فریدون جیرانی در اکران فیلم جدیدش در دانشگاه علامهطباطبائی گفت: ما سعی کردهایم جغرافیا را در فیلم حذف کنیم و تلاش داشتیم فضای سرد فیلمهای روسی و اروپای شرقی را به وجود بیاوریم، بنابراین ما همه چیز را از واقعیت جدا کردیم.
به گزارش عطنا، فیلم سینمایی «خفگی» با حضور فریدون جیرانی، کارگردان و نوید محمدزاده، بازیگر تئاتر و سینما به همت کانون فیلم و عکس دانشگاه علامه طباطبائی، دوشنبه، ۱۶ اسفندماه در سالن آمفی تئاتر دانشکده روانشناسی این دانشگاه اکران و نقد و بررسی شد.
پس از اکران فیلم، نوید محمدزاده بازیگر تقش اصلی «خفگی» با اشاره به نقشهایی که تاکنون در سینما ایفا کرده است، گفت: قبلا هم گفتهام که بازی نقش سه بیمار سختتر از نقشی مثل پزشک است. من نمیتوانم بگویم بازیگر متفاوتی هستم و نقشهای مختلفی مانند معتاد، دانشجو و.. را بازی کردهام، نحوه بازی را کارگردان میسازد که بسیار کار دشواری است.
محمدزاده در پاسخ به این سؤال که وجه مشترک فیلمهای شما چیست، گفت: باید از نظر فنی این فیلمها را کنار هم قرار بگذاریم و سکانس به سکانس ببینیم که برای مثال هر سکانس در «خفگی» چه شباهتهایی با «خشم و هیاهو» دارد. البته ممکن است تفاوتهایی در ظاهر وجود داشته باشد برای مثال من در فیلم «خشم و هیاهو» من سریع حرکت میکنم اما در این فیلم، بسیار آرام و سرد بازی کردهام که از نظر خودم اشکالی ندارد. باید بگویم که برای من مهم ماهیت نقش است.
این بازیگر سینما و تئاتر که تحصیلات مرتبط با این رشته را ندارد در پاسخ به سؤال یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه چگونه این مسیر را بدون تحصیل طی میکند، گفت: مهم مسیری است که باید طی شود، حالا بعضیها با خواندن کتاب مسیر را طی میکنند و برخی دیگر در عمل و با تجربه و من علاقه دارم با عمل این کار را به اتمام برسانم.
به گفته او سینما و تئاتر مکمل یکدیگر هستند و او از هرکدام که پیشنهاد داشته باشد آنجا کار میکند و اولویتی برایش مطرح نیست.
نوید محمدزاده در پاسخ به اینکه چگونه میتواند غرق نقشی شود که آن را بازی میکند، هم گفت: به نظرم باید آنقدر به مخاطب احترام گذاشت و نقش را دقیق بازی کرد که واقعیت و فیلم تشخیص داده نشود، اینطور بازی کردن یعنی احترام گذاشتن به مخاطب. باید هر بازیگری بهترین تصویر را از جامعهاش به نمایش بگذارد هدف من هم این است و سعی میکنم به بهترین شکل ممکن آن را انجام دهم.
در ادامه پرسش و پاسخ پس از اکران فیلم «خفگی» یکی از دانشجویان از محمدزاده پرسید که چگونه «منیت» خود را در جامعه به نمایش میگذارد، محمدزاده در پاسخ به این سوال اظهار کرد که جایگاهی که به آن رسیده است مانع نمیشود که از کارهایی که دوست دارد دست بکشد، و سعی میکند همانطور که دوست دارد زندگی کند.
وی درباره انتخاب نقشهایش هم گفت: حتما باید نقشی را که دوست دارم انتخاب کنم حتی اگر بهترین دوستم پیشنهاد نقشی بدهد تا زمانی که آن را دوست نداشته باشم، بازی نمیکنم.
برنده سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد در جشنواره فجر امسال در پاسخ به اینکه آیا نقشها تأثیری در زندگیاش دارند، گفت: هر نقشی تاثیر خودش را دارد و هر کدام میتواند یک چیزی را انتقال بدهد برای همین سعی میکنم نقشهایی را انتخاب کنم که دغدغهای را نشان بدهد و معتقدم بازیگر باید درکنار مردم حرکت کند و مشکلات جامعه را نشان دهد. امیدوارم در آینده فیلمی را انتخاب نکنم که باعث شرمندگیام در مقابل مردم شود.
