مردی که نامش گم نشد

عطنا - حسین خان افشار در سال 1286 خورشیدی دارای فرزند پسری شد که ان را محمود نام نهاد . محمود افشار طوس از طریق مادری به تبار قاجاری متصل بود و با نوه محمد قلی خان مجدالدوله پسردایی ناصرالدین شاه مادر غلامرضا پهلوی برادر ناتنی محمدرضا پهلوی نیز فامیل بود. محمود افشارطوس با این سابقه الیگارشی و فئودالی وارد دانشکده افسری گردید . محمود افشار طوس با ازدواج با فاطمه بیات که او نیز نسب قجری داشت و از نزدیکان نزدیک محمدمصدق نخست وزیر آینده ایران بود پیوند خود را با الیگارشی حاکم در ایران مستحکم تر کرد. در رزومه کاری تیمسار افشارطوس رئیس املاک پهلوی در شمال در زمان رضاشاه – رئیس شهربانی اصفهان بعد از اشغال کشور توسط متفقین و تدریس در دانشکده افسری دیده می شود. اما شروع فعالیت ثمربخش و تاریخی افشار طوس بعد از ترور رزم آرا و نخست وزیری مصدق آغاز می شود . در 14 تیر 1331 خورشیدی با درخواست مصدق مبنی بر اختیارات خود و انتصاب وزارت جنگ توسط نخست وزیر و مخالفت شاه مصدق استعفا میکند و احمد قوام به نخست وزیری توسط شاه انتخاب میگردد. با جریانات 31 تیر 1331 خورشیدی احمد قوام السطنه مجبور به کناره گیری از پست نخست وزیری می شود و با پذیرش شروط مصدق توسط شاه محمدمصدق بار دیگر به نخست وزیری منصوب می گردد. در 26 دی ماه همان سال با درخواست تمدید اختیارات نخست وزیری توسط مصدق زمزمه های مخالفت علیه او در مجلس شروع گردید. این کشمکش ها و مخالفت ها به سرانجام نرسید و اختیارات نخست وزیر در مجلس موافقت شد و افشارطوس که فرد مورد اعتماد مصدق بود درجه تیمساری به ریاست شهربانی تهران منصوب شد.

در روز 25 بهمن 1331 خورشیدی با حمله  فردی به نام ابوالقاسم بختیاری به شهر ایذه نزاع جدیدی در عرصه سیاست کشور رخ میدهد  این حادثه که مورد حمایت دربار نیز قرار گرفته است مقدمه کودتای ناموفق 9 اسفند 1331 خورشیدی است. با شروع توطئه ها مصدق که تنها ابزارش تهدید به استعفا است استعفا نامه ش را به دربار تقدیم می کند . اما حسین علا سیاستمدار کهنه کار ایرانی او را از این کار منصرف می نماید . در روز تاریخی 9 اسفند سال 1331 خورشیدی شاه به مصدق اطلاع می دهد که می خواهد برای مدتی از ایران خارج شود. این خبر به اطلاع مردم میرسد و در ساعت 15 همان روز عده ای از اوباش به نشانه اعتراض به خانه مصدق حمله می کنند و مصدق که توسط افشارطوس از این حادثه اگاه شده است به ستاد ارتش منتقل میگردد و به نوعی اولین کودتا علیه مصدق ناکام می ماند. همین اقدام افشارطوس باعث میشود که بذر کینه او در دل درباریان کاشته شود.

مهم ترین مراکز توطئه علیه نخست وزیری قانونی کشور کانون افسران بازنشسته بود که توسط سرلشگر زاهدی رهبری میشد. البته میتوان از حزب آریا که رهبری آن بر عهده هادی سپهر بود یا حزب سومکا که توسط داود منشی زاده مدیریت میشد نیز نام برد. با عزم جدی افشارطوس مبنی بر مبارزه با فساد در ارتش و تاسیس گروه ملی در بهار 1331 خورشیدی افشارطوس در ارتش ایران نیز دشمنان جدیدی پیدا کرد. به کمک مصدق 120 نفر از سران ارتش تصفیه و پاکسازی شدند و این پاکسازی ها و مبارزه با فساد کینه افشارطوس را بیشتر در دل نظامیان فاسد افکند. تا انجا که در فروردین 1332 خورشیدی تلفنی به افشارطوس میشود و او به قصد انجام کاری از شهربانی خارج میشود. آنچنان در آن زمان کشور در بلای بی قانونی و هرج مرج است که رئیس شهربانی پایتخت کشور ناپدید میشود. این واقعه سبب میشود که مصدق به آقای صدیقی وزیر کشور دستور دهد که این پرونده را پیگیری کند. با پیگیری های به عمل آمده مشخص میشود در ساعت 9 شب افشارطوس در چهارراه خانقاه ناپدید شده است.

در تحقیق های به عمل امده مشخص میشود که افشارطوس در خانه حسین خطیبی توده ای سابق که اکنون شاه پرست شده است ساعتی میهمان بوده است به دستور وزیر کشور خانه حسین خطیبی بازرسی میشود و مواد بیهوش کننده در خانه او پیدا میشود. با پیدا شدن مواد بیهوش کننده در خانه حسین خطیبی که دوست مظفربقایی رئیس حزب زحمتکشان است پرونده رنگ دیگری به خود میگیرد. بقایی که زمانی جز طرفداران مصدق بود و اکنون مخالف اوشده است با نظامیان مخالف نخست وزیر رابطه حسنه ای داشت . بقایی یکی از مهره هایی است که دربار توانست بوسیله او مصدق را برکنار کند. به دستور شهربانی مستخدم حسین خطیبی بازداشت میشود و اعتراف میکند که خطیبی به همراه عده ای از نظامیان با تزریق آمپول او را بیهوش کردند و از خانه به مکان نامعلومی منتقل نمودند. با دستگیری حسین خطیبی او قسمتی از پرونده را افشا میکند و شریک جرم خود را زاهدی معرفی میکند. خطیبی از قتل سیاسی پرده بر می دارد که در غارتلو در شمال شرق تهران روی داده است و تیمسار افشار طوس بعد از شکنجه در همان مکان کشته شده است.

با وقوع کودتا علیه مصدق پرونده قتل افشار طوس برای همیشه بسته میشود و با قتل او دیگر مانع جدی برای انجام کودتا در کشور باقی نمی ماند و با کودتای 28 مرداد بار دیگر کشور در دامن دیکتاتوری می غلطد و چرخه معیوب استبداد در کشور رقم میخورد.