به گزارش عطنا، احمد جلیلی، رئیس انجمن روانپزشکی ایران در نشست اینترنت و جامعه با موضوع پیامدهای روانی و اجتماعی پوشش اخبار بحران در فضای مجازی (با نگاهی به حادثه پلاسکو) روز سهشنبه (۱۲ بهمن ماه) در سالن انجمنهای علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در خصوص پیامدهای روانی انعکاس رسانهای حادثه پلاسکو، اظهار کرد: در مورد اختلالات روانی سه سطح وجود دارد، سطح اول پیشگیری است به این معنا که چه باید کرد که افراد جامعه کمتر بیمار شوند، سطح دوم تشخیص بیماری است تا بتوان به درمان آن پرداخت و سطح سوم درمان افرادی است که در اثر این بیماری ناتوان شدهاند.
جلیلی ادامه داد: در خصوص حوادث ما بیشتر با سطح یک سروکار داریم و اینکه چکار باید کرد که در این حوادث و جریانات، مردم کمتر دچار آسیب شوند.
او در مورد تاثیر حوادث گفت: تاثیر حوادث به شکل کلاسیک نمونهای از اثرات رسانههاست، یعنی همان چیزی که در رادیو، مطبوعات، تلویزیون و بستههای خبری است و یک قواعدی دارد.
جلیلی افزود: در قسمت کلاسیک، معمولا با وقوع این حوادث ناخوشایند، سازمان جهانی بهداشت و همینطور سلامت روان وزارت بهداشت، ضوابط و قواعدی دارد که بسیاری از اوقات رعایت نمیشود، اینکه این رسانهها چه چیزهایی را باید رعایت کنند که آسیب به مردم، کمتر شود.
وی ادامه داد: اهالی خبر میگویند خبر، خبر بد است و خبرهای خوب جاذبهای ندارند، در حالیکه باید پای منفعت جامعه در میان باشد و پیامدهای اخباری که منتشر میکنیم را در نظر بگیریم اما این به معنای سانسور نیست بلکه نحوه تنظیم خبر اهمیت دارد که به دلیل حفظ سلامت جامعه ضوابطی دارد.
جلیلی بیان کرد: انتشار خبر پلاسکو در تمام شبکههای تلویزیون موجب آسیب زدن به 80 میلیون نفر جمعیت می شود و این یعنی سیاسی کردن حادثه پلاسکو، سیاسی کردن هر حادثهای نیز به ضرر مردم است.
او در مورد دسته دوم از تاثیر حوادث گفت: دسته دوم، رسانههای مدرن است که اشاره به آن چیزی دارد که در فضای مجازی اتفاق میافتد، در فضای مجازی ما با دشواریهای بسیار زیادی روبهرو هستیم.
وی اضافه کرد: در حادثه پلاسکو، نحوه پوشش خبری به طریقی بود که به سلامت روانی مردم آسیب میرساند و این کار عواقبی دارد. اگر حادثه پلاسکو 60 سال پیش اتفاق میافتاد به این اندازه انعکاس نداشت و این از پیامدهای فضای مجازی است.
جلیلی خاطرنشان کرد: کار رسانههای مدرن، ایجاد استرس و ناامیدی در بیداری و رویای افراد است، چه کسانی که از نزدیک آنها را میبینند و چه کسانی که نمیبینند. خبرنگاران که از نزدیک با این رویداد مواجه هستند باید قبل از آن آمادگی و آموزش لازم در آنها ایجاد شود تا با آمادگی با این حوادث روبهرو شوند.