منتجب‌نیا: آفت نظام سیاسی میدان دادن به اشخاص حقیقی به جای احزاب است

مشاور رئیس جمهور دولت اصلاحات مطرح کرد: ما در کشوری هستیم که احزاب نمی‌توانند فعالیت بکنند در واقع سعی بر این است که به جای احزاب شخصیت‌های حقیقی کنار هم نشانده شوند و آنها تصمیم‌گیری کنند، امروزه تفکر جبهه‌ای آفتی برای جریان اصلاحات و توسعه سیاسی کشور است.

به گزارش عطنا، نشست «بررسی کارنامه سیاسی جمهوری اسلامی ایران» با حضور حجت الاسلام والمسلمین منتجب‌نیا مشاور، مشاور رئیس جمهور دولت اصلاحات، ظهر دوشنبه ۹ اسفند در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

در این نشست که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه در سالن دانشکده مدیریت و حسابداری صورت گرفت، منتجب‌نیا به ایراد سخنانی در باب وضعیت سیاسی و آسیب‌ها و چالش‌های پیش روی دولت‌های ایران بعد از انقلاب پرداخت.

مشاور رئیس جمهور دولت اصلاحات در ابتدا با اشاره ویژگی‌های یک جامعه اسلامی، گفت: در جامعه اسلامی و دینی همه سخنان و نظرات بیان می‌شود، به عبارت دیگر، جامعه اسلامی چندصدایی است، سخنان فراوان و متفاوت در آن وجود دارد و نه تنها سخنان و صداهای متفاوت وجود دارد، بلکه صداها و فریادها هم بلند است و مردم آن جامعه می‌توانند بشنوند.

وی افزود: در جامعه اسلامی مردم قدرت انتخاب و گزینش بهترین‌ها را دارند در این جامعه مردم قدرت پیروی کردن از بهترین نظرات و سخنان را دارند و عوام جامعه، قدرت انتخاب و عمل کردن دارند.

منتجب‌نیا با بیان اینکه جمهوری اسلامی از جهات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی قابل بررسی است، گریزی به سال ۱۳۴۲ زد و گفت: در این سال، آگاهی سیاسی مردم بسیار پایین بود و فعالیت سیاسیون نیز خیلی ضعیف بود. برخی از احزاب چپ در این زمان بودند و احزاب مذهبی یا بسیار کم حضور داشتند یا اصلا به وجود نیامده بودند، حرکتی که از طرف امام خمینی (ره) یک حرکت تعبدی دینی بود.

امروز در کشور ما یک امام جمعه این اختیار را دارد که تعیین تکلیف می‌کند، یک‌سری فعالیت‌های جزیره‌ای وجود دارد که مخالف اصل نظام است و آن پیدایش اندیشه و تفکر جبهه‌ای است، در حالی که در تمام دنیا ثابت شده که هیچ راهی برای ترقی به جز گذر از دموکراسی و احزاب وجود ندارد.

وی با اشاره به قیام  15 خرداد سال 42، اضافه کرد: در قیامی که امام به عنوان مرجع تقلید دینی برپا کردند، مردمی که اعتقاد به مراجع داشتند به خاطر وظایف دینی خود حرکت کردند، لذا هدف مردم سیاسی نبود.

این فعال سیاسی تصریح کرد: حزب توده حرکت ۱۵ خرداد را یک حرکت کور بدون هدف معرفی کرد، در حالی با افزایش تعداد روشنگران و نخبگانی که در اطراف امام خمینی (ره) بودند، رفته رفته باعث افزایش آگاهی مردم شد، تا به مسئله فیزیکی برخورد رژیم شاه و مردم منجر شد.

منتجب‌نیا یادآور شد: به دنبال این قیام مراسم‌هایی برای شهدا برگزار شد که خیلی موثر واقع شد، در مقطعی فوت دکتر شریعتی نیز موثر بود و در واقع حرکتی خاص و جهش‌گونه بود، هر چند مراسم خاصی به خاطر فضایی که در سطح کشور وجود داشت، گرفته نشد.

وی با تاکید بر اینکه از سال ۵۷ نوبت به مردم رسید، گفت: در همه تظاهرات، مردم شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را سر می‌دادند، گویی همه‌ خواسته‌های مردم در این سه بخش خلاصه شده بود.

