استاد خسرو یحیایی، عضو هیئت علمی بازنشسته دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی ۱۷ مهرماه در سالن شورای این دانشکده برگزار شد.  

به گزارش خبرنگار عطنا، در این مراسم اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، برخی از استادان علوم ارتباطات سایر دانشگاه‌ها، شاگردان استاد یحیایی، برخی از همکاران قدیمی این استاد و بعضی از فعالان عرصه مطبوعات و رسانه حضور داشتند. (گزارش تصویری)

همچنین از خانواده مرحوم استاد خسرو یحیایی، آفاق زرگریان، همسر ایشان و خانم‌ها مریم و ناهید یحیایی دختران این استاد فقید نیز در مراسم حضور یافتند.

در این مراسم دکتر محمدمهدی فرقانی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، دکتر هادی خانیکی، مدیر گروه علوم ارتباطات این دانشگاه، دکتر سید‌نورالدین رضوی‌زاده، معاون اداری و مالی و دانشجویی دانشکده علوم ارتباطات، مهرداد بوستانچی صف‌سری، صاحب امتیاز و مدیرمسئول نشریه دانش تبلیغات، محمدعلی کریمی ابرقویی، مشاور شهردار و رئیس مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران، دکتر مهدی محسنیان‌راد، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع)، دکتر رحمان سعیدی، عضو هیئت علمی گروه روابط عمومی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و فرزانه بنی‌هاشمی، دانشجوی استاد یحیایی ورودی سال ۷۲ کارشناسی علوم ارتباطات به سخنرانی پرداختند.

در ادامه این مراسم مریم یحیایی، فرزند مرحوم استاد یحیایی، استاد بازنشسته دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و آفاق زرگریان، همسر این استاد، ضمن تشکر از دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی برای برگزاری این مراسم، سخنان خود را بیان کردند.

دکتر احمد میرعابدینی، استاد حقوق ارتباطات، محمود مختاریان، استاد گرافیک مطبوعات و فتوژورنالیسم، یوسف خجیر، مدیرگروه علوم ارتباطات دانشگاه سوره و برخی دیگر از استادان علوم ارتباطات نیز در این مراسم حضور داشتند.

فرقانی: دانشکده علوم ارتباطات علامه خانه دوم خانواده مرحوم یحیایی است

در ابتدای این مراسم دکتر محمدمهدی فرقانی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی ضمن عرض تسلیت به خانواده، دوستان و همکاران استاد یحیایی به بیان سخنانی درمورد آن مرحوم پرداخت و گفت: امیدوار بودیم که سال‌های سال از محضر پرفیض ایشان استفاده و گرمای وجود او را احساس کنیم، ولی مشیت الهی بر این بود و امیدوارم که خداوند به خانواده ارجمند ایشان، خصوصاً همسر و دختران بزرگوارشان صبر عنایت کند.

وی ادامه داد: ما وظیفه داشتیم و داریم که برای این عضو محترم و قدیمی گروه دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی علامه طباطبائی و برای همکار سال‌های گذشته‌مان، مراسم بزرگداشت باشکوه‌تری را فراهم می‌کردیم ولی متأسفانه با توجه به اینکه در روزهای آخر مهلت دفاع از پایان‌نامه‌ها قرار داشتیم و از طرف دیگر نمی‌خواستیم فاصله زمانی بیشتری ایجاد شود، این مراسم را برگزار کردیم.

رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی گفت: برای من واقعاً مایه تأسف است که استاد یحیایی را از دست دادیم، چون از اوایل دهه ۱۳۵۰ که من دانشجوی دانشکده علوم ارتباطات بودم، حضور استاد و گرمی وجودشان را لمس کردم و به اشکال مختلف در خدمتشان بودم.

