«خداباوری و خداناباوری» به بازار آمد

عطنا - کتاب «خداباوری و خداناباوری» تألیف قاسم پورحسن استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی به همت انتشارات صراط منتشر شد.

نویسنده در این اثر می‌کوشد تا ماهیت قلمرو و ساحت‌ها و تأثیرات خداباوری را مورد پژوهش قرار دهد. کتاب حاضر در یک پیشگفتار و شش باب فراهم آمده است. در باب نخست، معنای الحاد بررسی می‌شود و گونه‌های متفاوت گزاره‌ای آن را متذکر می‌شود. پیشینه تاریخی خداناباوری در باب دوم تبیین شده است. مفهوم خدا، الحاد هستی شناسانه و امکان اثبات یا رد وجود خدا و ادله منکرین در باب سوم مورد بررسی قرار گرفته است.

پورحسن در باب چهارم نسبت الحاد و علم، مسئله تصادف و شانس در خلقت جهان، مسئله تکامل و تطور موجودات و ردیه‌های داوکینز را مورد بررسی و نقد قرار می‌دهد. در دو باب پایانی دو موضوع مناقشه آمیز شر و جاودانگی و ادله علیه و له آنها را مورد پژوهش قرار داده است.

این استاد فلسفه دین وعده داده است که وجوهی از مباحث را به نحو تفضیلی‌تر در کتاب دیگری با عنوان دین پژوهی و آینده دین مورد بررسی قرار خواهد داد.

در پشت جلد این اثر در معرفی آن آمده است: کشمکش میان خداباوری و خداناباوری امروزه تبدیل به یکی از مهم‌ترین موضوعات فکری شده و بسیاری از قلمروهای اندیشه‌ای را تحت تأثیر قرار داده است. الحاد امری تاریخی است، اما در دوره کنونی باصریح‌ترین و روشن‌ترین معنا از الحاد روبه‌رو هستیم. در معنای عام، خداناباوری به نداشتن هر نوع باوری به خدا و نیز به داشتن این باور که خدایی وجود ندارد، به کار می‌رود، لذا با دو نوع خداناباوری ایجابی و سلبی روبه‌رو هستیم. الحاد محدود به مناقشه در باب براهین علیه یا له خدا نمی‌شود، بلکه دارای ساحت گسترده‌ای است. براهین علیه بقاء و جاودانگی نفس، ادله وجود شرور در عالم، جایگزینی علم و تلقی علم‌محوری نیز بخشی از جریان الحاد به شمار می‌آید.