کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: آمریکاییها از آنجاییکه در سوریه توان راه اندازی یک بازی ایجابی را ندارند، به تخریب بازیهای ایجابی دیگران از جمله ایران و روسیه روی آوردهاند.
به گزارش عطنا به نقل از تسنیم، سعد الله زارعی کارشناس مسائل غرب آسیا و استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی، در خصوص افزایش کمکهای تسلیحاتی آمریکا به PYD، با اشاره به عدم موفقیت توافق یکساله واشنگتن و PYD در رقه اظهار داشت: آمریکاییها توافقی را طی یک سال گذشته با PYD به عنوان شاخه کردی سوریه داشتند. آمریکا بر اساس این توافق قرار بود که عملیاتی را با مشارکت کردها در استان رقه که تحت اشغال داعش قرار دارد انجام دهند. این اقدام حدود یک سال به درازا کشید؛ اما در نهایت آمریکا و کردهای سوری نتوانستند موفقیتی در استان رقه به دست آورند.
وی حمایت واشنگتن از عملیات سپر فرات ترکیه در شمال سوریه را موجب تیرگی روابط کردها و واشنگتن خواند و افزود: ترکیه از یک ماه گذشته نیروهای نظامی خود را به منطقه کردی سوریه وارد کرده است. آمریکاییها نیز علیرغم توافق خود با صالح مسلم رهبر PYD، از اقدام ترکیه حمایت کردند. این در حالی بود که پیکان عملیات ترکیه علیه بخشهای کردی سوریه از عزاز تا منطقه عین العرب (کوبانی) بود؛ بنابراین روابط کردها و آمریکا رو به تیرگی گذاشت.
کارشناس مسائل غرب آسیا افزایش کمکهای تسلیحاتی آمریکا به PYD را اقدام جبرانی واشنگتن ارزیابی کرد و ادامه داد: اگر گزارش نیویورک تایمز در رابطه با افزایش کمکهای تسلیحاتی آمریکا به PYD به عنوان یک گزارش واقعی تلقی شود، اقدام کنونی دولت آمریکا اقدامی جبرانی است که این کشور برای حلوفصل اختلافات خود با کردها انجام داده است؛ اما واقعیت مطلب عبارت است از اینکه آمریکاییها در سوریه قادر به انجام یک بازی نظامی موفق نیستند. در نتیجه تغییرات پیدرپی سیاستهای نظامی آمریکا در سوریه قابل مشاهده است.
وی برنامههای تخریبی واشنگتن در سوریه را مورد توجه قرار داد و تأکید کرد: درواقع آمریکاییها مشغول تخریب روندهایی در سوریه هستند که این روندها میتوانند بحران تروریسم در سوریه را از بین ببرند یا بهصورت حداقلی کاهش دهند. مشاهده میشود که روسیه طی ماههای گذشته اقداماتی را در یک چارچوب مشخص مسئولانه و هماهنگ برای ضربه زدن به تروریستها در سوریه انجام داد؛ اما آمریکاییها برنامههایی را برای توقف اقدامات نظامی روسیه در سوریه دنبال کردهاند.
زارعی با یادآور شدن نقض آتشبس توافقی واشنگتن و مسکو از سوی آمریکا بیان داشت: آخرین اقدام آمریکاییها توافق آتشبس 7 و 10 روزه با روسیه بود؛ اما آمریکاییها چهار روز بعد از امضای توافق با حمله به منطقهای در دیرالزور که در اختیار ارتش سوریه قرار داشت، عملاً آتشبس را نقض کردند. آمریکاییها علیرغم اینکه در متن توافق آتشبس با روسیه عملیات مشترک علیه داعش را مورد توافق قرار داده بودند؛ اما آنها با حمله به ارتش سوریه عملاً در کنار داعش قرار گرفتند.
وی تخریب بازیهای ایجابی از سوی آمریکا را بینتیجه توصیف کرد و افزود: آمریکاییها از آنجاییکه در سوریه توان راه اندازی یک بازی ایجابی را ندارند، به تخریب بازیهای ایجابی دیگران از جمله ایران و روسیه روی آوردهاند. البته این بازی آمریکا به نتیجه نخواهد رسید؛ چراکه نیروهای مدافع سوریه در این کشور از توانمندی و امکانات گستردهای برخوردار هستند. آنها میتوانند حتی در شرایطی که آمریکاییها مشغول خرابکاری امنیتی هستند، برنامههای مقابله با تروریسم را پیش ببرند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی در پاسخ به این سؤال که «افزایش کمکهای واشنگتن به PYD بعد از عملیات سپر فرات ترکیه در شمال سوریه، حامل چه پیامی به آنکارا است؟» گفت: آمریکاییها با این اقدام به ترکیه پیام میدهند که هیچ بازی نظامی در سوریه بدون همراهی و مشارکت آمریکا نمیتواند به نتیجه برسد. آمریکاییها با هدف توانایی تأثیر بر روند امور در سوریه، هر برنامه عملیاتی علیه تروریسم را با خرابکاری مواجه میسازند.
وی در پاسخ به این سؤال که «آیا با اظهارات اردوغان مبنی بر ارسال هواپیمایی پر از اسلحه از سوی آمریکا به کوبانی اجماع طرفین درباره مسئله کردی امکان پذیر است؟» عنوان کرد: آمریکاییها از آنجایی که سیاست مستقلی را درباره سوریه در دستور کار ندارند، امکان انضمام آنها به هر سیاست امنیتی در سوریه وجود دارد؛ اما اختلافات آمریکا و ترکیه بر سر پرونده کردهای سوریه جدی است و به نظر میرسد که این موضوع حداقل در کوتاه مدت راه حلی ندارد.
کارشناس مسائل غرب آسیا در پایان با پاسخ به این سؤال که «آیا واشنگتن با گسترش عملیات سپر فرات به الباب همراهی خواهد کرد؟» اظهار داشت: نمیتوان درباره رفتار آمریکاییها با قاطعیت نکتهای ابراز داشت؛ اما سیاست آمریکا به طور کلی در پرونده عراق و سوریه پر از تناقض است؛ لذا باید گفت که این تناقضات به راحتی قابلحل نیست و آنها سیاستهای پاندولی خود را ادامه میدهند. حال توانایی آمریکاییها برای رسیدن به یک توافق پایدار با ترکها در گذر زمان تعیین خواهد شد؛ اما حداقل چشم انداز فعلی گویای چنین توافقی نیست.