منتجب‌نیا در ادامه با اشاره به تحقق آرمان‌های مردم، اظهار کرد: استقلال ابعاد مختلفی دارد، در بعد سیاسی استقلال تا حد زیادی محقق شد، و دیگر وابستگی به کشورهای دیگر نبود.

او البته تاکید کرد: اما استقلال تک بعدی نیست، بلکه ابعادی چون فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی نیز دارد، نه تنها اوایل انقلاب بلکه با طی شدن ۳۸ سال از عمر انقلاب استقلال به معنای واقعی کلمه محقق نشده است و این عرصه نیاز به تلاش و کوشش دارد. البته استقلال هیچ منافاتی با مبادلات اقتصادی و فرهنگی ندارد، مبادلات به خصوص طرفینی به ضرر استقلال نیست.

در جامعه اسلامی مردم قدرت انتخاب و گزینش بهترین‌ها را دارند در این جامعه مردم قدرت پیروی کردن از بهترین نظرات و سخنان را دارند و عوام جامعه، قدرت انتخاب و عمل کردن دارند.

او ادامه داد: از سال ۵۷ تا ۶۰، به صورت نسبتاً وسیع آزادی محقق شده بود یعنی گروه‌ها، افراد، مطبوعات و تریبون‌ها تا حد زیادی آزادی داشتند، در آن زمان، گروه‌های چپ افراطی نشریه‌های مختلفی داشتند در دانشگاه تهران و جاهای دیگر از فضا استفاده می‌کردند و در دانشگاه‌ها، فضای آزادی وجود داشت، لیکن از سال 6۰ این آزادی و فعالیت برای دگراندیشان و منتقدان، تا حد زبادی محدود شد.

چرا آزادی در ایران محدود شد؟

منتجب‌نیا در ادامه به عواملی که آزادی را محدود کردند، پرداخت و گفت: قوانین موضوعه، قوانینی که مجلس تصویب می‌کرد تا حد زیادی مطبوعات را محدود می‌کرد و سعی در قانونمند کردن آزادی داشت.

وی افزود: قانونی که بشر تصویب می‌کند هیچ‌وقت نمی‌تواند کامل باشد، بلکه نیاز به بازنویسی وجود دارد.

مشاور رئیس جمهور دولت اصلاحات درباره تندروهای اوایل انقلاب خاطرنشان کرد: سوء استفاده بعضی از گروه‌های سیاسی، به خصوص دست به اسلحه بردن و برخوردهای فیزیکی سازمان مجاهدین خلق، ناشی از زمانی بود که احساس کردند در حکومت جایی ندارند. البته عامل دیگر، تنگ‌نظری و عدم تحمل از سمت انقلابیون بود که باعث محروم شدن بسیاری از افراد شایسته شد.

وی وقوع ترورها، انفجارها و شروع جنگ تحمیلی راعامل دیگر در ایجاد محدودیت برای آزادی دانست و گفت: با شروع جنگ، دیگر از آزادی احزاب و مطبوعات خبری نبود و همه توجه‌ها به جبهه‌ها معطوف شد، در نتیجه از سال ۵۹ به بعد، شاهد محدودیت فعالیت‌های سیاسی در مطبوعات احزاب در سطح کشور و جامعه هستیم.

 منتجب‌نیا ادامه داد: مسئله دیگر، قوانین مربوط به آزادی‌های فردی و اجتماعی است که به قول آقای روحانی بهترین دوره‌ مجلس «دوره اول» بود، مجلسی بالغ، زنده که اخبار اندیشه‌ها در آن بالا بود.

وی یادآور شد: در این دوره و در مجلس اول و دوم است که قوانین مربوط به فعالیت احزاب و نیز قانون شوراها به تصویب رسید.

منتجب‌نیا اظهار کرد: یکی از اصولی که انقلاب روی آن خیلی تاکید داشت، مسئله شوراها بود، اوج شکوفایی مجلس همان دوره اول و دوم بود، در این دوره، مسئله امنیت بسیار مشکل‌ساز شده و باعث محدودیت بسیاری از فعالیت‌ها شد، شعار استقلال در بعد سیاسی تا حدی محقق شد اما آزادی هنوز به عنوان یک کابوس مطرح است، امری که جزو وجود انسان است.

