روان‌شناسی صنعتی رشته‌ای نوپا و پرکار با منابع محدود/ از ترم اول ایده پایان‌نامه‌تان را بپرورانید

مدیرگروه روان‌شناسی صنعتی و سازمانی دانشگاه علامه طباطبائی در جمع انجمن علمی-دانشجویی این رشته گفت: به‌رغم اینکه دانشگاه علامه طباطبائی سال دومی است که در رشته روان‌شناسی صنعتی و سازمانی دانشجو می‌پذیرد، هم‌پای دانشگاه‌های پیشگام این رشته مثل دانشگاه اصفهان و شهید چمران اهواز حرکت می‌کند.

به گزارش خبرنگار عطنا، اولین نشست تخصصی انجمن علمی-دانشجویی روان‌شناسی صنعتی و سازمانی با محوریت معرفی روان‌شناسی صنعتی و سازمانی در بازار کار، شنبه، 21 مهرماه در سالن شورای مرکزی دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

در ابتدای نشست، دبیر انجمن علمی-دانشجویی روان‌شناسی صنعتی و سازمانی گفت: انجمن علمی روان‌شناسی صنعتی بهمن‌ماه سال گذشته تشکیل شد و هدف اصلی آن معرفی این رشته در سطح دانشگاه و شهر تهران بود.

رسول رستمی افزود: هدف این نشست، آشنایی دانشجویان نو ورودی با دانشجویان سال قبل یا همان اولین ورودی‌های این رشته است و در اینجا می‌توانیم به بررسی زمینه‌های همکاری بپردازیم و درباره آن به اجماع برسیم. زمینه همکاری‌ها می‌تواند، فعالیت‌هایی که در انجمن علمی و حتی خارج از انجمن علمی باشد، مثل برگزاری کارگاه‌ها، نشست‌ها ‌و همایش‌ها و همچنین در فعالیت‌های بیرون از دانشگاه نیز می‌توانیم یک‌سری پروژه‌هایی را تعریف کنیم و همکاری نیز داشته باشیم.

در ادامه دکتر حسین اسکندری، مدیرگروه روان‌شناسی بالینی، عمومی و صنعتی نیز در این نشست، گفت: انگیزه ما از راه‌اندازی رشته روان‌شناسی صنعتی و سازمانی احیای این رشته در جامعه بود، ما می‌خواهیم رویایی را که ترسیم کردیم از طریق دانشگاه علامه طباطبائی به سمت کاربردی کردن روان‌شناسی در حوزه صنعت به معنای عام تحقق ببخشیم.

وی افزود: یکی از مشکلاتی که به طور عام در این رشته وجود دارد و در دانشگاه‌های اصفهان و اهواز، پیشگامان این رشته نیز دیده می‌شود، این است که پروژه‌ها را افراد و دانشجویان خودشان می‌گیرند و دانشگاه نمی‌تواند برای دانشجویان پروژه بگیرد و این مسئله موجب می‌شود دانشگاه از محوریت فعالیت دانشجویان این رشته خارج شود.

دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه اصفهان پیشگامان روان‌شناسی صنعتی

مدیرگروه روان‌شناسی صنعتی و سازمامی دانشگاه علامه طباطبائی ادامه داد: بر اساس رویای بزرگی این کار را شروع کردم و هدف ما این است که دانشگاه علامه طباطبائی به طور خاص حامی صنعت سازمانی کشور شود و این به معنای حذف دیگر دانشگاه‌ها نیست بلکه به عنوان هم‌افزایی علمی با سایر دانشگاه است.

اسکندری با بیان اینکه باید از پیشگامان این رشته مثل دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه اصفهان تشکر و قدردانی انجام دهم، گفت: ما در اینجا روی شانه‌ این دانشگاه‌ها ایستادیم و اکثر دانشجویان ما محصولات این دانشگاه‌ها هستند و اگر هم دانشی داریم و توانمندی داریم از این دانشگاه‌ها به ما انتقال یافته است، ما می‌توانیم رو به جلو قدم برداریم چون ما رو به آینده ایستادیم و سخاوت‌مندانه از نیروهای باسواد در این حوزه استقبال می‌کنیم.

