استاد دانشگاه صنعتی شریف گفت: بهترین راه جذب نخبگان خارج از کشور، آماده کردن فضا است نوع برخورد ادارات جذب در هر ارگانی باید جذاب باشد اما متاسفانه ما در این قسمت با مشکل مواجه هستیم.
به گزارش عطنا دکتر علی مقداری در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص جذب نخبگان در داخل کشور گفت: ارگانهای مختلفی از جمله وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت امور خارجه، بنیاد ملی نخبگان، وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی متولی این امر هستند تا فضا را طوری آماده کنند تا فارغالتحصیلان ممتاز ما از خارج کشور بازگشته و در خدمت نظام و کشور باشند.
وی ادامه داد: در تمام پستهایی که من حضور داشتم، تمام تلاشم این بوده که به بهترین روش عمل کنم، به نظر من بهترین راه جذب، آماده کردن فضا است به طوریکه خود افراد حس کنند که اگر درخواستی بدهند، پاسخ آن درخواست را دریافت میکنند.
استاد دانشگاه صنعتی شریف افزود: نوع برخورد ادارات در بخش جذب در هر ارگانی همین طور که در واژه جذب وجود دارد، باید جذاب باشد، ما در این قسمت مقداری مشکل داریم، برخوردها برای جذب، باید جذاب باشد، ارتباطات با دانشجویان، بررسی سریع پرونده آنها و به موقع انجام دادن کار این دانشجویان از فعالیتهای مربوط به جذب است.
وی یادآورشد: کشورهای خارجی که دانشجویان ما را جذب میکنند، کار ویژهای انجام نمی دهند، کار آنها همین است، اگر پرونده قابل دفاعی داشته باشی سریع جواب میدهند. ما باید این موارد را یاد بگیرم.
مقداری افزود: باید در حوزههای مختلف در تمام ارگانها که مسئولیت جذب را دارند فرهنگ سازی شود که نیروی خوب، خواهان دارند، اگر به موقع عمل شود، این نیرو برای شما میشود و اگر در روند پذیرش تاخیری ایجاد شود، دیگران آن را جذب میکنند.
استاد دانشگاه صنعتی شریف افزود: این یک مساله ملی است باید همه جانبه به آن نگاه کنیم عمده دانشجویانی که به نوعی از کانال جمهوری اسلامی به عنوان بورسیه اعزام شدند، خودشان تشخیص دادند که با حمایت کشورشان در خارج کشور تحصیل کنند و این دانشجویان باز میگردند.
وی ادامه داد: برخی از دانشجویان هم هستند که برای تحصیل از کشورهای خارجی بورس دریافت کردهاند و یا با حمایت خود برای تحصیل به کشورهای خارجی اعزام میشوند که باید روی این دانشجویان بیشتر کار کرد و زمینه جذب آنها را فراهم کرد.
مقداری تاکید کرد: البته فقط برگشتن مساله نیست، باید برای آنها کار و فضایی متناسب با شان و تخصص آنها فراهم شود تا فردی که میآید احساس نکند، عمر وی به بطالت میگذرد.