رئیس نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ با اشاره به آثار دردناک به جا مانده از حملات شیمیایی به مردم سردشت تاکید کرد دیگر چنین وقایع رنج آوری نباید روی دهد.
«الیویه مارتین» ریاست نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ در ایران در مراسم آغازین «کنفرانس دفاع از حقوق قربانیان سلاح های شیمیایی» در دانشگاه علامه طباطبایی تهران گفت: کمیته بین المللی صلیب سرخ سازمانی بی طرف، بی غرض و مستقل است که بیش از 150 سال پیش بنیان نهاده شد. ماموریت منحصرا بشردوستانه این کمیته، حمایت و کمک رسانی به قربانیان درگیری های مسلحانه و دیگر شرایط خشونت آمیز است. کمیته بین المللی صلیب سرخ منشا نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر است و فعالیت های بین المللی نهضت را در درگیری های مسلحانه و دیگر شرایط خشونت آمیز هماهنگ و هدایت می کند.
وی افزود: اینجا در ایران کمیته بین المللی صلیب سرخ برای رسیدگی به پیامدهای ناشی از جنگ ایران و عراق در سال های 1359 تا 1367 به ویژه موضوع مفقودین جنگ که با هماهنگی مقامات عراق در حال پیگیری است، با مقامات ایرانی همکاری می کند. به علاوه در طول سال ها این کمیته توانسته است همکاری مستحکمی با جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند که این همکاری در طیف گسترده ای از فعالیت های بشردوستانه به نفع مردم آسیب پذیر مانند قربانیان مین هیا جنگی یا مهاجرین تبلور یافته است.
مارتین در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: کمیته بین المللی صلیب سرخ همچنین به عنوان بخشی از رسالتی که به عهده دارد، با تروریج دانش و تقویت حقوق بین المللی بشردوستانه تلاش می کند تا از درد و رنج انسان ها جلوگیری کند. نگرانی این کمیته در خصوص سلاح ها، صرفا بشردوستانه است و در طول حیات 150 ساله خود همواره نقش مهمی در برانگیختن توجه دولت ها نسبت به آثار غیرقابل پذیرش سلاح های خاص بر مبارزان و غیرنظامیان داشته است، خصوصا نسبت به سلاح های خاصی که آثار تفکیک نشده بر جای می گذارند از جمله این که غیرنظامیان را نیز تحت تاثیر قرار می دهند و نیز سلاح هایی که سبب درد و رنج غیرضروری و بیش از حد برای مبارزان می شوند.
به گفته ریاست نمایندگی کمیته بین المللی صلیب سرخ در ایران، نگرانی این کمیته نسبت به درد و رنج های بیش از حدی وارد شده به وسیله سلاح های شیمیایی در جریان جنگ جهانی اول به مبارزان، منجر به این شد که این سازمان در سال 1918 از دولت ها بخواهد تا استفاده از گازهای سمی و خفه کننده را ممنوع کنند. دولت ها نیز در پروتکل ژنو 1925 به این درخواست پاسخ مثبت دادند. در سال 1993 کنوانسیون سلاح های شیمیایی با ممنوع کردن استفاده از سلاح های شیمیایی در هر شرایطی و ارائه چارچوب جامعی برای حذف کامل این سلاح ها، این اصل را تقویت کرد. امروزه ممنوعیت استفاده از سلاح های شیمیایی یک اصل جهانی است که به عنوان قاعده ای از حقوق بین المللی بشر دوستانه عرفی، تمامی طرفین درگیری های مسلحانه، خواه دولت یا کنشگران غیردولتی را در این باره ملزم به رعایت می نماید.
وی با اشاره به جنگ هشت ساله ایران و عراق یادآور شد: در طول این جنگ هزاران ایرانی تحت تاثیر استفاده از سلاح های شیمیایی قرار گرفتند. چطور می شود که حمله شیمیایی به سردشت و آثاری را که بر غیرنظامیان داشت به خاطر نداشته باشیم؟ بسیاری از آنان کماکان با آثار ناشی از این سلاح ها از جمله مشکلات مزمن ریو، مشکلات پوستی و بینایی، اختلالات دستگاه ایمنی و اختلالات روحی و ژنتیکی دست به گریبان هستند.
مارتین در پایات تاکید کرد: برای چنین اتفاقات ناگواری است که ما امروز در اینجا جمع شده ایم. ما اینجا هستیم تا نگرانی خود را نسبت به آثار غیرانسانی سلاح های شیمیایی بر بشر ابراز کنیم. ما اینجا هستیم تا قربانیان سلاح های شیمیایی در ایران و جهان را که از آثار هولناک این سلاح ها پیوسته در رنج هستند، ارج نهیم. همچنین ما اینجا هستیم تا بلند و رسا اظهار کنیم که دیگر هرگز نباید چنین وقایعی روی دهد.
منبع: مهر