دانشکده علوم ارتباطات بی تردید میراث گرانبها و ماندگار دکتر معتمد نژاد است. گویی صدا، حرکات و سکنات او در جای جای راهروها و کلاسهای درس دانشکده، تکرار می شود. شاید بتوان گفت که عرصه ارتباطات و روزنامهنگاری ایران تا ابد وامدار اوست.
به گزارش عطنا، دکتر محمدمهدی فرقانی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی در یادداشتی در اعتماد با یادی از پدر علوم ارتباطات ایران در پنجمین سال درگذشت آن مرحوم از میراث ماندگار پروفسور کاظم معتمدنژاد نوشته است که در ادامه میخوانیم؛
«پنج سال پیش در چنین روزهایی جامعه روزنامهنگاری و ارتباطات کشور. پدری، دلسوز، عالم و خوش فکر را از دست داد. استاد دکتر کاظم معتمدنژاد از بنیانگذاران نخستین دانشکده علوم ارتباطات ایران و خاورمیانه بود که عمر پر برکت خویش را صرف اعتلای این حوزه و تولید دانش و ادبیاتی کرد که امروز جامعه مطبوعاتی و ارتباطی کشور با واژه واژه آن تکلم میکند و بر بنیان مستحکمی که او بنا نهاد خشت روی خشت میگذارد.
مردان بزرگ نه تنها خود قدم در راه میگذارند و آن را برای دیگرانی که قرار است پا جای پای آنها بگذراند هموار میسازند بلکه از حیث دانش، منش و عملکرد، الگوهایی را بر پا میدارند که نقشه راه آیندگان می شود و نقش دکتر معتمدنژاد را در حوزههای نظری، عملی و حرفهای روزنامهنگاری و ارتباطات باید از این منظر به داوری نشست.
در سالهایی که رشتههای روزنامهنگاری و روابط عمومی در دانشکده علوم ارتباطات عملاً منحل شد و به صورت گرایشی کم رنگ و کم اثر ذیل علوم اجتماعی قرار گرفت دکتر معتمدنژاد به همراه دکتر نعیم بدیعی و جمعی از همراهان، برای احیای رشتههای تعطیل شده، لحظهای از پای ننشست تا نه تنها این دو رشته احیا شدند بلکه دوره کارشناسی ارشد و سپس دکترای علوم ارتباطات نیز در این دانشکده راه اندازی شد و رشته سومی نیز به دوره کارشناسی افزوده شد.
با این همه اما، دکتر معتمدنژاد در تمام این سالها با خلجانی وصف ناپذیر دست و پنجه نرم میکرد که گرچه تحقق رویای خود را در دوران حیات خویش شاهد نبود اما تلاشهایی که او برای استقلال دوباره دانشکده علوم ارتباطات از دهه 1360 آغاز کرده بود اندکی بعد از خاموشی او رنگ واقعیت گرفت و نخستین دانشکده مستقل علوم ارتباطات در دانشگاههای دولتی ایران در سال 1394 در پردیس دانشگاه علامه طباطبائی به همت ریاست دانشگاه و یاری شاگردان او قامت برافراشت.
دانشکده علوم ارتباطات بی تردید میراث گرانبها و ماندگار دکتر معتمد نژاد است. گویی صدا، حرکات و سکنات او در جای جای راهروها و کلاسهای درس دانشکده، تکرار می شود. شاید بتوان گفت که عرصه ارتباطات و روزنامهنگاری ایران تا ابد وامدار اوست.
امروز سردیس استاد دکتر کاظم معتمدنژاد بر ستون ورودی دانشکده علوم ارتباطات تکیه زده و دانشجویانی که به اقتضای سنشان حضور او را درک نکردهاند در بدو ورود با نام، چهره و عنوان او پدر علوم ارتباطات ایران آشنا میشوند و هنگامی که به طبقه سوم دانشکده میروند اتاقی را که به او اختصاص یافته و تندیسی را که پشت میز، انگار به دانشجویان جوان دانشکده مینگرد و به آنها خوش آمد میگوید میبینند و این پاسداشتی است کوچک برای بزرگی که بس فروتن بود و با اخلاق، و در عین پای بندی به اصول، نرم گوی و نرم خوی بود و هیچ کس، هیچ گاه درشتی از او ندید و نشنید.
دکتر معتمدنژاد، میراث ماندگار ارتباطات و روزنامهنگاری است او نسبت به همه و به ویژه نسبت به شاگردانش که هماره آنها را "همکاران" خویش می خواند مهربان، خیرخواه و مشوق بود و در عین سختگیری علمی به آرا و نظرات دیگران احترام میگذاشت و اجازه میداد که استقلال فکر و نظر را تجربه کنند.
امروز در خلوت خود میاندیشم که در دانشگاههایمان چقدر به استادانی نظیر او نیاز داریم. کسی که علم خود را از دیگران دریغ نکرد، اخلاق را زندگی کرد و نجیبانه و آرام از میان ما رفت. یادش گرامی.»