وی با بیان اینکه استاد یحیایی یک همکار چندوجهی بود، بیان کرد: کسی که سال‌های سال علاوه بر اینکه تدریس دروس تخصصی ارتباطات را به عهده داشت، درعین‌حال شاعر، نقاش، فیلم‌ساز و کارگردان بود و آثار ماندگاری از خودش بر جای گذاشت؛ همین‌طور مرحوم استاد یحیایی در روزهایی به گروه ارتباطات کمک می‌کردند که این گروه بسیار کوچک و حتی در حال فروپاشی بود.

فرقانی افزود: مرحوم استاد یحیایی، مرحوم استاد معتمد‌نژاد و دکتر بدیعی و همچنین آقای عباس‌زاده که برای ایشان آرزوی سلامت و طول عمر می‌کنیم، این افراد بودند که گروه ارتباطات را سرپا نگه‌ داشتند و شرایطی را فراهم کردند که ما در سال‌های بعد بتوانیم گروه را مجدداً به‌ویژه با کمک‌های دکتر خانیکی اصطلاحاً مستعد کنیم.

وی درباره همین موضوع خاطرنشان کرد: با این تلاش‌ها توانستیم، گرایش‌های زیرمجموعه علوم اجتماعی را تبدیل به رشته کنیم و بعد به‌تدریج روندی را طی کنیم که به احیاء و بازگشت به دانشکده علوم ارتباطات که آرزوی همه همکاران، دوستان و دانشجویان این رشته و حوزه بود، منجر شد.

رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی افزود: عمر مرحوم دکتر معتمدنژاد کفاف نداد که دانشکده علوم ارتباطات را ببینند، درحالی‌که بنیان‌گذار واقعی دانشکده ایشان هستند.

وی گفت: مرحوم یحیایی هم در سال‌هایی که عضو گروه علوم ارتباطات بودند به‌هرحال تحت شرایطی به‌افتخار بازنشستگی نائل شدند اما هیچ‌گاه غیرفعال نشدند؛ ما سال‌های سال به‌خصوص تا وقتی که دکتر معتمدنژاد در قید حیات بودند، جلسات ماهانه‌ای داشتیم که طی آن با اعضای گروه ارتباطات ماهانه در باشگاه مخابرات جمع می‌شدیم و یک‌شب را باهم می‌گذراندیم و مرحوم یحیایی هم پای ثابت این جلسات بودند و به همین دلیل هیچ‌گاه فاصله‌ای بین ما ایجاد نشد.

رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی در ادامه بیان کرد: من برای این استاد گران‌مایه طلب مغفرت می‌کنم و برای بازماندگان او طلب صبر و اجر مسئلت دارم و امیدوارم که همه ما بتوانیم دنباله‌روهای خوبی برای این استادان بزرگوار باشیم و درعین‌حال یادشان را همیشه زنده نگه داریم.

فرقانی در پایان خطاب به خانواده مرحوم استاد یحیایی که در این مراسم حضور داشتند، گفت: دانشکده علوم ارتباطات علامه طباطبائی خانه دوم شما است و ما همیشه خوشحال خواهیم شد که به هر مناسبتی شما را اینجا ببینیم و یاد ایشان را با دیدار شما زنده نگه داریم.

خانیکی: یکی از بارزترین خصوصیت استاد یحیایی، فهم هنرمندانه او از زندگی بود

در ادامه این مراسم دکتر هادی خانیکی، مدیر گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی ضمن عرض تسلیت به خانواده و همکاران استاد یحیایی، گفت: برای کم کردن بار هر مصیبتی، همدردی، پیوستگی و انسجامی که در بازماندگان اعم از دوستان، همکاران، خانواده و دانشجویان به وجود می‌آید، می‌تواند تسلی‌بخش باشد؛ یاد فرد درگذشته و بازخوانی میراث او می‌تواند تا حدودی غیبت فیزیکی آن عزیز را قابل‌تحمل‌تر کند؛ با توجه به مدت کوتاهی که دختر عزیز ایشان در ایران خواهند بود، تصمیم گرفتیم که جمع دوستانه دیگری را نیز در کنار برنامه‌های دیگر خانواده مرحوم یحیایی، داشته باشیم.