در ادامه این برنامه که با شور و حرارت دانشجویان همراه بود، فریدون جیرانی ضمن بیان اینکه این فیلم بیزمان و بیمکان است، اظهار کرد: هر صدای اضافی که وجود داشت در فیلم حذف شد و تلاش کردیم از سقف بیرون نیاییم و هیچگونه صحنه خارجی به آن ندهیم.
جیرانی با اشاره به اینکه همه فیلمها بر اساس جغرافیا ساخته میشوند، افزود: اما ما سعی کردهایم جغرافیا را در فیلم حذف کنیم و تلاش داشتیم فضای سرد فیلمهای روسی و اروپای شرقی را به وجود بیاوریم، بنابراین ما همه چیز را از واقعیت جدا کردیم.
او افزود: در حالی که ماجرا کمی بر مبنای واقعیت میچرخد، نمیخواستیم خیلی این فیلم واقعگرایانه باشد، همچنین سعی کردهایم از لحاظ نورپردازی هم حتی به روسها گرایش داشته باشیم و همه این فضاها تعمدی است برای اینکه شما را درگیر خود کند.
کارگردان فیلم «خفگی» با اشاره به نقش روانشناختی فیلم، یادآور شد: آنچه در فیلم میبینیم اختلال نیست بلکه شخصیتهای ناپختهای هستند که یک سری تعارضات دارند، مثلا نقش محمدزاده در این فیلم قرار بود فردی با اختلال شخصیت پارانوئید باشد، ولی نبود.
در ادامه جیرانی درباره بازیگری محمدزاده توضیحاتی داد و گفت: بازیگری علمی و بازیگری تجربی یا کارگاهی متفاوت است، یعنی من با چند کلاس بازیگری «بازیگر» نمیشود. البته بخشی از بازیگری به انگیزه افراد بر میگردد. محمدزاده بازیگری است که هر نقشی را انتخاب میکند به خوبی با آن یکی میشود و به درستی آن را به انجام میرساند.
او افزود: نقشهای محمدزاده در هر فیلمی متفاوت بوده و هیچکدام را شبیه هم بازی نکرده است. باید توجه داشته باشیم که همه چیز در بازیگری اکتسابی نیست و حسی هم هست که یک بازیگر باید آن حس را داشته باشد.
این کارگردان ادامه داد: در این فیلم، نقش محمدزاده به شخصیتی تبدیل شد که ممکن بود ضد اجتماعی باشد ولی باز هم آن شخص مورد نظر نبود، اما در کل میتوان سایههایی از موقعیتهای روانشناختی را در فیلم دید.
جیرانی با تأکید بر اینکه در «خفگی» بازیگران ناپخته انتخاب شده بودند، تصریح کرد: دلیل اینکه در فیلم یک آدم سالم پیدا نمیشود را باید در زبانشناسی جستجو کرد، ما شخصیتهای غیرعادی را انتخاب کردیم که در جامعه خودمان هستند نه در کتابهای روانشناسی و آدمهایی که انتخاب کردم شبیهشان را در بیرون دیده بودم.
او ادامه داد: احساس میکردم آنچه که انجام میدهم بیمار روانی نیست بلکه فردی است که در درون جامعه رشد کرده و تاثیرات جامعه این فرد را دچار اختلال کرده است. در مجموع میخواستیم یک فضای نامتعارف از انسانهای غیرعادی را بوجود بیاوریم.
همچنین، جیرانی در پاسخ به این پرسش که آیا اکران این فیلم موجب بروز ناهنجاری در جامعه نمیشود، گفت: اگر وارد سالن برج میلاد شوید و خنده تماشاگران به دیالوگهایی که در فیلم راجع به اخلاق پخش میشود را ببینید متوجه خواهید شد که فضای جامعه چگونه است.
او در خاتمه گفت: این فیلمها بازتاب جامعهای هستند که درآن زندگی میکنیم و جامعه تغییر کرده، یعنی اگر بخواهید شعارهای اخلاقی را به صورت صریح در فیلم مطرح کنید واکنش منفی خواهد داشت.
از نکات جالب این برنامه، برگزاری جشن تولد محمد نظری، دبیر جوان کانون فیلم و عکس بود که با تبریک جیرانی همراه شد.
گزارش تصویری را اینجا ببینید.