ضرورت روزنامه نگاری توسعه/ محمد مهدی فرقانی

به گزارش عطنا به نقل از ایرنا، در این گزارشی که به قلم محمدمهدی فرقانی رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی انتشار یافته است، می خوانیم: اولین نقطه سرمایه گذاری رسانه ها در دوران پساتوافق باید بر پیشبرد اتحاد، انسجام و همبستگی ملی باشد که موردتاکید مقام رهبری نیز قرار گرفته است. هیچ چیز چون انسجام و همبستگی نمی تواند در شرایط کنونی راه ساز باشد. اگرچه انتقاد می تواند برای جامعه و دولت راهگشا باشد اما تبدیل توافق حاصل شده به موضوعی برای مجادله و ایجاد دودستگی سیاسی نه تنها مضر است که دستاوردهای توافق را مخدوش می کند. تاکید و سرمایه گذاری رسانه ها بر نقاط اشتراک توافق که منافع ملی را پشتیبانی می کند، برای همه گروه ها در دوره فعلی اهمیت دارد. بنابراین رسانه ها باید از پرداختن به مباحث تفرقه برانگیز خودداری کنند. به علاوه یکی از لوازم روزنامه نگاری توسعه عقلایی کردن خواسته ها و انتظارات عمومی است. امروز ممکن است به طور طبیعی انتظار عمومی این باشد که وضعیت معیشت و زندگی روزمره مردم به سرعت بهبود پیدا کند و همه مشکلات یک شبه از پیش پا برداشته شود. این امر از نظر کارشناسی امکان پذیر نیست. خوشبختانه خود رسانه ها نیز به این موضوع تاکنون توجه داشته و بر آن تاکید کرده اند اما لازم است رسانه ها مردم را به صبر دعوت و آنها را متوجه این موضوع کنند که هنوز تا اجرایی شدن توافق فاصله ای چندماهه وجود دارد و پس از اجرایی شدن توافق نیز معضلاتی چون بی کاری، تورم، گرانی و... تنها در سایه اقدامات کارشناسی بلندمدت قابل حل است. رسانه ها باید مقوم گرایش های عقلایی در جامعه باشند و واقع بینانه دیدن توافق و پیامدهای آن را ترویج و تقویت کنند. رسالت بعدی که رسانه ها دارند، کمک به مدیران دستگاه های اجرایی است. وظیفه رسانه ها در این زمینه پیش کشیدن مباحث کارشناسی مبتنی بر منافع ملی است. رسانه ها می توانند نخبگان نواندیش و خوش فکر را به میدان بکشند تا آنها مدیران را در این زمینه که چگونه می توان به بهترین شکل نتایج توافق را مدیریت کرد، راهنمایی کنند. رسانه ها می توانند دیدگاه های کارشناسی را مطرح کنند و راه حل نشان دهند. تعهد به این رسالت ها چپ و راست نمی شناسد؛ ساده ترین دلیلش هم این است که ما در موضوع توافق با منافع ملی سروکار داریم که همه گروه ها باید بر آن اشتراک داشته باشند. زبان نقد رسانه ای در دوران پساتحریم، زبان خیرخواهانه است نه زبانی که دلسردی می آفریند و تقابل و پرخاشگری به بار می آورد. این چکیده روزنامه نگاری توسعه گراست؛ تاکید بر اشتراکات و منافع ملی با نگاه به آینده.