مصائب آموزش آنلاین زبان فارسی در هند شامل پایین بودن سرعت اینترنت، عدم اعتماد بهنفس برخی از استادان برای تدریس، عدم توانایی برخی از استادان برای ساخت ویدیوهای آموزشی، عدم ارتباط چهرهبهچهره استاد و دانشجو میشود. همچنین ضعف دانشجویان در خط فارسی مشکلاتی است که دانشگاه جواهر لعل نهرو برای آموزش زبان فارسی با آنها دستوپنجه نرم میکند.
به گزارش عطنا، وبینار بینالمللی «پیامدهای شیوع بیماری کرونا بر آموزش و گسترش زبان فارسی در جهان» به همت دانشگاه علامهطباطبایی با همکاری بنیاد سعدی (لینک) سهشنبه و چهارشنبه ۲۵ و ۲۶ آذر برگزار شد. در این وبینار استادانی از گرجستان، پاکستان، هندوستان، صربستان، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، آذربایجان، ترکیه، لبنان، تونس، کنیا، اسپانیا، بنگلادش، یمن، روسیه، عمان، مصر و عراق به بیان دیدگاههای خود پرداختند.
در ادامه بخشی از سخنان دکتر عین الحسن، رئیس دانشکدۀ زبانهای خارجی و استاد گروه فارسی دانشگاه جواهر لعل نهرو هند را میخوانید؛
«رشد علمی در هند به گونهای است که در زمرۀ قدرتهای نخست در امر تحقیقات در جهان بهشمار میآید. نظام آموزشی کشور هند دارای ارزش و اعتبار بینالمللی است و جمع زیادی از دانشآموختگان دانشگاه هند در سرتاسر جهان در مؤسسات معتبر علمی و تحقیقاتی مشغول به فعالیت هستند و در هر سال تعداد زیادی از استادان جهت تدریس به کشورهای مختلف جهان اعزام میشوند.
با توجه به جایگاه ویژۀ زبان فارسی در انتقال فرهنگ، آموزش زبان فارسی به غیر فارسیزبانان یکی از راههای انتقال و گسترش فرهنگ و هویت ایرانی است که میتوان در دراز مدت راهی برای حفظ گسترش فرهنگ ایرانی در میان غیر فارسیزبانان باشد.
ما دو زمستان در سال داریم، در اواسط سال تحصیلی زمستان اول، با تشدید کرونا روبهرو شدیم و چارهای نداشتم کلاسهای خود را مجازی کنیم گرچه قبل از کرونا با سیستم مجازی آشنا بودیم. با شیوع ویروس کرونا نظام دانشگاهی و سراسر کشور را تحت تاثیر قرار داد و در نتیجه ۸۰ درصد دانشآموزان دانشگاهای ما به ویژه کسانی که در خوابگاه زندگی میکردند مجبور شدند به وطن خود بازگردند.
در هند ۳۰ استان وجود دارد که با وجود شرایط قرمز، دانشآموزان و معلمان از طریق شبکههای مجازی با هم در ارتباط هستند و با وجود اینترنت ضعیف، تدریس زبانهای فارسی، عربی، اردو سخت شده است، بهویژه برای دانشجویان ترم اول لیسانس که تازه پذیرش گرفتهاند و با محیط دانشگاه آسان نیستد و استاد را ندیدهاند و بازدهی کم است.
همچنین دانشجویانی که مسلمان نیستند و خط اردو را هم بلد نیستد و چون خودشان نیز تمرین نمیکند شرایط سختتر است. دانشجویان سال اخر تحصیلی چون دیگر استاد خود را نمیبینند به دروس اهمیت نمیدهند. بعضی از معلمها سواد آموزش مجازی ندارد و نمیتوانند فیلم باکیفیت گیرند و یا اعتماد بنفس لازم برای قرار گرفتن جلوی دوربین را ندارند. همۀ این موارد بر کیفیت آموزش مجازی تاثیرگذار است و دولت هند برنامهای برای گسترش آموزش عالی تصویب کرده و زبان فارسی در تمام مقاطع قرار داده است».
خبرنگار: محدثه آقایی