فرهنگ، ریشه است، کاشتنی است و نه خریدنی/ ملت‌های بافرهنگ و ریشه‌دار هیچ‌گاه آغازگر جنگ و خونریزی نبوده‌اند

سومین روز از هفته بزرگداشت زبان و ادبیات فارسی در ایالت پنجاب پاکستان با حضور استادانی از دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

به گزارش عطنا، هفته بزرگداشت زبان و ادبیات فارسی در ایالت پنجاب پاکستان که با مشارکت خانه فرهنگ ج.ا ایران و به همت دپارتمان های روابط بین الملل، علوم سیاسی و زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بانوان لاهور در سالن اصلی همایش دانشگاه برگزار شد.

در این همایش محمد طلحه محمود از حزب جمعیت علمای اسلام، محمدرضا ناظری سرکنسولی ایران، علی اکبر رضایی فرد، وابسته فرهنگی ایران در لاهور و نماینده بنیاد سعدی، رضا مراد صحرایی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی و معاون پژوهشی و آموزشی بنیاد سعدی و مرتضی نورمحمدی، از استادان دانشگاه علامه طباطبائی به همراه روسای دپارتمان های علوم سیاسی، روابط بین الملل از کشورهای ازبکستان و چین شرکت کردند.

در ابتدای این برنامه، مستند ویدیویی زیبا در تشریح روابط قدیمی و نزدیک دو کشور ایران و پاکستان به نمایش درآمد که مورد توجه حاضران قرار گرفت.

رضا مراد صحرایی، معاون آموزش و پژوهش بنیاد سعدی در این نشست اظهار داشت: من به عنوان یک معلم زبان فارسی که در همگرایی و همدلی افراد مختلفی از جهان کوشیده ام، می خواهم به شما بگویم که ایده هژمونی در جهان امروز به نفع هیچ کس نیست. در این ایده نه کشور مسلط خوشبخت است و نه کشوری که مورد تسلط واقع می شود. تاریخ دائماً در حال تکرار شدن است. نگاهی به این تکرارها گواه یک اصل است و آن اینکه، پیروزی با کسانی است که سعی کرده اند در با هم بودن بکوشند نه کسانی که سعی کردند مقابل هم بودن را و تسلط بر دیگران را ترویج کنند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی در ادامه بیان کرد: تاریخ پر از نام‌های ستودنی است؛ وجه مشترک همۀ نام‌آوران تاریخ این بوده است که تا توانسته‌اند کوشیده‌اند دل ها را به همدیگر نزدیک کنند. صلح را ترویج دهند. اختلافات را مورد احترام قرار دهند و شباهت‌ها را برجسته کنند.

وی درپایان سخنانش افزود: دنیای امروز ما تشنه درک تفاوت های ما است. تفاوت‌هایی که ما را با هم زیبا می کند. ما باید قدرت درک زیباییِ ناشی از تفاوت ها را بیابیم. امروز دنیای ما تشنه همدلی و همزیستی مسالمت آمیز بر اساس اشتراکات فرهنگی و تمدنی است. فرهنگ، ریشه است؛ کاشتنی است و نه خریدنی. به همین دلیل است که ملت های بافرهنگ و ریشه دار هیچگاه آغازگر جنگ و خونریزی نبوده اند.

صحرایی خاطرنشان کرد: فرهنگ است که تضمین کننده امنیت فراگیر و جهانی است و البته کشورهای بی فرهنگ و بی ریشه نمی توانند جهان را به چنین امنیتی برسانند. ما باید امنیت فرهنگی را از فرهنگ امنیتی متمایز کنیم. امنیت فرهنگی یعنی امنیت اصیل؛ چون فرهنگ ریشۀ آن است و هرچه ریشه اش از فرهنگ برآید سالم است و قابل اتکا و جهان شمول است. اما فرهنگ امنیتی یک دیسیپلین مبتنی بر هژمونی خود برتربینی و واگرایی است. اگر می خواهیم جهانمان را امن کنیم، باید فرهنگ‌های همدیگر را بشناسیم و به زیبایی‌های ناشی از این تفاوت‌ها پی ببریم.