در کشور ما ایران که با همه تغییرات و تحولات سیاسی و اجتماعی کماکان اعتقادات مذهبی مردم پایدار است ، شصت سال قبل، یک رشته دانشگاهی به عنوان مددکاری اجتماعی آغاز به کار کرد که اصول اساسی و ارزشهای آن مطابق با ارزشهای دینی تعریف شد و نظریه محوری آن بر اساس نظریه «تغییر» برقرار شد که اصالت آن از آیه ۱۱ سوره رعد قرآن کریم گرفته شد.
به گزارش عطنا، اولین کنگره بین المللی مددکاری اجتماعی با عنوان «۶۰ سال مددکاری اجتماعی در ایران» در هفته آخر آذرماه ۹۶ با مشارکت فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی برگزار شد. به همین مناسبت دکتر
عزتالله سامآرام، استادتمام تعاون و رفاه اجتماعی در یادداشتی در
پایگاه انجمن مددکاری ایران نوشت:
«همه پیامبران آمدند تا مسیر سلامت را به بشر بیاموزند و در ابتدای کلام دعوت حق تعالی را به بشر خبر دادند و با این خبر حال انسانها را متحول کردند و به قول سعدی
خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی چه خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
همه آنها بر ارزشهای انسانی تأکید داشتند از جمله آنها صداقت، رازداری، امانتداری، وفای به عهد، صبر و تاب آوری، امیدواری ، قناعت، بصیرت اجتماعی، شجاعت اجتماعی و محبت.
آنها به بشر یادآور شدند که خدای متعال در وجود تو گوهری گرانبها نهاده که می تواند روشنی بخش مسیر تو در بازگشت به سوی او باشد. بازگشتی همراه با رضایت دوسویه و البته این مسیر را سختی هایی است که باید تحمل کنی و تا از خامی درآیی و پخته شوی و آنگاه به او برسی!
گویند روی سرخ توی سعدی که زرد کرد؟ اکسیر عشق در مسم افتاد و زر شدم
انسان عاشق پروردگار با صداقت و بردباری، با شجاعت و بصیر با محبت و صبر و تاب آوری، مسئولیت اجتماعی خود را انجام می داد و همواره پاسدار سنت های سازنده بود و تغییر جامعه را از نفس خویش آغاز می کرد.
قرنها گذشت تا اینکه انسانی غربی در فرایند عبور از اجتماع سنتی به جامعه صنعتی دچار بی هویتی شد، آداب و رسوم پدران خود را فراموش کرد و به لذت جویی پرداخت. محیط زیست را به نابودی کشید تا به خوشبختی برسی ولی فقرایش فقیرتر شدند و ثروتمندانش ثروتمندتر و نتیجه اینکه صنعت و فناوری که با شعار نجات انسان غربی از سختی ها و رسیدن انسان به آسایش آمده بود، انسان را به بی هویتی کشاند و به قول “فردیناند تونیز” ( و هویت از جامعه حذف شد و هر کس برای خود زندگی می کند، حسابی جدا از دیگران دارد. نه کسی حاضر است چیزی را برای خاطر دیگری عطا و یا تولید کند و نه رغبت دارد بدون اکراه، چیزی را به دیگری بدهد. هر شخص برای چیزی تلاش می کند که سود خوش را در بر داشته باشد، رابطه همه را با یکدیگر، نوعی دشمنی بالقوه یا جنگ نهفته به تصور درآورد. هرکس می کوشد تا جایی که ممکن است مقدار بیشتری از ثروت دیگران را به چنگ آورد و دیگران را از میدان به در کند.
جنگ دوم جهانی موجب شد که دانشمندان غرب متوجه شوند که صنعت، سلامت معنوی و سلامت اجتماعی را مورد تهاجم قرار داده و این فجایع به این دلیل است. تا آن زمان سلامت جسمی و روانی مطرح بود و متولی آنها هم پزشکان و روانشناسان بودند. حال که موضوع سلامت معنوی مطرح شد مجدداً دست به دامن علمای دین و عرفا و هنرمندان شدند تا فرهنگ و اخلاق و معنویت را در جامعه توسعه دهند و در همان زمان بود که موضوع سلامت اجتماعی را به مددکاران اجتماعی سپردند که تا به حال ادامه دارد.
در کشور ما ایران که با همه تغییرات و تحولات سیاسی و اجتماعی کماکان اعتقادات مذهبی مردم پایدار است ، شصت سال قبل، یک رشته دانشگاهی به عنوان مددکاری اجتماعی آغاز به کار کرد که اصول اساسی و ارزشهای آن مطابق با ارزشهای دینی تعریف شد و نظریه محوری آن بر اساس نظریه “تغییر” برقرار گردید که اصالت آن از آیه ۱۱ سوره رعد قرآن کریم گرفته شد.
آن زمان در ۱۳۳۷ ، مدرسه مددکاری اجتماعی با ۱۷ دانشجو شروع به کار کرد و بعد از انقلاب اسلامی تعداد مدارس مددکاری اجتماعی و تعداد دانشجو افزایش یافت به طوریکه در این ۶۰ سال بیش از ده هزار مددکاری اجتماعی به جامعه ایران تحویل شده است.
اکنون بسیاری از مددکاران اجتماعی انجمن کرده اند تا ۶۰ سال تلاش در توسعه حرفه مددکاری اجتماعی را جشن بگیرند. تلاششان پایدار و جشنشان شادمان باد.»