عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامهطباطبائی گفت: میان روابط عمومی آرمانی و آنچه در عمل در محیط اجتماعی می بینیم، فاصله بسیاری وجود دارد.
به گزارش عطنا، علیرضا حسینی پاکدهی، عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامهطباطبائی با تبریک روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی، گفت: میان روابط عمومی آرمانی و آنچه در عمل در محیط اجتماعی می بینیم، فاصله بسیاری وجود دارد. روابط عمومی از لحاظ آرمانی، در اصل یک حلقۀ واسطی است میان نهاد، سازمان یا موسسه با مشتریان و کسانی که با آنها در ارتباط هستند. بنابراین باید هم سخنگوی مردم باشد و هم وظایف سازمانی را به درستی بشناسد و در آخر نوعی تعادل ایجاد کند و برای حل مشکلات طرفین بهترین و مناسبترین گام ها را بردارد تا سازمان بتواند به اهداف و برنامه های خود دست پیدا کند. در نهایت مدیران و مسئولان بتوانند از توانایی مشورتی مدیران روابط عمومی برای تحقق و رسیدن به اهدافی که در سازمان وجود دارد به درستی استفاده کنند.
وی در خصوص نقش دانشگاه ها و دانشکده های ارتباطات در تامین نیروهای روابط عمومی و برطرف کردن ضعف ساختاری بیان کرد: دانشگاه وظیفه خود را انجام می دهد و به عبارت خیلی ساده، همانگونه که دانشجویان رشته های دیگر را به صورت حرفه ای آموزش میدهند به همان ترتیب هم کارشناسان روابط عمومی را تربیت میکند، اما محیط کاری روابط عمومی در کشور، محیط مناسبی نیست و همانگونه که از روزنامهنگاران می خواهند به نحو خاصی رویدادها را گزارش کنند به همان ترتیب هم از کارشناسان و مدیران روابط عمومی می خواهند که به نحو خاص و دلخواه مدیران این کار را انجام دهند.
استاد دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامهطباطبائی ادامه داد: تا زمانی که در شغلی، استقلال حرفهای نداشته باشیم و حق و حقوق کارکنان به رسمیت شناخته نشود مورد سواستفاده می گیریم و راه کاری برای برون رفت از چالشها وجود ندارد. تا زمانی که استقلال کاری وجود نداشته باشد افراد قادر نیستند به گونهای که تمایل دارند و آنگونه که آموختهاند کار خود را به درستی انجام دهند.
حسینی پاکدهی با اشاره به وظایف روابط عمومیها در شرایط بحرانی مثل بیماریها، بیان کرد: در این شرایط به دلیل مشکلاتی که وجود دارد وظیفه روابط عمومیها سختتر میشود، بنابراین اطلاعرسانیهایی که باید انجام شود هم به مشتریان و هم به مسئولان ممکن است در سازمان های مختلف با شدت و ضعف انجام شود.
استاد برگزیده سال 98 دانشده علوم ارتباطات با اشاره به اینکه روابط عمومی در حکم بازوی اجرایی سازمان ها هستند، گفت: تا وقتی به تخصص و علم گردن ننهیم و حق و حقوق حرفهای اصحاب روابط عمومی را به رسمیت نشناسیم با مشکل جدی مواجه خواهیم بود و راه به جایی نخواهیم برد. اغلب در روابط عمومی ها نیروی متخصص به کار گرفته نمی شود. همانطور که در رسانۀ ملی و روزنامه های ما از فارغ التحصیلان رشته های تخصصی دانشگاهی استفاده نمی شود و از نیروهای سایر جاها به جای متخصصان استفاده می شود. تعهد و تخصص هر دو مکمل یکدیگر هستند یعنی هم تخصص هم تعهد باید وجود داشته باشد و هر کدام از این دو وجود نداشته باشند ما در دستیابی به اهدافمان ناکام خواهیم بود.
این استاد برجسته دانشکده علوم ارتباطات ادامه داد: روابط عمومی در کشورهای مختلف با هم متفاوتند، ولی نکته ای که وجود دارد این است که در بسیاری از آنها به تخصص توجه می کنند ولی در کشور ما هنگام استخدام افراد تخصص را خیلی در نظر نمی گیرند، در صورتی که ما هم به تخصص و هم به تعهد نیاز داریم. پس بهتر است به هر دو توجه کافی داشته باشیم.
وی در پایان گفت: اگر دنبال رسیدن به اهداف سازمانهای خود هستیم، استقلال حرفهای و توانایی کارشناسان روابطعمومیها را باید به رسمیت بشناسیم و آنها را به اشکال مختلف تحت فشار قرار ندهیم تا بتوانند وظایف خود را به درستی انجام دهند. این یک مسئله بسیار جدی است، آنها باید با آسودگی خاطر و خیال راحت بتوانند آنچه از لحاظ تخصصی، حرفهای و تعهد درست میدانند، حتی اگر آشکارکنندۀ ضعفهای سازمان، مدیران و مسئولان باشند را انجام دهند.