وی ادامه داد: یکی از بارزترین خصوصیات استاد یحیایی، فهم هنرمندانه او از زندگی بود که تلاش می‌کرد ذیل همان فهم هنرمندانه به کار خودش معنا ببخشد؛ توانایی‌های هنری او ازجمله اینکه به شعر پناه می‌برد، درون دنیای نقاشی می‌رفت و به فیلم می‌پرداخت؛ دنیای او را از معلمی که فقط درس‌های مشخصی را تدریس می‌کند، وسیع‌تر کرده بود.

خانیکی استاد یحیایی را یک دوست بسیار صمیمی و بی‌آلایش دانست و بیان کرد: او یک پدر صمیمی و طبیعتاً یک همسر صمیمی بود و مرگ ناگهانی او به تعبیر اینکه سایه مرگ در هر حالتی تلخ است، ناگوار و تأسف‌برانگیز است؛ به‌نظرم هر مرگی در هر سنی برای نزدیکان سنگین است و از نظر بازماندگان این یک واقعیت تلخ است.

وی ادامه داد: هر وقت یحیایی را می‌دیدید انگار کاندیدای مردن نیست، چون با حرف‌های جذاب و زیبا بیشتر به زندگی فکر می‌کرد و می‌خواست مجموعه شعرش را چاپ کند؛ کسی بود که با درک هنرمندانه‌ای که داشت عاشق زندگی بود و به همه اطرافیان خود عشق می‌ورزید.

مدیر گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی گفت: استاد یحیایی از کسی چیزی به دل نمی‌گرفت و این یکی از ویژگی‌های اخلاقی او بود؛ من هرچه مرور می‌کنم به خاطر نمی‌آورم که با یحیایی نشسته باشم و او از کسی بد گفته باشد.

استاد یحیایی از کسانی بودند که باوجود همه سختی‌هایی که در طول دوران زندگی‌ خود تجربه کرد، مثل کسی که دنیا را با نگاه شاعرانه می‌بیند و هنرمندی که فهم هنرمندانه دارد، فضای بسته را بازتر می‌کرد؛ حتماً یحیایی هم با مشکلات و سختی‌های بسیاری روبه‌رو بود ولی امکان نداشت که در مناسبات خود سراغ این مسائل برود.

وی افزود: برای کسی که عاشق بوده مرگ پایان نیست و آغاز یک زندگی دیگر است؛ مرگ و عشق دو روی سکه وجود و زندگی استاد بود.

خانیکی با اشاره به اینکه اندیشه‌های بزرگ را باید از کارهای کوچک شروع کرد، گفت: جمع دوستان، همکاران و خانواده او نباید همدیگر را فراموش کنند بلکه باید به‌نوعی خلق سرمایه اجتماعی کنند؛ این خانواده کوچک به‌نظرم سرمایه بزرگی دارد که باید آن را حفظ کرد؛ سرمایه اجتماعی یعنی روابط خودشان را حفظ کنند و از آدم‌های بزرگ درس بیاموزند.

وی بیان کرد: ما از شاگردان مرحوم معتمدنژاد بودیم؛ به خاطر دارم که از جمله ویژگی‌های او این بود که برای دانشجو واژه همکار را به کار می‌برد و سلسله‌مراتب دانشگاهی را آن‌قدر رعایت می‌کرد که حتی عنوان «دکتر» را برای کسانی هم که سال‌ها دوست بود تا زمانی که رساله‌شان را دفاع نمی‌کردند، به کار نمی‌برد.

این استاد علوم ارتباطات ادامه داد: استاد یحیایی از کسانی بودند که باوجود همه سختی‌هایی که در طول دوران زندگی‌ خود تجربه کرد، مثل کسی که دنیا را با نگاه شاعرانه می‌بیند و هنرمندی که فهم هنرمندانه دارد، فضای بسته را بازتر می‌کرد؛ حتماً یحیایی هم با مشکلات و سختی‌های بسیاری روبه‌رو بود ولی امکان نداشت که در مناسبات خود سراغ این مسائل برود.

