حبیبی:‌ استقبال دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان از همکاری با دانشگاه علامه/ ارائه دو مقاله در همایش «سنت‌ها و‌ تحولات اسلامی در آسیای مرکزی»

همایش بین‌المللی «سنت‌ها و‌ تحولات اسلامی در آسیای مرکزی» با حضور نمایندگان دانشگاه علامه طباطبائی شنبه 7 مردادماه در دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان در شهر بیشکک پایتتخت این کشور آغاز شد.

به گزارش عطنا، محسن حبیبی و سعید انواری از اعضای هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی در این همایش حضور داشتند و به ارائه مقالات خود پرداختند.

همایش بین‌المللی دو روزه «سنت‌ها و‌ تحولات اسلامی در آسیای مرکزی» در چهار پنل و با حضور استادان دانشگاه و شرکت‌کنندگانی از کشورهای آمریکا، بلغارستان، قرقیزستان، قزاقستان و ایران در حال برگزاری است.

محسن حبیبی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی در این زمینه به خبرنگار عطنا گفت: مجتبی روزبهانی سفیر ایران در قرقیزستان و علی حکیم‌پور، رایزن جمهوری اسلامی در شهر بیشکک نقش فعال و خوبی در زمینه برگزاری و حمایت از این همایش داشتند.

وی با بیان اینکه حضور ایران در همایش بین‌المللی «سنت‌ها و‌ تحولات اسلامی در آسیای مرکزی» مورد استقبال قرار گرفت، اظهار کرد: بنده با تمرکز بر نقش «حکمت اسلامی در کاهش خشونت‌ها» و آقای انواری نیز با تمرکز بر «نقش سهروردی در ‌وحدت مذاهب» مقاله و مطالب خود را ارائه دادیم.

حبیبی اضافه کرد:‌ در رایزنی و صحبت با شرکت‌کنندگان در همایش و همچنین دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان نیز مذاکرات خوبی داشتیم و به نظرم این دانشگاه برای تبادل استاد و دانشجو با دانشگاه علامه طباطبائی بسیار مناسب است.

عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی خاطرنشان کرد: در صحبت‌هایی که با استادان و مسؤلان دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان داشتیم گویا تفاهم‌نامه اولیه نیز با دانشگاه علامه دارند ولی منتظر عقد قرارداد در این زمینه هستند.

می‌توانیم سالانه تعدادی از دانشجویان این کشور را در رشته‌های مختلف دانشگاه علامه طباطبائی مانند ادبیات فارسی، فلسفه اسلامی، الهیات، علوم قرآنی، جامعه شناسی، حقوق و مواردی از این قبیل، پذیرش کنیم تا خود به خود، فرهنگ ایرانی و اسلامی به صورت ریشه‌ای در این حوزه منتشر شود.

وی با اشاره به اینکه درخواست استادان در همایش بین‌المللی «سنت‌ها و‌ تحولات اسلامی در آسیای مرکزی» این بود که همایش بعدی در ایران برگزار شود، گفت: اگر تبادل استاد و دانشجو از طریق کشور قرقیزستان محقق شود این فعالیت می‌کنند در کل حوزه آسیای مرکزی گسترش پیدا کند.

حبیبی تصریح کرد: ما می‌توانیم از طریق توانمندی‌های دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان زبان و ادبیات روسی را در دانشگاه علامه طباطبائی تقویت کنیم.

وی با بیان اینکه 80 درصد کشور قرقیزستان مسلمان هستند، گفت: می‌توانیم سالانه تعدادی از دانشجویان این کشور را در رشته‌های مختلف دانشگاه علامه طباطبائی مانند ادبیات فارسی، فلسفه اسلامی، الهیات، علوم قرآنی، جامعه شناسی، حقوق و مواردی از این قبیل، پذیرش کنیم تا خود به خود، فرهنگ ایرانی و اسلامی به صورت ریشه‌ای در این حوزه منتشر شود.

عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی بیان کرد: متأسفانه کشورهایی مانند عربستان و ترکیه در تأسیس دانشگاه و ساخت مسجد و مدارس دینی در کشور قرقیزستان پیشگام هستند و جذب بسیاری نیز داشته‌اند.

وی با بیان اینکه متأسفانه در برخی از استادان این کشور روحیه ایرانی هراسی و شیعه هراسی ایجاد شده است، گفت: حتماً باید گسترش فعالیت‌های دانشگاهی با کشور قرقیزستان در دستور کار فعالیت‌های مسؤلان کشور قرار گیرد.

حبیبی با اشاره به اینکه دانشگاه بین‌المللی قرقیزستان آماده تأسیس گروه و حتی دانشکده علوم انسانی از سوی ایران، تأکید کرد: فقط کافی است عزم برای فعالیت‌ها و تبادلات دانشگاهی با این کشور بیشتر شود.

در چکیده مقاله ارائه شده توسط محسن حبیبی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی با عنوان «گسترش حکمت اسلامی راه حلی برای برون رفت از خشونت‌های دنیای معاصر» آمده است:

مورخان فلسفه اسلامی و از جمله هانری کربن در تاریخ فلسفه خود برای ایجاد گفتگویی عقلانی میان صاحبان اندیشه، اندیشه فیلسوفانی چون ابن‌سینا و ابن‌رشد را در کنار اعتقادات متکلّمانی همچون ابوالحسن اشعری و غزالی و یا گرایش عرفائی مانند ابن‌عربی و روزبهان بقلی شرح داده‌اند. (کربن؛ 1387) اما طرح گفتگویی خردپسند میان چند اندیشمند ممکن نیست مگر اینکه بستری مشترک میان آنها وجود داشته باشد. این زمینه مشترک همان مفهوم گسترده و فراگیری است که در تمدن اسلامی «حکمت» نامیده می‌شود. حکمت در تمام ادیان و عرفان‌ها به چشم می‌خورد و تنها تفاوت آنها به مرتبه، زبان و فرهنگی است که آن حکمت در آن جلوه‌گر شده است. وجود این مفهوم موجب شده در بستر تمدّن اسلامی فیلسوفی چون ابن‌سینا قابلیت هم سخنی و گفتگو با عارفی چون ابن‌عربی را دارا باشد. تنها در صورتی که فلسفه را در معنای گسترده‌ سنّت حِکمی اسلامی بکار ببریم، که هم در منابع اسلامی و هم در مواریث متعدّد پیش از اسلام ریشه دارد، ابن‌عربی و دیگر عارفان شایسته نام حکیم‌اند. این «حکمت» معنایی داراب ابعاد مختلف است و استدلال و کشف را هم در بر می‌گیرد.

طبق نظر مورخان فلسفه اسلامی همچون کربن فرهنگ اسلامی، تحت تاثیر اصطلاحات قرآنی (بقره، 129/ بقرة؛ 269/ آلعمران، 164)، همه انبیاء و اولیاء حکیم هستند و از این رو هریک از عرفاء و فلاسفه به نوعی صاحب حکمت محسوب می‌شوند. حکمت در این معنا والاتر از عقاید محدود مرسوم قرار می‌گیرد و رنگ‌های مختلف را در اتّحادی فراگیر کنار هم قرار می‌دهد. اینگونه است که ابن‌عربی در مواضع مختلفی خود را از تقیّد به عقاید محدود مبرّا می‌داند. (ابن‌عربی، فص هودی) لذا رو آوردن به این معنای از حکمت زمینه‌ای را برای ایجاد گفتگویی خردگرا فراهم می‌سازد و تاحدّی می‌تواند دنیای معاصر را از چنگال تهاجمات متعصبانه و خردگریز رهایی بخشد.