احمدی‌نژاد می‌گفت، به جای احزاب، هیئت سینه‌زنی کافی است!

او در ادامه به بخش سوم شعارهای اول اتقلاب یعنی «جمهوری اسلامی» پرداخت و گفت: اسلامیت نظام به این معنا نیست که تمام قوانین مصوب مجلس و مطابق آن باشد، در اسلامیت همین کافی است که برنامه‌ها مغایر با اسلام نباشد امروزه دیگر جای هیچ نگرانی نیست که اسلامی بودن نظام در خطر باشد اما جای نگرانی آن قرائت‌های انحرافی است که از اسلام می‌شود که در اسلام نفوذ کرده است و می‌تواند منشا انحراف شود.

این فعال سیاسی با اشاره به اینکه جمهوریت نظام که بر پایه وحی است، تصریح کرد: انتخاب تمام مقامات باید براساس رای مردم باشد، بسیاری از اصول قانون اساسی بر اساس انتخاب مردم است. قانون اساسی نظام را مبتنی بر جمهوریت می‌داند و انتخاب مد نظر بر اساس سلامت است که متاسفانه در کشور، ضعف‌هایی از این جهت وجود دارد.

مشاور رئیس‌جمهور دولت اصلاحات مطرح کرد: از آنجایی که قانون اساسی دموکراسی را اصل قرار می‌دهد و طبق گفته امام خمینی (ره) دموکراسی اسلامی سالم‌ترین دموکراسی در دنیا است، برای رسیدن به جامعه مدنی راهی به جز فعال کردن احزاب آبرومند نداریم.

منتجب‌نیا در این‌باره تصریح کرد: این مسئله از اول انقلاب وجود داشت، کشور باید به سمت نظام حزبی پیش برود و  ایران برای توسعه اقتصادی نیازمند احزاب قدرتمند است.

وی اظهار کرد: برخی بهانه کردند که حزب، مغایر با ولایت فقیه است، سال ۷۱، فعالیت تمام احزاب اصلاح‌طلب  محدود شد که از سال ۷۵ دوباره فعالیت خود را از سر گرفتند و با ریاست آقای خاتمی دوباره احزاب تقویت شد.

وی با بیان اینکه دولت اصلاحات توانست به فعالان سیاسی کمک کند، یادآور شد: اما از دولت نهم، دوباره مطبوعات توقیف شد، زمانی که رئیس دولت اعلام می‌کرد ما نیازی به احزاب نداریم و همان هئیت سینه‌زنی کافی است!

منتجب‌نیا با اشاره به اینکه در سال۹۲ فضا دوباره باز شد، خاطرنشان کرد: در دانشگاه شاهد درگیری و سخت‌گیری حراست مانند دولت قبل نیستیم، کمااینکه متاسفانه نهاد‌های امنیتی فراوانی داریم که هر کدام خودسرانه احساس مسئولیت می‌کنند.

منتجب‌نیا بیان کرد: در دولت روحانی انتظار باز شدن فضا بود که نه کاملا اما تا حد زیادی تحقق پیدا کرده است، در حال حاضر بدعت‌های وجود دارد که نه بعد قانونی دارد و نه با روح نظام سازگار است، در درجه اول می‌توان به جزیره‌ای فکر کردن اشاره کرد، امروز در کشور ما یک امام جمعه این اختیار را دارد که تعیین تکلیف می‌کند، یک‌سری فعالیت‌های جزیره‌ای وجود دارد که مخالف اصل نظام است و آن پیدایش اندیشه و تفکر جبهه‌ای است، در حالی که در تمام دنیا ثابت شده که هیچ راهی برای ترقی به جز گذر از دموکراسی و احزاب وجود ندارد.

وی در پایان تاکید کرد: جبهه در دنیا به معنای نفی احزاب نیست بلکه به معنای در کنار هم قرار دادن احزاب قانونمند است، در حالی که امروزه احزاب نمی‌توانند میدان‌داری کنند و فعالیت حزبی باید توسعه داده شود.