وی ضمن تشکر از همکاران و دکتر فرقانی، بیان کرد: یحیایی عاشق کارش بود و این سرمایه‌ای است که باید در زندگی ما در جریان باشد؛ میراث یحیایی به همه ما سپرده شده است و ما باید سعی کنیم که آن را فراموش نکنیم و ویژگی‌های اخلاقی او را بازخوانی کنیم، نوع نگاه او را تقویت کنیم و با همدیگر باشیم تا مصیبت رفتن دوستان را بتوانیم تحمل کنیم.

خانیکی در پایان گفت: این داستان، داستانی بی‌پایان است و باید بدانیم که دوام ما متکی بر حفظ همین همبستگی و انسجام‌ها است.

بوستانچی: «مرحوم یحیایی» از ایده‌پردازان تبلیغات در ایران بودند

مهرداد بوستانچی‌صف‌سری، صاحب امتیاز و مدیرمسئول نشریه دانش تبلیغات نیز در این مراسم، گفت: ورودی سال ۱۳۶۷ دانشگاه علامه طباطبائی بودم که در آن زمان از محضر استادانی چون مرحوم دیبایی و یحیایی استفاده می‌کردم؛ شاید وجه علمی دکتر یحیایی در این مراسم بیشتر مطرح شد اما ما به دلیل ارتباطات و دوستی که با دکتر یحیایی داشتیم به‌غیراز مسائل دانشگاهی، کارهای حرفه‌ای هم انجام می‌دادیم؛ وجه حرفه‌ای استاد یحیایی این بود که او از ایده‌پردازان مجله تبلیغات در ایران بود.

وی ادامه داد: مرحوم یحیایی همیشه خیلی صمیمانه و صادقانه در این زمینه با ما همکاری می‌کردند و ما در این مدت توانستیم با کمک دکتر یحیایی و استادان دیگر از جمله استاد معتمدنژاد و مرحوم دیبایی نشریه را به اینجا برسانیم.

مدیرمسئول نشریه «دانش تبلیغات» بیان کرد: در جلساتی که ما به‌صورت دوستانه در منزل یا شرکت با او داشتیم، موفق شدیم اهداف بسیار تخصصی تبلیغاتی را با حضور ایشان پیش ببریم و در شماره‌های مختلفی از «دانش تبلیغات» کارهای تخصصی گوناگونی را به عهده داشتند، از جمله در برنامه‌ریزی تبلیغاتی با ما همکاری می‌کردند.

وی افزود: استاد یحیایی در زمینه تحقیق و بررسی برنامه‌های تبلیغاتی، ارزشیابی ایده‌های تبلیغاتی، نقد و بررسی فیلم‌های تصویری، سنجش و بازتاب مخاطبان تبلیغاتی، طراحی و تولید پیام‌های صوتی، مشاوره، تحقیق و برنامه‌ریزی تبلیغات با ما همکاری داشتند.

بوستانچی در ادامه گفت: در چند شماره از دانش تبلیغات موفق شدیم، تبلیغات شرکت‌های بزرگی مثل سامسونگ و بانک‌هایی مثل بانک تجارت، بانک ملت و مسکن را تجزیه و تحلیل کنیم و نقطه نظرات دکتر یحیایی به‌خصوص برای روابط عمومی شرکت‌ها خیلی مؤثر بود.

وی در همین رابطه اضافه کرد: یکی از نقطه نظرات استاد یحیایی این بود که فرستنده یک پیام تبلیغاتی است و همواره باید در نظر داشته باشد که شعور عمومی جامعه در رابطه با اصل پویایی در حال رشد است، طراحی پیام‌های تبلیغاتی باید از نظر قالب و محتوا با توجه به فرهنگ مخاطب و توجه به شعور عمومی جامعه انجام شود و از جنبه‌های تکراری و حاشیه‌ای پرهیز شود.

