رفتن به سمت کلاس‌های آنلاین «تغییر بزرگی» بود/ این ترم را 100درصد آنلاین برگزار می‌کنیم

دانشگاه کنتاکی شرقی، دانشگاهی در ریچموند ایالت کنتاکی آمریکا است که در سال 1906 تاسیس شده است. این دانشگاه در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد فعالیت دارد و دارای دانشکده های کسب و کار، هنر، علوم و حقوق است.

به گزارش عطنا، این دانشگاه هم از شیوع ویروس کرونا در امان نمانده است و روی به آموزش های آنلاین آورده است. در گفت و گویی که وندی بارنت با دیوید مک فادین، رئیس این دانشگاه داشته است، او مطرح کرده که دانشگاه بدون تعطیل شدن به تمام فعالیت های خود به صورت آنلاین ادامه می دهد.

در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می خوانید.

با توجه به اینکه کووید-19 مشکل مهمی برای سلامتی ایجاد کرده است و در تمام آمریکا شیوع پیدا کرده، به ما بگویید دانشگاه در این زمینه چه کار می کند؟ چه جاهایی از پردیس دانشگاه، برای عموم بسته است؟ دانشجویان عموماً چه کار می کنند؟ مدیریت کارکنان چگونه است؟

ما در این زمان پروتکل های پاسخگویی را دنبال می کنیم، در ارتبط با عموم، هم اکنون دانشگاه برای عموم بسته است و هیچ خدمات حضوری در دانشگاه ارائه نمی شود. اما دانشگاه مرکزی همچنان به  عملکرد خود ادامه می دهد. فاصله گذاری اجتماعی را اجرا می کند و ما از این موضوع مطمئن می شویم که کارکنان دانشگاه مرکزی در این زمینه اطلاعات کافی داشته باشند. همچنین با توجه به اینکه می دانیم افراد به کارشان احتیاج دارند، تعداد قابل توجهی از کارکنان نیز هستند که از خانه و یا در فاصله امن اجتماعی، کار می کنند و برای دانشجویان هم، باقی ماندۀ کلاس‌های این ترم را به طور 100 درصد آنلاین برگزار می کنیم. کار کلاس های آنلاین تمام شده است و دانشجویان هر هفته، در این پلتفرم آموزشی مشارکت می کنند. مزیت مهمی که ما داریم این است که موسسات ما سالهاست که به صورت آنلاین کار می کنند و من فکر می کنم ما ساختار و کارکنانی مناسب در این زمینه برای این ترم آنلاین داریم.

در خصوص کارکنان، شما از کارمندان ضروری برای کسانی که با دانشگاه در ارتباط نیستند (به دانشگاه نمی آیند) و نمی دانند چه کسی در دانشگاه کار می کند، نیاز به ارتباط با چه کسی هست؟ و یا کدام یک از کارمندان می توانند در خانه کار کنند، چه تعریفی دارید؟

تمام کارکنان توانایی برطرف کردن احتیاجات آموزش از راه دور را دارند و این موضوع فشار افرادی که در محیط دانشگاهی قرار ندارند را کم کرده است و همچنین باعث شده که تعداد کمی از افراد لازم باشد در محیط دانشگاهی حاضر شوند. اما یکسری سرویس های ضروری باید وجود داشته باشد که این اطمینان حاصل شود که محیط دانشگاه امن باقی می ماند و از نظر ساختار فیزیکی، عملکرد خوبی داشته باشد.

برای بسیاری از بخش ها این موضوع یک هنجار جدید است که کارکنان دورکاری انجام دهند، اما هنوز پشتیبانی لازم را برای دانشجویانی که احتیاج به کمک و پشتیبانی دارند، انجام می دهند.

در ارتباط با پشتیبانی از دانشجویان و موفقیت آنها که در دانشگاه کنتاکی شرقی و سایر دانشگاه ها در اولویت قرار دارد؛ باید بپرسم که چگونه دانشگاه ها به سرعت و در زمان محدودی که برای آماده سازی این روش داشتند، به سمت کلاس های آنلاین سوق پیدا کردند؟

می خواهم خیلی واضح توضیح دهم. من می دانم که رفتن به سمت کلاس های آنلاین تغییر بزرگی بود، اما ما به آموزش از راه دور فکر می کنیم و در برابر پلتفرم آنلاین، من فکر می کنم، ما باید نسبت به این واقعیت که کلاس های چهره به چهره به سمت کلاس های آنلاین می روند نیز درک درستی کسب کنیم و موضوع کلیدی این است که دانشگاه ما از سال 2000 با تکنولوژی آموزش آنلاین و از راه دور، سازگاری و تطبیق پیدا کرده است و کارمندان و یکسری از دانشجویان با این روش آشنا هستند. من فکر می کنم ما از این جهت در شرایط مناسبی قرار داریم.

اما چالش هایی هم وجود دارد، مانند کلاس آزمایشگاه که به مواد شیمیایی و انجام برخی کارها در محیط آزمایشگاه نیاز دارد که پیدا کردن جایگزین برای آن مشکل است. اما ما به زودی راه حلی برای آن پیدا می کنیم و همچنین ما به چرخش بالینی، کار درمانی فکر می کنیم که می تواند موفقیت هایی را به همراه داشته باشد.

دکتر مک فادین ما به وضوح شاهد بحران سلامت عمده، در ایالت و در کشور هستیم؛ دانشگاه کنتاکی شرقی چگونه درگیر این بحران شده است؟

ما در این زمینه با انجمن هایی که با ما در ارتباط هستند، همکاری می کنیم و با آنها درباره موضوعات مربوط به سلامتی و ارزیابی نیازها صحبت می کنیم. ما همچنین با آژانس دارویی اروپا و سایر دانشگاه ها در زمینه توزیع لوازم، همکاری می کنیم. تمامی منابعی را که در دانشگاه داریم از ماسک، دستکش و برنامه های مختلف گرفته به بیمارستان ها و سایر مکان هایی که به آن نیاز دارند، می رسانیم. فراتر از اینها ما با ایجاد سرگرمی‌های ایمن مختلف از دانشجویان پشتیبانی می کنیم. ما 70 اهدا کننده داشته ایم که 17هزار دلار در چند روز اخیر، اهدا کرده اند و دانشجویان باید خیالشان راحت باشد که تا زمانی که به خانه باز می گردند از تمامی پشتیبانی ها برخوردار هستند.