تهيه گزارش از مناطق جنگي کار بسيار سخت و خطرناکي است. کساني که بهعنوان خبرنگار در مناطق جنگي حضور پيدا ميکنند، درسهايي ميآموزند که در هيچ مدرسه و دانشگاه روزنامه نگاري به آنها ياد داده نميشود.
به گزارش عطنا، عباس اسدي، استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی یادداشتی درباره خبرنگاران جنگی نوشته است که در جامجم سیما منتشر شده است. متن این یادداشت در ادامه میِآید:
تهيه گزارش از مناطق جنگي کار بسيار سخت و خطرناکي است. کساني که بهعنوان خبرنگار در مناطق جنگي حضور پيدا ميکنند، درسهايي ميآموزند که در هيچ مدرسه و دانشگاه روزنامه نگاري به آنها ياد داده نميشود.
با توجه به اين که منطقه غرب آسيا همواره براي خبرنگاران غربي بهشت خبري بوده، اما در چند سال اخير با نفوذ و مداخله گسترده آمريکا و ديگر کشورهاي غربي در اين منطقه و بخصوص با پيدايش و فعال شدن گروههاي تروريستي تاريک انديش و داعش انديش، پوشش اخبار اين منطقه نيز بيش از پيش مورد توجه رسانهها قرار گرفته است.
رسانههاي غربي براي پوشش اخبار منطقه غرب آسيا همواره خبرنگاران خاص خود را به اين منطقه اعزام کرده و ميکنند تا به بهترين وجه، اخبار منفي از اين منطقه شعلهور در آتش را روي آنتنهاي خود بفرستند.
آنها اما در اين ميان، کوچکترين اشارهاي به اين امر نميکنند که کشورهاي متبوع خود در اين آتشافروزي چه نقشي داشته و دارند و مهمتر از همه اين که، اگر قطره خوني از دماغ خبرنگار يا فرستاده ويژه آنها بيايد، گوش جهان با تبليغات اين رسانهها کر ميشود يا اگر يکي از آنها راه را گم کرده باشد و صدايش لحظاتي از آنتن برود، بلافاصله نوار زمان شمار در بالاي صفحات تلويزيونها و مطبوعات نصب ميشود تا پيدايش شود و پيدا که ميشود بسان يک قهرمان، چپ و راست از دست رهبران سياسي و غير سياسي جوايز و هداياي گوناگون دريافت ميکند.
اما در اين سوي جهان يعني در غرب آسيا، خبرنگاران پرس تي وي و العالم، شبکه خبر، المنار و امثال آنها در برابر دوربينهاي زنده از سوي مزدوران وهابي و غربي به گلوله خشم و کين بسته ميشوند، ولي همان رسانههاي مدعي دموکراسي حتي مکاني در اندازه يک تيتر تک ستوني نيز براي اين گروه در نظر نميگيرند، چه برسد به اين که به دادخواهي يک همکار حرفهاي برخيزند.
معالوصف، اين روزها در جنگ سوريه و عراق با تروريستها، خبرنگاران صدا و سيما جايگاه خاصي دارند. يکي از خبرنگاران پر تلاش اين رسانه، جلال خالدي است که با شجاعت و جان بر کف، در صحنههاي نبرد حضور گستردهاي داشته و دارد و به طور زنده و در آن گرماي خرماپزان عراق واقعيتهاي ميدان جنگ را به تصوير ميکشد.
اما دور از قواعد و اخلاق حرفهاي است که شهامت و شجاعت حرفهاي اين گونه خبرنگاران، به باد نسيان سپرده شود. حال که روز خبرنگار نزديک است آيا نميشود با تجليل از زحمات حداقل اين خبرنگار، هواي مرداد را براي خبرنگاران بخصوص خبرنگاران جنگي گرمتر کرد؟