مدیرمسئول نشریه دانش تبلیغات در تأیید صحبت‌های دکتر خانیکی، بیان کرد: در نشریه «دانش تبلیغات» به خاطر سرمایه‌هایی که استاد یحیایی از لحاظ علمی به‌جا گذاشتند، مجموعه مقالات و آثار ایشان را منتشر خواهیم کرد و نسخه‌های آن را نیز در سایت نشریه بارگذاری می‌کنیم.

وی افزود: فقدان استاد یحیایی برای نشریه ما خیلی تأسف‌بار بود و ما نتوانستیم از نقطه نظرات او به‌صورت ادامه‌دار استفاده کنیم؛ روحشان شاد و برای بازماندگان ایشان طلب صبر می‌کنم.

محسنیان‌راد: همه باید انتظار این بی‌خبری پرخبر را داشته باشند

 دکتر مهدی محسنیان‌راد، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) نیز در این مراسم به سخنرانی پرداخت و گفت: امروز صبح برای کاری به دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی آمده بودم، وقتی که وارد سرسرای دانشکده شدم، ناگهان عکس را دیدم بسیار اثر عمیق و آزاردهنده‌ای روی من گذاشت. برای اینکه هیچ انتظار نداشتم چراکه ۱۰ روز پیش مرحوم استاد یحیایی به من زنگ زدند و درباره کتاب جدیدی که منتشر کردند صحبت کردیم، همچنین از دخترشان برای من گفتند که برای دختر و همسر ایشان و برای بازماندگان آرزوی صبر دارم.

وی ادامه داد: خدا رحمتشان کند، مرگ همین است، همه باید انتظار این بی‌خبری پرخبر را داشته باشند.

محسنیان‌راد بیان کرد: من از سال ۱۳۴۶ استاد یحیایی را می‌شناسم، همکلاسی بودیم ولی من به رشته روزنامه‌نگاری و ایشان به رشته عکاسی خبری رفتند.

وی ضمن تسلیت مجدد به بازماندگان خانواده استاد یحیایی، گفت: از استادان و همکاران تشکر می‌کنم که این‌طور از رفتگان دانشکده یاد کردید، خدا استاد یحیایی را رحمت کند.

سعیدی: «یحیایی» علاقه‌مند به ارتقای ارتباطات بود

دکتر رحمان سعیدی، عضو هیئت علمی گروه روابط عمومی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی نیز در این مراسم، گفت: خدمت خانواده محترم استاد فرهیخته، استاد یحیایی تسلیت عرض می‌کنم؛ من با استاد یحیایی چند وجه مشترک داشتم که از جمله آن این بود که هر دو علاقه‌مند به اعتلا و ارتقای علوم ارتباطات بودیم و نسبت به پیشرفت کمی و کیفی ارتباطات تعصب داشتیم و وجه دوم و سوم مشترک ما نیز به ترتیب معلم و همکار بودن در دانشگاه و اهل شعر و شاعری بودن است.

وی درباره آخرین خاطره خود با مرحوم یحیایی، بیان کرد: ایشان یک ماه پیش با من تماس گرفتند و آخرین کتاب شعر خود را برایم فرستادند، خیلی خوشحال شدم و از ایشان تشکر کردم و از او خواستم که تشریف بیاورند تا بیشتر از محضرشان استفاده کنیم و این روزها که خبر درگشت او را شنیدم، خیلی متأثر شدم.

