رسالت تئاتر دانشجویی، نشان دادن ضعف‌های اجتماعی است

معاون فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی در اختتامیه نشست دبیران تئاتر دانشگاهی سراسر کشور بر اهمیت فعالیت‌های فرهنگی تاکید کرد و آن را موجب پویایی و نشاط در دانشگاه‌ها دانست: «تنها در صورتی که فعالیت‌های فرهنگی به درستی انجام بگیرند، دانشگاه زنده است.»

به گزارش عطنا، حسن ملکی در این نشست که با کارگاه‌های آموزشی همراه بود، با بیان اینکه باید جایگاه و ساختار کار و فعالیت‌های فرهنگی از جمله تئاتر را در دانشگاه‌ها بررسی کرد، گفت: اگر کلیت دانشگاه را یک پیکر و ساختار منسجم در نظر بگیریم، دارای اعضا و جوارح گوناگونی است که مغز این پیکر را فعالیت‌های علمی‌و آموزشی تشکیل می‌دهد.

ملکی تصریح کرد: دانشگاه مساوی با فعالیت‌های آموزشی نیست. قلب این پیکره با فعالیت‌های فرهنگی می‌تپد. من معتقدم اگر در یک دانشگاه فعالیت‌های دانشگاهی خاموش بشود قلب این پیکره لطمه می‌بیند و چه بسا در اثر بی اعتنایی خواهد مرد. یک دانشگاه ممکن است دانشگاه باشد اما لاشه ای بیش نباشد. تنها در صورتی که فعالیت‌های فرهنگی به درستی انجام بگیرند، دانشگاه زنده است.

وی طراحی آیین‌نامه کانون‌ها را بسیار هوشیارانه دانست و عنوان کرد: آیین‌نامه کانون‌ها به نوعی طراحی شده که به حریم و مرز خاصی قائل است. علاقمندان به فعالیت‌های سیاسی، علاقمندان به فعالیت‌های علمی ‌و علاقمندان به کار صنفی هر کدام باید در حوزه خاص خودشان فعالیت کنند. کار فرهنگی دیدبانی، پاسبانی و نگهداری از حریم دانشجویان است. بنابراین اگر دانشگاه را فقط در فعالیت‌های علمی ‌و پژوهشی خلاصه کنیم به ضعف و دلمردگی دچار خواهد شد.

ملکی خطاب به دبیران کانون‌های تئاتر دانشگاهی کشور گفت: شما افرادی هستید که در بخش تئاتر باعث می‌شوید که حیات فرهنگی دانشگاه‌ها بالندگی و شکوفایی داشته باشد.

وی همچنین عنوان کرد: همه چیز در همین نکته اول نهفته است. یعنی باید توجه داشت که قلب پیکره دانشگاه یعنی فعالیت‌های فرهنگی دچار آسیب و بیماری نشود و این تنها به عهده معاونت فرهنگی دانشگاه نیست بلکه دانشجویان و فعالان فرهنگی باید مراقبت‌های ازم را انجام دهند.

معاون فرهنگی دانشگاه علامه درباره فعالیت‌های فرهنگی گفت: کار فرهنگی باید روح فرهنگی داشته باشد. به عنوان مثال صورت کار فرهنگی این است که در یک نمایش تئاتر افراد به ایفای نقش می‌پردازند. اما روح کار، محتوا، پیام‌ها و اشاراتی است که به بیننده القا می‌شود. اگر کار فرهنگی روح نداشته باشد بیهوده است. منظور از روح فرهنگی در فعالیت‌ها این است که بتواند قلب انسان‌ها را تکان دهد و قوای فطری و استعداد‌های درونی آن‌ها را به حرکت درآورد.

ملکی تاکید کرد: در کار هنری باید برای اطمینان قلب آنچه را که نشان می‌دهید، آمیخته به ارزش‌های انسانی، الهی و یا اخلاقی با روش‌های مدرن باشد. ما در فعالیت‌های فرهنگی باید به دنبال ابداع روش‌های نو باشیم چراکه روش‌های کهنه پاسخگوی جامعه نیستند. ما در اخلاق اجتماعی ضعف‌های اساسی داریم که باید در حوزه تئاتر انعکاس پیدا کند و به آن توجه شود.

ملکی به تجربیاتش در زمینه فعالیت‌های فرهنگی اشاره کرد و گفت: ما اگر بخواهیم در کار فرهنگی موفق باشیم باید عاشق این کار باشیم و لذا باید در عرصه‌ای فعالیت کنیم که دوستش داریم. نکته دوم استعدادیابی است؛ تئاتر شاخه‌های گوناگونی دارد. فرد باید به درستی استعدادیابی شود تا بتواند به موفقیت دست یابد.

وی در پایان افزود: هنرمند ناآشنا با واقعیت باید عرصه هنری را ترک کند چراکه در زمینه فرهنگی هم آگاهی ندارد. هنرمند باید واقعیت شناس باشد و با آن‌ها سر ستیز نداشته باشد. یادمان نرود انسان بدون آرمان پویا نیست و نمی‌تواند خود را در مسیر پویایی و طراوت قرار دهد.