نشست قدردانی از مقام علمی مرحوم محمدامین قانعیراد با حضور غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبائی، حسین میرزایی، رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و خانواده مرحوم دکتر قانعیراد در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی برگزار شد.
به گزارش عطنا به نقل از ایلنا، در ابتدای این مراسم حسین میرزایی، رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی ضمن خیرمقدم به خانواده مرحوم قانعیراد و گرامیداشت یاد دکتر قانعیراد عضو شورای پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی اظهار امیدواری کرد: اعضای هیئتعلمی پژوهشکده همواره نصایح و راهنماییهای آن مرحوم را موردتوجه قرار دهند.
وی به خاطرات حضور دکتر قانعیراد در جلسات علمی و حضور مؤثر و علمی آن مرحوم اشارهکرده و افزود: دکتر قانعیراد علیرغم تحمل سختیهای بیماری، هیچگاه جمع ما را از وجود علمی خود محروم نساختند و همواره در جلسات حضور مییافتند.
میرزایی در ادامه با بیان اینکه دکتر قانعیراد عضو خانواده پژوهشکده بودند و ما هم خودمان را جزو خانواده دکتر قانعیراد میدانیم، یادآور شد: وی از ابتدا عضو هیئتامنای پژوهشکده و همچنین عضو گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده بودند و در تأسیس این پژوهشکده به همراه دکتر خانیکی و دیگران حضور مؤثر داشتند. حضور مستمر در جلسات مختلف پژوهشکده و جشنواره فارابی نیز بخش دیگری از همکاریهای آن مرحوم با پژوهشکده بود.
غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز در این نشست به برکات علمی حضور مرحوم قانعیراد در جلسات علمی اشاره کرد.
به گفته وی، امروز وظیفه ماست که آثار و میراث دکتر را پاس بداریم.
هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبائی دیگر سخنران این نشست نیز با اشاره به نقلقولی از «فوکو» در زمانی که به ایران میآید گفت: «فوکو» تعبیر درستی برای دکتر شریعتی دارد که از آن به غایب همیشگی یاد میکند؛ کسی که نبود اما هر جایی که میرفتم اثر او را میدیدم و او دکتر شریعتی بود. دکتر قانعی راد هم برای من و اکثر دوستانی که در اینجا هستند چنین موقعیتی دارد. حداقل در آنجایی که ما هستیم و زندگی میکنیم غایب همیشه دیدنی ما است. بهواقع هرچند او نیست، اما جایی نیست که او نباشد و این فقط یک بیان احساسی نیست، بلکه یک روایت از اثرگذاری کسی است که به نظرم ناتمام هم نمرد؛ یعنی بهویژه در دوران بیماریاش با تمام ظرفیت کار کرد و اثرگذار شد.
وی افزود: این پژوهشکده که به تعبیر دکتر فراستخواه اکنون یک نهاد بالنده شده است و میتوان به آن بالید، نتیجه افرادی است که در آن کار کرده و میکنند. این سرمایهای است که نباید آن را دستکم گرفت. قطعاً همدلیها، دوستیها و سلامت روابط اداری در این بالندگی مؤثر است.
به گفته وی، روی آوردن ما به دکتر قانعی راد یک رو آوردن طبیعی و ارگانیک است، زیرا ایشان از زمره اولین افرادی بودند که عضویت در هیئت امناء این پژوهشکده را پذیرفتند. دکتر قانعیراد در آجر به آجر معنوی اینجا حضور داشته است.
وی با اشاره به رسالت علم افزود: کار علم، سامان و شکل علمی دادن به اموری است که در عالم واقع موجودند. اینکه این پژوهشکده برای یکی از مؤسسان و همراهان خود نکوداشتی گذاشته و میخواهد نام وی در اینجا زنده بماند کاری شایسته است و کاری است که در آن هیچ تبلیغی نیست و در آن به هیچکس امتیازی داده نمیشود؛ هرچند که دکتر قانعیراد شخصاً نیازی به این امتیاز دادنها نداشت. خود این گرامیداشت نشاندهنده سلامت رشد پژوهشکده است.
بر اساس اعلام روابط عمومی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، در ادامه این نشست سالن اجتماعات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی به نام «سالن دکتر قانعیراد» نامگذاری و تابلوی آن نصب شد.