سعیدی در پایان صحبت‌هایش یکی از اشعار مجموعه شعری مرحوم یحیایی را که اخیراً به چاپ رسیده، خواند که در ادامه آمده است:

راه زندگی هیچ انتهایی ندارد

راه زندگی گردشی دورانی دارد، چون زمین هیچ انتهایی ندارد

در بی‌راهه زندگی گردشی دورانی می‌کند

همه در گردشی دورانی گرفتاریم

باید جستن حقیقت را تجربه کرد

باید جستن لذت را در این گردش دورانی تجربه کرد

باید قلب را به گرمای هستی سپرد

باید تسلیم شد

تسلیم گردش دورانی عالم که می‌برد ما را در سراشیبی حیات به‌سوی افقی نامعلوم که در کهکشان‌ها گم می‌شود

کریمی: «مرحوم یحیایی» دروازه ورود نسل ما به دنیای ارتباطات بود

محمدعلی کریمی ابرقویی، مشاور سابق شهردار و رئیس سابق مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران ضمن عرض تسلیت برای درگذشت این استاد مهربان و فرزانه، گفت: ۲۶ سال قبل وارد دانشکده علوم ارتباطات شدم، نکته‌ای که می‌خواستم بگویم این است که دروازه ورود نسل ما به دنیای ارتباطات، اطلاع‌رسانی، رسانه و روابط عمومی اشخاصی بودند که همه ضمن داشتن عمل و دانش ارتباطی، رفتارهای حرفه‌ای و اخلاقی متناسب با آن حرفه را نیز داشتند.

وی افزود: ما با وجود استادانی چون قندی، یحیایی، دیبایی و معتمدنژاد وارد یک حوزه اخلاقی در دنیای ارتباطات و اطلاع‌رسانی شدیم؛ اکنون که حدود ۳۰ سال می‌گذرد، تازه متوجه می‌شویم که ما در پرده چه نکته‌هایی را فرا گرفتیم.

کریمی بیان کرد: آن زمان متوجه نمی‌شدیم ولی اکنون که تأمل می‌کنیم، می‌بینیم که بخشی از وجوه رفتاری مثبت خودمان ناشی از آموزه‌های همان دوران است که آنها با چه پذیرش و منِشی ورود پیدا می‌کردند.

وی ادامه داد: ما در این فضا بزرگ شدیم و نقطه منفی‌ای از مَنش استادان، چه آنهایی که در قید حیات هستند و چه آنهایی که کوچ کردند به یاد ندارم.

بنی‌هاشمی: همیشه کلاس‌های «استاد یحیایی» پر از دانشجو بود

فرزانه بنی‌هاشمی، دانشجوی استاد یحیایی، ورودی سال ۱۳۷۲ کارشناسی علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی نیز در این مراسم، گفت: افتخار شاگردی همه این استادان را در دانشکده علوم ارتباطات داشتم و ارتباطم نیز با دانشگاه علامه هنوز هم باقی مانده و همیشه مثل همه دانشجویان این دانشگاه با افتخار از اینکه محضر چنین استادانی را درک کردم، یاد می‌کنم.

وی ادامه داد: یکی از ویژگی‌های آن دوره که شاگرد استاد یحیایی بودیم، رهایی، وارستگی و آزادگی‌ ایشان بود که من کمتر مانند آن را دیده بودم؛ شاید تنها کلاسی که ما در آن خیلی رها بودیم کلاس آقای یحیایی بود و دلیل آن جنس کلاس‌ها و شخصیت خودشان بود.

بنی‌هاشمی بیان کرد: استاد یحیایی برخلاف رویه جاری هیچ‌وقت در کلاس حضور و غایب نمی‌کرد ولی همیشه کلاس‌هایش پر از دانشجو بود و گاهی فکر می‌کردم، انگار این آدم روی زمین راه نمی‌رود.

وی درباره سخنان دکتر خانیکی که گفتند «استاد یحیایی هرگز کاری از کسی نمی‌خواست ولی همیشه آماده کمک بود»، اظهار کرد: نخواستن؛ گاهی وقت‌ها به‌خاطر بی‌نیازی است، گاهی به‌خاطر غرور و گاهی هم به دلیل وارستگی و رهایی درونی فرد است و من فکر می‌کنم آقای یحیایی به این صفت وارستگی و رهایی درونی متصل بود.

