باید در اعتکاف انسان درون‌مان را زنده کنیم/ اعتکاف‌های 21 روزه هم داریم

نماینده سابق مجلس خبرگان رهبری در جمع دانشجویان معتکف دانشگاه علامه طباطبائی، با اشاره به اینکه در اعتکاف باید انسان درون‌مان را زنده کنیم، گفت: در این مدت باید تمام توجه‌مان به خدا باشد تا دلمان زنده شود و دل‌مردگی از حب دنیا آغاز می‌شود و دنیا یعنی خودخواهی و خود‌پسندی که این امر آدم را خورد می‌کند.

 به گزارش عطنا، آیت‌الله محی‌الدین حائری‌شیرازی، عضو سابق مجلس خبرگان رهبری و استاد اخلاق حوزه و دانشگاه امروز 24 فروردین‌ماه در جمع دانشجویان معتکف دانشگاه علامه طباطبائی در محل مسجد امام علی‌(ع) این دانشگاه، گفت: همه مقدمات اعتکاف برای این است که معتکف از همه بریده شود و تمام توجه خود را به خدا معطوف کند، مثلاً روزه می‌گیرد که برای خدا باشد.

وی ادامه داد: سحری خوردن مثل صبحانه خوردن نیست، بلکه با این عمل، مقدمات روزه را انجام می‌دهیم که خود عبادت است و در اعتکاف اگر خوابیدن‌تان برای این باشد که توان برای عبادت کسب کنید به ثواب دست پیدا می‌کنید.

حائری‌شیرازی با تأکید بر اعتکاف در مسجد، بیان کرد: فرق اعتکاف در خانه و مسجد این است که در خانه محیط مه‌آلود است و در هوای مه‌آلود نمی‌شود با سرعت به پیش رفت و این مه همان تعلقات ماست. ضمن‌آنکه ما در اعتکاف در نور خورشید قرار داریم تا به وسیله آن همه چیز را واضح ببینیم.

امام جمعه سابق شیراز تصریح کرد: اینکه گفته می‌شود اعتکاف سه روز است حداقل آن بیان شده در حالی که اعتکاف‌های 21 روزه هم مشروع و جایز است.

وی با اشاره به اینکه اگر کسی انسان درونی‌اش مرده باشد، او را انسان دل‌مرده خطاب می‌کنیم، خاطرنشان کرد: حضور قلب در نماز یعنی اینکه انسان درونی باید نماز بخواند و انسان وقتی از خود خالی شد از خدا پر می شود و برعکس وقتی از خود پر شد از خدا خالی می‌شود.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه ما چرا رأی دادیم که شاه برود و امام بیاید، گفت: جواب این سؤال این است که شاه کور، کَر و گنگ بود و امام بینا و شنوا و این رهبری که داریم انسان درونش بینا و شنوا است.

وی درباره مباحث معرفت نفس در اعتکاف، تصریح کرد: ما یک انسان درون داریم و یک انسان ظاهر که انسان ظاهر، پوست و استراحت‌گاه انسان باطن است.

حائری‌شیرازی در پایان راه استفاده از کمال اعتکاف را همنشینی با اشخاص خوب معرفی کرد و گفت: اگر در اعتکاف با کسانی نشستیم که آنها جُک گفتند و ما هم جُک گفتیم آن وقت کمال اعتکاف ما هم کم می‌شود، پس بهتر است با افرادی دَم‌خور شویم که بهترین اعتکاف را دارند.