مدیر گروه روابطعمومی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی به ساعت کاری زیاد استادان، سهلگیری در داوری پایاننامهها و مقالات دانشجویان مقطع دکتری و آییننامههای دستوری انتقاد کرد و این عوامل را مانع رشد علوم انسانی در کشور دانست.
به گزارش عطنا، میزگرد «آسیبشناسی پایاننامهها و رسالههای تحصیلی دانشگاهی» دوشنبه، 20 آذر ماه با حضور دکتر حسینعلی افخمی، مدیر گروه روابط عمومی، علیرضا حسینی پاکدهی و سیدجمالالدین اکبرزاده جهرمی، اعضای هیئت علمی گروه آموزشی مطالعات ارتباطی و نعمتالله فاضلی، دانشیار انسانشناسی پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.
حسینعلی افخمی، مدیر گروه روابط عمومی دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی با اشاره به اینکه تبلیغات یکی از حوزههای تخصصی است، گفت: ما در دنیایی به سر میبریم که بعد از جنگ تبلیغات را با خود آورده، تبلیغات در جنگ توجیه دارد اما بعد از جنگ جایی ندارد بعد از جنگ خبرهای ما با تبلیغات توام شده است، ژانر اصلی خبر است اما با تبلیغات مخلوط شده است.
وی درباره اشکالات حوزه رسانهای اظهار کرد: شکل گزارش کردن و بیان مسائل روابط عمومی و روزنامهنگاری ما ابزاری شده است برای نظام آموزش عالی که گاهی با ارائه آمار و ارقامی دلخوشیهای به وجود میآورد و تصور اینکه ما در حال توسعه هستیم را ایجاد مینماید.
افخمی افزود: در اوایل دهه هفتاد ۱۶۹ کیلومتر قطار در استان خراسان ساخته شد تیتر دو هفته روزنامههای ما این بود که آسیا به اروپا وصل شده است از همین رو ما ۵۰ نفر از رهبرهای کشورهای مسلمان را در چادری چند میلیارد تومانی دعوت کردیم و جشن گرفتیم دو هفته نیز به روزنامهها آب و تاب دادیم در چنین شرایطی دانشجو عنوان پایاننامه خود را بازتاب اخبار توسعه در مطبوعات ایران قرار میدهد؛ با دو هفته تجزیه و تحلیل محتوا استاد راهنما و مشاور میگویند تغییر در موضوع! در حالی که در اصل از آغاز موضوع غلط بوده است.
او به خطاها و اشتباهات پایان نامهای اشاره کرد و گفت: باید دید این اشتباهات از کجا شروع شده و چه کسی در این چرخه مقصر است، همه ما مقصر هستیم دانشجوی دوره لیسانس من که طی دهه ۸۰ موفق شدند مقاله خود را به چاپ رساند و به آنها گفتم این مقاله شماست و اسم من را در آن قید نکنید.
مدیر گروه روابط عمومی دانشگاه علامه اضافه کرد: ولی زمانی که آموزش عالی برای تبدیل وضعیت به ما گفت که باید چندین مقاله داشته باشید و من ۱۷ مقاله دادند تا از درجه استادیاری به دانشیاری برسند در این زمان بود که من نیز در این چرخه اشتباه قرار گرفتم، با این حال احساس میکردم این کار دانشجویان است و مقالههای دانشجویان دکتری و فوق لیسانس بدون اسم من به چاپ رسید کسی که این بخشنامه را نوشت و ما که تسلیم آن شدیم در این چرخه مسئول هستیم و خودمان داریم در این آتش میسوزیم.
افخمی ادامه داد: کتاب راهنمای دانشگاه تهران برای دانشیاری یک مقاله علمی-پژوهشی و برای استادی یک کتاب تالیفی ذکر کرده، در حال حاضر دوستان ما با ۲۵ امتیاز استاد تمام شدهاند اما ما میخواهیم یک فرم پر کنیم یک مقاله ۶۰ امتیازی و یک گزارش پژوهشی ۵۵ امتیازی نیاز داریم که هر دو به صورت وِتویی انجام میگیرد این وِتوها تنها جنبه آماری دارند و این آمارها برای تبلیغات در یک جامعه بسته حرف اول را میزنند.
وی اضافه کرد: من بارها گفتم سانسور و تبلیغات دو روی یک سکهاند؛ گاهی برای دروغ گفتن از سانسور و گاهی از تبلیغات استفاده میکنیم وقتی با آمار دانشگاهی میخواهیم توجیه کنیم که پیشرفت علمی داریم علاوه بر وزارت علوم و نماینده مجلسی که رای ما را میگیرد و ما حق نداریم بپرسیم چه وعدهای میدهیم و چه کار میخواهید انجام دهید، من که استاد دانشگاه هستم در تشکل صنفی خود اگر صدایم را بلند کنم و درخواستی داشته باشم و بگویم در فلان صورت به شما رای می دهم یا در غیر آن صورت به شما رای نخواهم داد یا اینکه اصلاً رای نمیدهم زیرا جایی که حق قانونی من است وقتی به حرف ما گوش نمی دهند ما نیز به حرف آنها گوش ندهیم.
