عطنا - کتاب «خلاف زمان» نوشته دیهگو گاروچو با ترجمه الهام شوشتریزاده؛ دانشآموختهی دانشگاه علامه طباطبایی، توسط نشر اطراف منتشر و راهی بازار نشر شد.
به گزارش مهر، «خلاف زمان» تأملی فلسفی است دربارهی مواجهه با گذشته، زمانآگاهی و تجربهی ناگزیر حسرت. این جستار بلند با نقدِ نگاه نوستالژیزده و کلانروایتهای نوستالژیمحور، بستری فراهم میکند تا خاطره، اسطوره، فراموشی، گذشته و تاریخ را از منظری جدید ببینیم. خلاف زمان را میتوان نمونهای از جریانی قوی و ریشهدار در سنتِ ناداستاننویسی و مشخصاً ژانر «تأملاتِ» اسپانیا دانست که شاید برای خواننده ایرانی کمتر شناخته شده باشد.
دیهگو گاروچو متولد ۱۹۸۴ استاد دانشگاه، فیلسوف و از جستار نویسان شاخص اسپانیاست. او در دانشگاههای مادرید و سوربن تحصیل کرده و مدتی برای پژوهش در دانشگاههای امآیتی، بوستون و جانز هاپیکنز آمریکا حضور داشته است. گاروچو در زمینهی فلسفهی اخلاق و فلسفهی سیاسی تخصص دارد و در دانشکدهها و مؤسسات مختلفی آنها را تدریس میکند. از او تا به حال مقالات متعددی در ژورنالهای علمی و فلسفی منتشر شده است و خلاف زمان اولین کتاب مستقل این نویسنده است.
مترجم این کتاب الهام شوشتریزاده دانشآموختهی کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات در دانشگاه علامه طباطبایی است و در کارنامهی کاریاش ترجمه کتابهایی مانند روایت و کنش جمعی، لنگرگاهی در شن روان، رها و ناهشیار مینویسم، آخرین اغواگری زمین و به زبان مادری گریه میکنیم به چشم میخورد.
در بخشی از کتاب میخوانیم:
«برای ما ساختن گذشتهی خوب از ساختن آیندهی خوب وسوسه انگیزتر است. ظاهراً تنها ارزش آینده، تنها دلیلی که باعث میشود واقعاً آن را مهم بدانیم، این است که آینده روزی نه اکنونِ ما، که گذشتهی ما خواهد شد. از یک منظر، آینده تنها گذشتهای است که میتوانیم تغییرش دهیم.»
کتاب خلاف زمان، درباره نوستالژی، آرمانشهر و دیگر وارونگیهای زمان است و در ۱۷۲ صفحه منتشر شده است.