معاون آموزشی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی معتقداست: کاربردی نبودن و همچنین عدم نیاز بازار کار به جامعه شناسی، این رشته تحصیلی را دچار چالش کرده است.
به گزازش عطنا به نقل از ایرنا، علی اردشیر انتظاری درباره چالشهای رشته جامعهشناسی، اظهار کرد: درحال حاضر نه تنها رشته علوم اجتماعی بلکه تمامی رشته های دانشگاهی با مشکلات بسیاری مواجه هستند که باید به صورت کاملا جدی این مسائل بررسی شود.
وی ادامه داد: یکی از مهم ترین چالش های رشته جامعه شناسی این است که منابع آموزشی قدیمی و ترجمه ای هستند. نیاز به بازنگری مطالب و به روزشدن این منابع در علوم اجتماعی به ویژه جامعه شناسی به شدت احساس می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی با اشاره به کارنگرفتن فارغ التحصیلان رشته جامعه شناسی ، گفت : جامعه شناسی حوزه ای است که اقتضا می کند فارغ التحصیلانش با بدنه جامعه در ارتباط باشند.
انتظاری افزود: در بسیاری از مواقع اهالی این رشته نیازهای جامعه را به درستی درک نمی کنند و در برهه های مختلف پیش بینی هایی می کنند که درست نیست و توصیه های کارآمدی ندارند چراکه به آنها فرصت تولید و کار در این رشته داده نشده است.
وی با بیان اینکه جامعه شناسی هم مانند سایر رشته های دانشگاهی با بدنه جامعه در ارتباط نیست، یادآورشد: در حال حاضر تنها حوزه ای که به طور مستقیم توانسته با بدنه جامعه در ارتباط باشد، رشته پزشکی است که با مشکلات و بیماری های ملموس مردم سروکار دارد.
استاد دانشگاه علامه طباطبائی به ایجاد ارتباط نزدیک پزشکان و جامعه در جنگ تحمیلی اشاره کرد و گفت: حوزه پزشکی قبل از انقلاب مانند امروز ارتباط نزدیکی با مردم نداشت اما پس از انقلاب و بویژه در جنگ تحمیلی این فر صت برای پزشکان بوجود آمد که در بدنه جامعه فعالیت کنند.
انتظاری با بیان این جمله که فرصت حضور در جامعه برای رشته جامعه شناسی مهیا نشده است، تأکید کرد: عملا یک بیگانگی در رشته جامعه شناسی نسبت به مسائل جامعه وجود دارد، در واقعع مسئوولان هنوز نتوانسته اند به فارغ التحصیلان این رشته برای حل مشکلات جامعه اعتماد کنند.
وی در ادامه گفت: بی اعتمادی به جامعه شناسان قبل از انقلاب هم وجود داشت. از آنجایی که علوم اجتماعی در ایران به نوعی واژه روشنفکری را یدک می کشد، همواره مسئوولان نسبت به این رشته بی اعتماد بوده اند اما اگر شرایطی ایجاد شود که به از جامعه شناسی به عنوان یک رشته کاربردی نگاه کنند، بسیاری از معضلات حل می شود.
این استاد جامعه شناسی به نیاز بازنگری در دروس آموزشی تأکید کرد و گفت: بی شک به تولید علم و به روز کردن منابع آموزشی نیاز داریم اما باید در وهله اول ضرورت علوم اجتماعی در بدنه اجرایی کشور و ساختار جامعه احساس شود.
انتظاری ادامه داد: پس از احساس نیاز جامعه به این رشته باید محتوا را بررسی کرد. در چنین شرایطی اگر بهترین محتوا را هم ارائه کنیم، وقتی نیازی وجود نداشته باشد، بی اثر می ماند بنابراین باید با کاربردی کردن این رشته به پیشرفتش کمک کنیم.
وی به رابطه دو طرفه میان جامعه و دانشگاه اشاره کرد و افزود: قطعا با بازنگری دروس می توانیم نقش مهمی در اثبات این رشته داشته باشیم اما در کل یک رابطه دو طرفه میان جامعه و دانشگاه است که البته ناگفته نماند این مشکلات بیشتر به دانشگاه و آموزش مربوط می شود.
مدیرگروه جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی خاطر نشان کرد: در حال حاضر بیشترین تعداد مقالات را در رشته شیمی داریم اما در کشور با مشکلات کمبود دارو بسیاری مواجه هستیم از این رو موضوع نشان دهنده کاربردی نبودن مقالات علمی در جامعه است.
انتظاری همچنین به عدم بهره گرفتن از منابع علمی داخل کشور اشاره کرد و گفت: به جای استفاده از منابع داخلی خودمان از ترجمه های خارجی که با شرایط جامعه ما مطابقت ندارد، استفاده می کنیم و از توان داخلی خودمان بی بهره می مانیم.
وی افزود: در حال حاضر شاهد این موضوع هستیم که بسیاری از افراد از رشته های فنی، مهندسی به ادامه تحصیل در رشته های علوم انسانی می آیند که این موضوع نشان می دهد این افراد نتوانسته اند در این رشته کارآمد باشند بنابراین با اطمینان می توان گفت معضل بیکاری در تمامی رشته ها وجود دارد اما در جامعه شناسی شدیدتر است.
این استاد جامعه شناسی در ادامه از بوروکراسی موجود در دانشگاه ها انتقاد و اظهار کرد: ساختار بروکراسی در دانشگاه ها اجازه فعالیت پویا به استادان را نمی دهد، این ساختار باید به سمت یک ساختار منعطف و کارآمد پیش رود.
انتظاری گفت: بسیاری از مسائلی که در جامعه امروز وجود دارد مانند ترافیک و حتی نرخ ارز در وهله اول به علوم اجتماعی مربوط می شود اما مسئوولان به این موضوع بی توجه هستند.
وی با بیان اینکه جامعه شناسان نتوانسته اند علوم اجتماعی را به درستی به جامعه معرفی کنند، خاطرنشان کرد: عدم پویایی در دانشگاه ها اجازه انجام بسیاری از امور را نمی دهد، از نظر مرتبه علمی امکان ورود به حل مشکلات را داریم اما بروکراسی اجازه این کار را نمی دهد.