افخمی با بیان اینکه ما در فضای دانشگاهی مقصر هستیم، اظهار کرد: چیزی که ما به عنوان یک دانشگاهی یاد گرفتهایم این است که اگر خطایی دیدیم بگوییم خطا است اما ما این خطاها با اینکه میدانستیم اشتباهاند پذیرفتیم زمانی که از سوی وزارت علوم گفته شده که استاد رزرو در دانشگاه راه بیاندازیم یعنی اگر استادی به خاطر دلایل صنفی مثلاً حقوق کم و ساعت کاری اضافی ما نخواست به سر کلاس برود، از استاد رزرو استفاده کنیم تا کلاس درس تعطیل نشود.
وی افزود: حق صنفی استاد در حوزه کاری خود این است که بگوید شرایط حاضر را قبول ندارد بنابراین وزارتخانه نمیتواند به ما حکم کند ولی اما بایدها و نبایدها را زیرا حق صنفی اساتید سالهاست که تعطیل شده است یعنی از ساعت ۵ تا ۷ کار میکنیم اضافه حقوق دریافت نمیکنیم چرا باید تا ساعت ۹ شب با همان حقوق ثابت کار کنیم ساعت کاری اساتید از ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر است ولی در ساعات اضافه کاری باید تمام شغلها یک نیم تا دو برابر به حقوق ثابت اضافه شود اما نمیشود.
او ادامه داد: ساعت کار استادان که ۴۴ ساعت است باید از در دانشگاه تهران دید هر استادی آزاد است ۱۱ ساعت تدریس کنند و در ازای یک ساعت تدریس سه ساعت مطالعه کند کدام یک از دانشگاههای ما اینگونه تدریس دارند ۴۴ ساعت در دانشگاههای ما این است که استاد با کارت زدن وارد اتاق خود شود و پس از آن به در و دیوار دور بزند آیا این است تولید علم یک استاد؟
مدیر گروه روابط عمومی دانشگاه علامه اضافه کرد: مقصر کسی است که آموزش دولتی صلواتی را به آموزش خصوصی تبدیل کرده، استاد را ناچار کرد که روزهای پنجشنبه و جمعه تدریس کند و زمانی که وارد کلاس شدند خسته باشند، اساتیدی که وظیفه دارند ۱۱ ساعت تدریس کنند چرا باید ۱۸ ساعت به طور مجاز تدریس کنند و حتی خارج از دانشگاه نیز به صورت مجازی ۲۰ ساعت تدریس داشته باشند چرا قانون را دور میزنیم؟.
افخمی گفت: آیا دانشجو در جلسه دفاع تا به حال مردود شده است؟ در ۲۰ سالی که در دانشگاه علامه بودهام به چنین موردی برخورد نداشتم سالهای اول اینکه در این دانشگاه بودم نمره ۱۶ و 75/15 داشتیم اما طی دو سال اخیر من ندیدم آیا علم پیشرفت کرده است یا دست استادان کج شده است.
وی با انتقاد از فرهنگ حاکم در دانشگاهها اظهار کرد: به تدریج فرهنگی در دانشگاههای ما ایجاد شده است که این فرهنگ دارد به یک رفتار ثانوی بدل میشود و کنترل آن غیر ممکن است، این سوال و مسئله دانشجویی که ما داریم از تصویب پروپوزال تا جلسه دفاع انتشار، کلاً مسئله است.
مدیر گروه روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبائی افزود: من مخالف دانشجوی جوان نیستم اما باید به درد و دل استادان نیز گوش بدهیم، بارها گفتهایم که ما باید به تدریج به خواستههای دانشجویان که علاوه بر کسب علم، نیازهایی دیگری تحت تاثیر اجتماع خود دارند نیز گوش بدهیم جامعه بیرون مواردی بر ما تحمیل کرده که بخشی از آن استخدام، بخشی گزینش استادان، دانشجویان، فضاهای آموزشی و از همه مهمتر ارزیابی کیفیت است، یعنی از بازنگری در جزوات و منابع و روش تدریس استادان شروع کنیم، مایی که در این سالها همه چیز به ما یاد دادند به جز نحوه تدریس و کلاسداری حال تمام موارد در قالبی به اسم هزینه و فایده قرار میگیرد.
افخمی در جمع بندی پایانی مباحث گفت: ما به سوالها را در دانشگاه سامان بدهیم در آغاز مسئله تایید پروپوزال مطرح است. باید امتحان را جدی بگیریم و اگر در دوره دکترا دانشجویی حتی یک پاراگراف بدون ذکر منبع مطلبی نوشته باشد باید مردود شود اما دانشگاه دولتی ما سالهاست بر سر این موضوع چشم خود را بسته است ما از دوران دبیرستان هم این مشکلات را در نوشتن نقل قول داشتیم و مشکل اساسی است به هر حال اولین دانشجو را باید گوشمالی داد و مردود شدن دانشجوی دکترا را نباید به پای استاد گذاشت زیرا دانشجوی دکترا با دانشجوی دوره فوق لیسانس متفاوت است دانشجوی دوره فوق لیسانس در حال یادگیری روشها است ما از دانشجوی فوق لیسانس نباید انتظار مقاله داشته باشیم.