توسعه‌نیافتگی ما نتیجه سیاست‌گذاری مدیران است

احمد آل یاسین نویسنده و پژوهشگر حوزه توسعه پایدار، تفاوت شرکت‌های ایرانی و شرکت‌های خارجی را در نحوه سیاست‌گذاری مدیران دانست و بیان کرد: توسعه‌نیافتگی ما نتیجه سیاست‌گذاری مدیران است.

به گزارش خبرنگار عطنا، نشست «نگاهی تاریخی به دانش و فناوری آب در ایران» یکشنبه ۸ مهرماه با حضور دکتر هادی خانیکی، مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، دکتر محمد فاضلی، معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک و مدیر شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی، دکتر سعید نوری نشاط، فعال اجتماعی و دکتر احمد آل یاسین، نویسنده و فعال اجتماعی در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.(گزارش تصویری)

 احمد آل یاسین از تفاوت تجربه همکاری خود با مدیران ایرانی و خارجی گفت و خاطرنشان کرد: بعد از اینکه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم در یکی از شرکت‌های پیمان‌کاری ایرانی در مسیر قزوین_رشت مشغول به کار شدم و در آنجا تجربه‌های زیادی که اصولا با آموخته‌های من در دانشگاه متفاوت بود کسب کردم. بی‌انضباطی و عدم رعایت اخلاق حرفه‌ای که از پیمان‌کاران ایرانی می‌دیدم، در عین حال که ناراحتم می‌کرد چراغ‌هایی را هم در ذهنم روشن می‌کرد.

 وی افزود: سال بعد در سد «دز» تحت نظر یک شرکت ایتالیایی_آمریکایی به مدت سه سال مشغول شدم. در این سه سال تجربه‌‌های بسیار مفیدی کسب کردم؛ آن هم از این جهت که نظم، رسیدگی و مسئولیت‌پذیری را در آنجا یاد گرفتم.

آل یاسین در رابطه با توسعه‌نیافتگی ایران که دغدغه جوانی او بود بیان کرد: این دو مورد را که تجربه کردم و البته به لطف مسافرت‌‌هایی بعدا رفتم، متوجه مسئله توسعه شدم و این سوال برایم به وجود آمد که چرا ما توسعه یافته نیستیم؟ نتیجه تحقیقاتم در این زمینه در دو کتاب به نام‌های «برنامه‌ریزی توسعه در ایران» و «ایران و شاخص‌های جهانی توسعه» گردآوری شد.

این محقق خاطر نشان کرد: در این دو کتاب می‌خواستم نشان دهم که اگر ما برنامه‌ریزی هم داشتیم نمی‌توانستیم توسعه‌پذیر باشیم. با شاخص‌های جهانی هم می‌خواستم نشان دهم که ما در میان همه‌ی کشور‌های جهان یک کشور رفوزه شده هستیم و در رتبه‌بندی‌هایی که برای توسعه تعریف شده است، نتوانستیم در جایگاه مناسبی قرار بگیریم.

توسعه ایران؛ قربانی انسان، تاریخ، جغرافیا

وی در ادامه بیان کرد: برای نگارش این کتاب‌ها ملزم به مطالعه جدی تاریخ شدم و طی این مطالعات متوجه شدم که ایرانیان از ابتدا به دنبال بقا و بعد کارهای روزمره بودند و برای سرعت بخشیدن و پیشرفت جامعه و همچنین توسعه‌ی اجتماعی و اقتصادی به آن صورت تلاشی نمی‌کردند.

آل یاسین ایران باستان را کشوری پیشرو خواند و گفت: ایرانیان همیشه پتانسیل انجام کارهای نو را داشته‌اند؛ مثلا ایران در دوران باستان جزو هفت کشوری بوده که سد کشاورزی داشته است و همچنین جزو معدود کشورهایی بوده است که با آبیاری مصنوعی کشاورزی می‌کرد.

این نویسنده، موقعیت جغرافیایی ایران را عامل مهمی در جهت کندی سرعت توسعه دانست و افزود: دلیل اینکه ایرانیان نتوانستند پتانسیل‌های خود را حفظ کنند و بعد از مدتی داشته‌‌هایشان به چشم نیامد این بود که ایران موقعیت جغرافیایی خوبی نداشت و بر روی یک نوار خشک زرد قرار گرفته بود. بر این اساس متحمل خیلی تحمیل‌های اقتصادی شد و داشته‌هایش از کف می‌رفت.

آل یاسین عدم موفقیت کشاورزی ایران را هم تهاجم دیگر کشورها دانست و بیان کرد: در مورد کشاورزی هم من به این نتیجه رسیدم که بندهایی هم که ساخته می‌شد این بندها با حملاتی که از طرف مهاجمین مغول تیمور و خارجی‌ها که به ایران می‌شد یا تخریب می‌شد یا در اثر سیل‌هایی که می‌آمد شرح نقل‌هایی که می‌کردند مفقود می‌شد.

وی افزود: 20 سال پیش مقاله‌ای تحت عنوان «تحلیل معکوس» نوشتم و برای نگارش آن از کارشناسان خواسته بودم که تحلیل خود را از آب و کشاورزی ایران 2هزار سال پیش تاکنون بگویند تا متوجه شویم ایرانیان در چه سطحی بودند و چه کارهایی کردند.

مهندس آل یاسین نویسنده و محقق حوزه توسعه پایدار، در پایان سخنان خود علت عقب‌ماندگی ایران در بحث آب و مدیریت منابع را نحوه مدیریت دانست و اضافه کرد: اقتصاد و کشاورزی ما به مدیریت آبی و نحوه سیاست‌گزاری و مدیریت کشورمان مربوط می‌شود. اگر توسعه یافته‌ایم به سیاست‌گزاری خودمان مربوط است و اگر هم توسعه نیافته‌ایم به مدیریت و سیاست‌گزاری خودمان مرتبط است.