کارگاه دانش افزایی و آموزش زبان و ادبیات فارسی، برای جمعی از استادان زبان و ادبیات فارسی دانشگاه های کشور افغانستان برگزار شد.
به گزارش عطنا، این کارگاه با تدریس سیروس شمیسا، استاد دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی و با همکاری بنیاد سعدی و میزبانی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.
احمد غنی خسروی، رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه هرات ضمن اظهار خرسندی از حضور در این کارگاه، گفت: چیزی که دو ملت بزرگ ایران و افغانستان را به هم مرتبط می کند زبان و خط فارسی است. این زبان نقطه وصل میان قومیتهای مختلف و همه مردم افغانستان است.
وی اظهار کرد: با وجود ۱۰ زبانی که در افغانستان وجود دارد، زبان فارسی، زبان رسمی و مکاتباتی دولتی است و ما در ادبیات فارسی از ایران تاثیر میگیریم، به این دلیل که قطب زبان فارسی، ایران است و بیشتر کتابهای درسی که ما در دانشگاهها تدریس می کنیم تالیف استادان بزرگ ایرانی هستند.
خسروی با اشاره به وجود جنگ در افغانستان طی 40 سال گذشته، گفت: دو جنگ ویرانگر، مانع از پیشرفت ما در حوزه زبان و زبان شناسی شد، چرا که در جنگ بیشترین آسیب را زبان و فرهنگ می بیند.
وی ادامه داد: وقتی صحبت از زبان و ادبیات فارسی می شود، نمی توان از بزرگانی چون سنایی غزنوی، مولانا نورالدین عبدالرحمان جامی، خواجه عبداله انصاری، ملأ حسین واعظ، ناصرخسرو قبادیانی، امام فخرالدین رازی، مولانا بلخی و امیرعلیشیر نوایی که در پیشرفت و توسعه زبان فارسی تلاش کردهاند نام نبرد. در واقع اگر زبان فارسی، در بین ۱۰ زبان عمده جهان قرار گرفته است به واسطه کوشش این بزرگان و آثاری است که خلق کرده اند.
رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه هرات با بیان اینکه آثار استادان ایرانی به عنوان منبع درسی در دانشگاه های افغانستان تدریس می شود، افزود: ما بسیار علاقه مند بودیم که در سفر به ایران با استادان بزرگی چون سیروس شمیسا، میرجلال الدین کزازی و شفیعی کدکنی دیدار کنیم و از محضر این استادان استفاده کنیم که همین اتفاق هم افتاد. با حضور در کلاس درس این استادان بر تجربه های ما افزوده و خیلی از مطالب برای ما تازه شد. ولی مهمترین اتفاقی که رقم خورد این است که گسست های به وجود آمده بین دو ملت بزرگ ایران و افغانستان، در حال از بین رفتن است.
او در پایان تصریح کرد: دو ملت ایران و افغانستان همه از یک نژاد هستند و فرزندان ما باید بدانند که میراثدار کدام قوم و نژاد هستند و ما وظیفه داریم این میراث بزرگ را حفظ کرده و به فرزندان خود و نسلهای بعد انتقال دهیم.