اپلیکیشن همدم نمی تواند ضمانتی بر ازدواج پایدار باشد/ پژوهش دانشگاهی حلقه مفقوده تشکیل خانواده در کشور است

عطنا - یک استاد دانشگاه با اشاره به عدم فراهم بودن شرایط ازدواج پایدار در اپلیکیشن همدم می گوید: «نمی توان به لحاظ علمی به صرف احداث یک اپلیکیشن بگوییم مشکل ازدواج در کشور حل خواهد شد.»
 
همزمان با اول ذی‌الحجه و سالروز مبارک ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) که به نام «روز ازدواج» نامگذاری شده ‌است، از اپلیکیشن «همدم» به عنوان اولین نرم‌افزار رسمی و دارای مجوز در امر همسریابی و مشاوره ازدواج در موسسه فرهنگی رسانه‌ای تبیان، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی رونمایی شد.
 
همدم با 4 سرویس مهم «همدم‌یاب» برای مجردها، خدمات مشاوره‌ای به شکل تلفنی و حضوری، آزمون‌های روانشناسی، خودآگاهی و سازگاری و مجله آنلاین و محتواهای آموزشی در قالب، فیلم، پادکست، اینفوگرافیک و مقالات مختلف در دسترس جوانان و خانواده‌ها خواهد بود و جوانان مجرد متقاضی ازدواج را از ابتدای تصمیم‌گیری برای ازدواج تا 4 سال پس از آن همراهی خواهد کرد.
 
لازم به ذکر است پیش از این سایت «همسان‌گزینی» نیز توسط موسسه تبیان در امر همسریابی فعال شده بود. اما آیا راه اندازی چنین سایت ها و اپ هایی می توانند مشکلات ازدواج در ایران را رفع کنند؟
 
دکتر اردشیر انتظاری دانشیار رشته جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی در گفتگو با عطنا در پاسخ به این سوال که آیا مشکل ازدواج در ایران فقدان یا کمبود اپلیکیشن های همسریابی است؟، گفت: «این اقدامات در حالی صورت می گیرد که با توجه به مشکلات سخت مالی، شرایط زیرساختی برای ازدواج موفق و پایدار را فراهم نمی کند.»
 
وی ادامه داد: «نباید اینگونه برداشت کنیم که هر کاری در چارچوب نزدیکی عاطفی و آشنایی دو نفر انجام ‌دهیم، ارزشمند است و منجر به ازدواج می شود. شاید در یک بازه زمانی کوتاه مدت و چند ماه اول آمار ازدواج در این اپلیکیشن آمار مثبتی باشد. اما با توجه به مشکلات زیادی که جوانان بعد از ازدواج پیدا می کنند که بیشتر آنها نیز ریشه در مشکلات زیربنایی بویژه بحث معیشت و موضوعات مالی دارد نمی توان به لحاظ علمی به صرف احداث یک اپلیکیشن بگوییم مشکل ازدواج حل خواهد شد.»
 
این استاد دانشگاه افزود: «در چند سال نخست زندگی مشکلات مالی بروز می کند و همین کار می‌تواند یک تبلیغ معکوس برای ازدواج باشد، چرا که بعد از گذر زمان خواهیم دید تعداد طلاق تغییری نداشته و شاید هم بیشتر شده است.»
 
انتظاری در ادامه با اشاره به فرهنگ و قواعد ازدواج در ایران گفت: «متاسفانه هزینه های زندگی بسیار بالا رفته و برخی مشکلات در درازمدت و بعد از چند سال خود را نمایان می کند و اصلاً باید دید این ایده آیا از سوی یک جامعه شناس مورد تایید بوده است.»
 
وی ادامه داد: «حلقه مفقوده ازدواج در کشور ما نبود یک برنامه جامع و مدون است که در کنار فرهنگ سازی در عمل بتواند مشکلات ازدواج را از جلوی پای جوانان بردارد. اگر همین طرح باعث معکوس شدن آمار ازدواج شود، آیا دوستان پاسخگوی کار خود خواهند بود.»
 
انتظاری با انتقاد از عدم اختصاص بودجه های پژوهشی برای انجام کار علمی در دانشگاهها درباره ازدواج جوانان، گفت: «دانشگاهها از کمترین بودجه پژوهشی که اثر بسیار زیادی می تواند در جامعه داشته باشد برخوردار نیستند و همین موضوع باعث شده که به لحاظ جامعه شناسی در کشور یک برنامه مدون در این باره نداشته باشیم.»
 
این استاد دانشگاه درباره آشنا شدن دو فرد از طریق فضای مجازی تصریح کرد: «برای یک خانواده ایرانی اینگونه ارتباط ها مفهومی ندارد و خانواده ها تمایل دارند از روابط فرزندان خود آن هم برای موضوع مهمی مانند ازدواج کاملا مطلع باشند و آشنایی و رفت و آمد دو فرد باید در چارچوب قوانین خانواده تعیین و تعریف شده باشد.»
 
وی ادامه داد: «به هر حال بنده امیدوارم با اختصاص بودجه‌های پژوهشی به دانشگاه ها و مراکز تولید علم بتوانیم به لحاظ جامعه شناسی به سمتی برویم که جمعیت جوان کشورمان بتواند با کمترین مشکل فرد مورد علاقه خود را پیدا کند.»
 
انتظاری در بخش پایانی صحبت هایش ابراز امیدواری کرد دولت آینده با توجه به اهمیت مقوله ازدواج و مباحث اجتماعی، با اختصاص بودجه به دانشگاه ها سرعت کسب علم در این موضوعات را بیشتر کند.