«غسان بن جدو» را سالهاست میشناسم، از زمانی که خبرنگار و مجری کارشناس موفقی در شبکه «الجزیره» بود تا الانی که مدیر شبکه «المیادین» است.
به گزارش عطنا، حسن شمشادی، خبرنگار سابق صدا و سیما در سوریه در صفحه اینستاگرام خود نوشته است.
«غسان بن جدو» را سالهاست میشناسم، از زمانی که خبرنگار و مجری کارشناس موفقی در شبکه الجزیره بود تا الانی که مدیر شبکه «المیادین» است.
او با استفاده از تجربیات ارزشمندش در رسانه، سعی کرده مجموعهای از بهترینها را در «المیادین» دور هم جمع کند و با استفاده درست و بهجا از انواع تاکتیکها و تکنیکهای خبری، موفق شده تا در این چند سال میلیونها نفر را مخاطب شبکهاش کند.
اهمیت دادن به نیروها و تجربهشان، دیدن و میدان دادن به آنها، مهمترین ویژگیهای شبکه «المیادین»، بویژه مدیر موفق این شبکه است .
«غسان بن جدو» با اینکه مدیر این شبکه پرمخاطب و پربیننده است، هرگاه که بتواند خود در میادین نبرد حضور مستقیم پیدا میکند .
این حضور نه بخاطر این است که به خبرنگاران و تصویربرداران اعزامیاش به عراق و سوریه و... اعتقاد و اعتماد ندارد، و نه برای گرفتن عکس یادگاری با آنها در چند صد متری تروریستها و خط مقدم آتش است، خیر، او به جمع نیروهایش میپیوندند تا نشان دهد، برای نیروهایش و کار و تلاش رسانهای آنها، اهمیت قائل است.
مدیر شبکه «المیادین» وقت زیادی را کنار نیروهای زیر مجموعه خود در خطرناکترین نقاط کار رسانهای در جهان میگذارد که بگوید قدر کارشان را میداند با سختیهای کار خبری در جنگها و ناآرامیها آشنا است.
او میرود تا خبرنگاران و تصویربردارن شبکه [المیادین]، همچون همیشه با دل و جان برای شبکه کار کنند و بدانند که مدیر ارشدشان از جنس خودشان، کاربلد، اهل عمل، و مرد میدان است.
«غسان بن جدو» با عمل خود به نیروهایش نشان میدهد که میداند توفیق شبکه «المیادین»، در کنار مدیریت او، مدیون و مرهون نیروهای باتجربه و همیشه حاضرش در عرصههای مختلف خبری است.
پی نوشت: زمين تا آسمان فرق هست ميان مدير رسانهای موفقی كه به خطرناكترين مناطق جنگى ميرود تا به نيروهايش سر بزند و به آنها روحيه دهد، با مدير رسانهاى كه کارکنان زیر مجوعهاش مدتها باید بروند و بیایند تا شاید موفق به دیدار آن مدیر محترم در دفتر کارش شوند.
تفاوت است میان مدیر رسانهای که از سربازی و خاک خوردن در میدان به مدیریت شبکه و رسانهای میرسد، تا مدیری که صرفاً نورچشمی این و آن است و نهایت چیزی که آموخته، تئوریهای مدون در کتابها است و در میدان عمل، چیزی برای عرضه و گفتن ندارد.
یکی از علتهای موفقیت هر شبکهای نگاهی اینگونه به نیروهای باتجربه است و همین علت را میتوان عامل ناکامی شبکههای ناموفق دانست.
دراکثر ردههای مدیریتی در کشورمان باچنین معضلی روبروهستیم ... و اینگونه بودکه ما انقلابمان را صادر کردیم!