وی بیان کرد: یکی از کارهای خوبی که انجمن علمی می‌تواند انجام دهد برگزاری گردهمایی‌های دانشجویی رشته روان‌شناسی صنعتی و سازمانی سایر دانشگاه‌ها در دانشگاه علامه طباطبائی است که دانشجویان و حتی استادان سایر دانشگاه‌ها در یک همایشی گرد هم بیایند و به بحث و گفت‌وگو درباره مسائل مختلف این رشته بپردازند.

دنیای خودتان را بسازید

مدیرگروه روان‌شناسی صنعتی دانشگاه علامه طباطبائی ادامه داد: نکته بعدی ارتباط با جامعه است. ما از دانشجویان می‌خواهیم که دنیای خودشان را بسازند. یادتان باشد که دنیایی که دیگران ساخته‌اند برای شما موقت است و دانشجویان باید دنیای خودشان را بسازند، بنابراین باید سعی کنیم بین دانشگاه، جامعه و صنعت ارتباط برقرار کنیم. این دانشگاه به درد کسانی می‌خورد که تمرکز داشته باشند؛ رویا داشته باشند و  آن را خودشان بسازند.

وی با اشاره به اینکه دانشگاه علامه طباطبائی برای تغییرات به صورت گشوده عمل می‌کند و معمولاً از تغییرات استقبال می‌کند، گفت: به‌رغم اینکه دانشگاه علامه طباطبائی سال دومی است که در رشته روان‌شناسی صنعتی و سازمانی دانشجو می‌پذیرد و دانشجویان در ترم سوم قرار دارند، اما هم‌پای دانشگاه‌های پیشگام این رشته مثل دانشگاه اصفهان و شهید چمران اهواز حرکت می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: تقریبا تمام کسانی که در دانشگاه علامه طباطبائی در این حوزه تحصیلات خود را گذرانده‌اند اکنون در یک بخش یا سازمان شاغل هستند.

اسکندری با اشاره به اینکه 15 تا حداکثر 25 درصد آموزش و یادگیری در کلاس درس اتفاق می‌افتد، گفت: این 15 درصد مربوط به بهترین دانشگاه‌های دنیاست، در بهترین دانشگاه‌ها مثل استنفورد و هاروارد 15 درصد آموزش و یادگیری در کلاس درس انجام می‌شود؛ بنابراین 85 درصد یادگیری باید بیرون از کلاس درس رخ دهد. آن 85 درصد هم این‌گونه نیست که یک بوروکراسی حاکم باشد و بگویند دانشگاه برای شما میدان درست کرده است، بنابراین خود دانشجویان باید سراغ کارها بروند و دانشگاه هم از آنها حمایت کند.

مدیرگروه روان‌شناسی صنعتی دانشگاه علامه طباطبائی ادامه داد: از همین ابتدا بدانید که با بهترین استاد، بهترین تجهیزات و بهترین دانشجو 15 درصد یادگیری در کلاس صورت می‌گیرد، بنابراین 85 درصد بیرون از کلاس درس باید رخ دهد و البته حمایت و هدایت از جانب دانشگاه و استادان نیز در این مرحله لازم است.

وی خطالب به دانشجویان حاضر گفت: من از آن 15 درصد شاید بتوانم 10 درصد را برای شما دانشجویان فراهم کنم مثل فضای خوب کلاس، استادان خوب و منابع  درسی خوب، بقیه به تلاش خودتان بستگی دارد.

اسکندری با اشاره به اینکه در ایران منابع درسی خوبی نداریم، اظهار کرد: در حوزه سازمانی و صنعتی حتی یک منبع درسی هم نداریم، نهایتاً یک‌سری کتاب را ترجمه کرده‌ایم، یک‌سری تالیف کرده‌ایم و اگر تالیف را مبتنی بر این بدانیم که اطلاعات و دادهای جامعه خود را در آن به کار ببریم در واقع هیچ تالیفی در این حوزه نداریم؛ اکثر کتاب‌هایی که داریم از بیرون جامعه ما ترجمه شده و وارد جامعه ما شده است و تالیفات ما حتی یک قدم هم از ترجمه عقب‌تر است.

وی با بیان اینکه تالیف مبتنی بر استدلال است، داده‌ها باید تولید داخل باشد و وارد کتاب شده و مبنای استدلال قرار گیرند، گفت: کاری که ما می‌کنیم این است که در آینده یک نسل مؤلف داشته باشیم، این به معنای نسل نویسنده نیست، بلکه به صورت گروهی کار کنند نتایجی به‌دست بیاورند، نتایج استخراج شود، استدلال و سازمان‌دهی شود و به صورت مقاله یا کتاب منتشر شود.