بنی‌هاشمی ادامه داد: ممکن است که چراغی در خانواده استاد یحیایی خاموش شده باشد ولی ما شاگردان علامه، هر وقت که به دانشگاه علامه فکر می‌کنیم یک تصویر بزرگ از یک مجموعه چهره بسیار درخشان در ذهن‌مان نقش می‌بندد که همیشه با ما زندگی می‌کنند.

وی افزود: ۱۵ سال است که آقای یحیایی را ندیدم ولی شهادت می‌دهم که هر وقت اسم دانشگاه علامه می‌آید، یاد تصویر درخشان آقای یحیایی می‌افتم که فکر می‌کنم با درگذشت او تمام نخواهد شد و تا وقتی که ما هستیم با همه ما خواهد بود و عمیقاً با بازماندگان احساس همدردی می‌کنم.

مریم یحیایی: با زیبایی تمام در تمام مراحل زندگی همراه ما بودند

مریم یحیایی، فرزند مرحوم استاد یحیایی، استاد بازنشسته دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی در ادامه نشست ضمن تشکر از استادان، همکاران و دانشجویان پدرشان، گفت: اصلاً آمادگی این را نداشتم که امروز صحبت کنم، هنوز آن‌قدر در شوک این اتفاق هستم که وقتی کلمه مرحوم را می‌شنوم، اصلاً باورم نمی‌شود ولی خیلی برایم جالب بود کلمات و جملاتی که از شما عزیزان می‌شنیدم، دقیقاً همان درکی است که من هم از پدرم داشتم.

وی افزود: این را به خاطر اینکه ایشان پدرم هستند نمی‌گویم، پدرم نگاه زیبایی به زندگی داشت و خاطرات بسیار زیبایی باهم داشتیم؛ من مدتی است که دور از خانواده زندگی می‌کنم ولی همیشه به من می‌گفت که ما همه به یک آسمان نگاه می‌کنیم و به هم وصل هستیم.

فرزند مرحوم استاد یحیایی بیان کرد: واقعاً نمی‌توانم توصیف کنم که چقدر پدر مهربانی بودند؛ همیشه خندان، آرام و خیلی رها با ما برخورد می‌کردند؛ من هنوز فرزندی ندارم ولی بارها و بارها در طول این سال‌ها از وقتی بزرگ‌تر شدم و بهتر زندگی را می‌فهمم، با خودم فکر می‌کردم که پدر در کنار مادرم چطور به زیبایی در کنار همه آزادی‌هایی که به ما دادند، ما را راهنمایی کردند.

وی ادامه داد: ما هیچ‌گونه فشاری از طرف ایشان حس نکردیم، با زیبایی تمام در تمام مراحل زندگی با یک آینده‌نگری باظرافت همراه ما بودند.

مریم یحیایی گفت: دور بودم ولی همیشه ارتباط نزدیکی با ایشان داشتم، باهم صحبت می‌کردیم و همیشه مرا راهنمایی می‌کردند و من به خودش هم گفتم که خوشحالم و احساس می‌کنم که با اعتماد و جرئتی که او نه فقط به من بلکه به خواهرم، به برادرم و به مادر عزیزم داد، با آرامش سعی می‌کنیم که با همان نگاه زیبا، زندگی را ادامه دهیم.

وی افزود: جای ایشان به‌طور فیزیکی در کنار ما خالی است ولی در قلب همه ما بسیار زنده هستند و مطمئنم که با داشتن همکاران و دوستان ارجمند یادشان همیشه زنده خواهد بود و ارزش این جلسه به‌خصوص، برای خانواده ما بسیار بالا و مایه دلگرمی است.

در پایان این مراسم نیز آفاق زرگریان، همسر مرحوم استاد یحیایی از دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، استادان، همکاران و دانشجویان ارجمند که چنین مراسمی را برگزار کردند تشکر کرد.