عضو قطب علمی ارتباطات اجتماعی و رسانه ها در دانشگاه علامه طباطبائی، گفت: کثرت به این معناست که نظرات متضاد و متغایر باهم در یک نشریه و رسانه انتشار پیدا کند نه اینکه از نظر کمی تعداد نشریات را افزایش دهیم.
دکتر عباس اسدی در رابطه با وضعیت رسانه های کشور افزود: زمانی می توانیم نسبت به عملکرد رسانه های کشور، احساس رضایت کنیم که یک رسانه نظرات مخالف خود را هم ارایه دهد، یعنی کثرت محتوایی داشته باشیم. اما متاسفانه رسانه های کشور از نظر کمی در حال گسترش هستند و از نظر کیفی به هیچ وجه چنین چیزی وجود ندارد. اسدی تصریح کرد: هیچ کدام از رسانههای کشور ما مستقل و حرفهای نیستند و تمام اخباری که در رسانههای ما منتشر میشوند، شبه خبرند و خبرواقعی منتشر نمیشود.
در کشور ما روزنامه نگاری حرفه ای وجود ندارد
این کارشناس رسانه در رابطه با عملکرد رسانه های جهانی گفت: در کشورهای غربی در رسانههای معتبر اخبار اختصاصی منتشر می شود، خبر اختصاصی یعنی خبری که به صورت انحصاری توسط یک رسانه پخش شود و رقیبش به آن دسترسی نداشته باشد، که این روزنامه نگاری و خبرنگاری حرفهای است. اما در کشور ما اصلا اخبار انحصاری وجود ندارد و این غیر حرفهای بودن باعث میشود نشریات ما کسل کننده باشند و نتوانند مخاطب جذب کنند و مخاطب به دلیل عمومی بودن اخبار رغبتی برای خرید از خود نشان نمیدهد و این باعث می شود تیراژ و مخاطبان ما افزایش پیدا نکند.
وی خاطرنشان کرد: آنچه که مدنظر ماست، این است که بررسی کنیم آیا این کثرت رسانهها و نشریات باعث شده که در کشور تعدد و کثرت نظریات هم داشته باشیم یا نه؟ اگر من بخواهم به این سوال پاسخ دهم، باید بگویم: به نظر من نه؛ در حال حاضر روزنامههای متفاوت داریم اما هر رسانهای که وابسته به گروه خاصی است فقط نظریات خودش را منعکس می کند و حتی حاضر نیست نظریات تعدیل شده رقیبش را هم انتشار دهد. در حالی که زمانی تنوع و کثرت رسانهای به وجود میآید که شاهد باشیم در یک رسانه چندین صدا منعکس میشود.
وی ادامه داد: روزنامههای متفاوت داریم اما هر رسانهای که وابسته به گروه خاصی است فقط نظرات خودش را منعکس می کند و حتی حاضر نیست نظریات تعدیل شده رقیبش را هم انتشار دهد. اسدی افزود: اگر رسانههای ما بلندگویی باشند برای کثرت صداها و نظرات، میتوانیم ادعای کثرت داشته باشیم. اما متاسفانه سه و نیم میلیون تیراژی که در کشورمان وجود دارد بازتابنده کثرت و تنوع افکار نیست؛ چراکه در کشور ما صاحب نظر وجود دارد و اغلب آن ها نظر برای ارایه دارند، اما هنگامیکه نظراتشان را بیان میکنند هر رسانه براساس وابستگی گروهی و حزبی خود عمل می کند و اصل مطلب انتشار نمییابند. در صورتی که باید آنقدر از صحبتها و نظراتمان مطمئن باشیم که به راحتی نظرات مخالف را هم منعکس کنیم و مشکلی پیش نیاید.
وی درباره وضعیت سواد اصحاب رسانه گفت: صرفا اینکه اصحاب رسانه مدرکی داشته باشند به معنای این نیست که به روز هستند، چراکه اغلب اطلاعاتشان قدیمی است. در کشوری مثل فرانسه هرساله کارگاههای آموزشی روزنامهنگاری برگزار میشود و تمام سردبیران و خبرنگاران اطلاعاتشان را در آن فضا به روز میکنند و شیوههای جدید و تکنیکهای نوین یاد میگیرند. اما در کشور ما اساتید و خبرنگارانمان دچار توهم هستند. اطلاعات ندارند اما احساس میکنند کامل هستند. مطالعه ندارند اما از نظر علمی خودرا غنی میدانند. به همین دلیل هم شاهد هستیم که اگر هم چنین کارگاههای آموزشی برگزارشود، مورد اقبال چندانی واقع نمی شود.
منبع: سیناپرس