از ترم اول ایده پایان‌نامه‌تان را بپرورانید

این استاد دانشگاه خطاب به دانشجویان تاکید کرد: از هم اکنون خروجی کار خود را ببینید و از همین اکنون به فکر موضوع پایان‌نامه باشید و روی آن کار کنید، دانشجو زمانی که وارد تحصیلات تکمیلی می‌شود باید با برنامه کاملاً منسجم وارد این دوره شود و در درس‌های مختلف در آن موضوع متمرکز و عمیق شود.

وی همچنین یادآور شد: از همین اکنون باید دنبال ارتباط با صنعت بروید. از همین اکنون به فکر طراحی پروژه‌ها و پژوهش‌هایی باشید که هم درس‌هایتان عملی باشد و هم کارها را اصولی پیش ببرید.

اسکندری درباره اهمیت ترجیح منافع جمعی بر نفع شخصی گفت: افرادی هستند که در چندین جا کار می‌کنند و درآمد بالایی دارند، این افراد برای امروز خود خوب هستند اما برای جامعه نفعی ندارند. چیزی که در ایران نداریم کار تیمی است و باید یاد بگیریم برای منافع شخصی از مسیر منافع جمعی حرکت کنیم.

وی افزود: یکی از دلایل عقب‌ماندگی جامعه ایران همین است که افراد منافع فردی را بر منافع جمعی ترجیح می‌دهند، در واقع این افراد در تقابل با منافع جمعی هستند.

وی خاطر‌نشان کرد: استاندارد جهانی برای هر کسی که بخواهد در حوزه‌ و کاری موفق و خبره شود، گذاشتن زمان 15 هزار تا 20 هزار ساعت روی یک حرفه است، بدون اینکه زمان کافی روی یک کار بگذاریم هرگز در آن کار موفق نخواهیم شد، بنابراین برای خبره شدن در یک رشته تحصیلی پنج تا 10 سال باید زمان بگذارید و نمی‌شود با دو کتاب خواندن در یک رشته‌ای خبره شد.

مدیرگروه روان‌شناسی صنعتی دانشگاه علامه طباطبائی با اشاره به چرایی عدم وجود افراد سرشناس در ایران در این حوزه گفت: این موضوع به معنای عدم استعداد در ایران نیست، بلکه موضوع این است که در این حوزه تلاش متمرکز نداریم و پراکندگی علمی زیاد است. آدمی که بیست علاقه متفاوت دارد و یا از بین دو علاقه نمی‌تواند یکی را انتخاب کند در دراز مدت زمین می‌خورد؛ تجربه چهل‌ساله‌ام در کسوت معلمی این را به من می‌گوید.

وی اضافه کرد: اگر فرد موفقی در دنیای امروز روی یک روش کیفی خاصی کار کرد، زمانی که از او درباره روش‌های دیگر می‌پرسند می‌گوید در تخصص من نیست، اما در ایران یک فرد ممکن است با همه روش‌ها مقاله و پژوهش ارائه دهد و همه چی را بلد باشد!

 اسکندری با بیان اینکه در ایران «نمی‌دانم» نداریم، اظهار کرد: در دنیا «نمی‌دانم» اصل است؛ امام علی (ع) در این‌باره می‌گوید کسی که نمی‌دانم را فراموش کرده است خودش را به مهلکه می‌اندازد.

وی در پایان با تاکید بر لزوم کار گروهی در این رشته اظهار کرد: پیشنهادم این است که با دوستانتان تیم تشکیل بدهید. چرا که برای موفقیت باید پایداری، تلاش و تداوم داشته باشید و کار تیمی انجام دهید. یکی از دلایلی که در ایران تیم شکل نمی‌گیرد به خاطر این است که افراد ارزش‌های مشترکی با هم ندارند؛ اما برای پیشرفت باید حول محور رویای بزرگ و تحقق غیرممکن‌ها تلاش کرد.

گفتنی است، نشست با بیان دید‌گاه‌های دانشجویان ادامه یافت که در ادامه گوشه‌هایی از آن را می‌بینید؛