یک بُرد فوتبالی و هشت شکست فرافوتبالی!

عطنا - فوتبال در عصر حاضر، بزرگترین نماد صنعت فرهنگ و سرگرمی محسوب می شود. از طرفی نیز بارها از شعار فوتبال عاری از سیاست سخن گفته شده اما مدعیان این شعار برای همجنسبازی هشتگ، ترند کرده اند و روسیه را از مسابقات تحریم کرده‌اند و البته برای محکوم کردن نژادپرستی، زانوهای نمایشی بر زمین چمن کوبیده‌ و برای مرگ جورج فلوید، یک دقیقه! سکوت کرده‌اند.

این فوتبال نشان داده که در مقابل واقعیت های روز، بی تفاوت نبوده و علاوه بر وجه سرگرمی، ظرفیت دیپلماتیک داشته و یک زبان_گلوبال(فراگیر) در خدمت معانی و سیاست های کانالیزه شده قرار می‌گیرد.(مثل اینکه برای انفجار در فرانسه سیاه بپوشد ولی در قبال بمباران یمن و فلسطین و...سکوت موذیانه و کاملا سیاسی اتخاذ کند).

با در نظر گرفتن این دیدگاه به ظرفیت‌های پدیده مدرنی چون فوتبال، به خوانش نتایج و پیامدهای برد شیرین ایران مقابل ولز در جام جهانی ۲۰۲۲ می پردازیم.

شکست مارپیچ سکوت مهندسی شده با لیدری برخی سلبریتی ها که قهر مردم ایران! از تیم ملی ایران را القا می‌کردند که با حضور شاد مردم در میادین شهرها مهیا شد.(انرژی متراکم و دعای وسیع مردم به ذهن و قلب فوتبالیست ها منتقل شد)

شکست فیلترینگ حبابی برساخته(قبل از بازی القا می شود که مردم سوگوارند_ بعد از بازی دیکته می شود که مردم خوشحالند) با لیدری سعودی‌نشنال و رفقای لندی، سعودی و آمریکایی اش که مردم را در فجازی گروگان گرفته بودند و فرکانس غم و شادی مردمی را تنظیم دستی می‌کردند.(استوری سعید عزت اللهی نشان داد که فیلترینگ حبابی تاحدودی شکسته شده)

شکست پروژه دوقطبی سازی مذهبی_غیرمذهبی که با حضور اقشار مختلف و متنوع مردم از جمله روحانیون و طلاب و قشر به اصطلاح ارزشی و حتی پلیس امنیت در کنار مردم و برای ایران با لبان خندان رقم خورد.

شکست دکترین نفرت و آنفولانزای نیوریورکی که طی دوماه اخیر پخت و پز شده بود(ایرانی مقابل ایران و ایرانی و...) و با یک برد شیرین همراه با حمایت پرشور مردم روی سکوها و داخل خانه ها و همچنین حضور خودجوش، بدون فراخوان و پرتنوع مردم در خیابان ها صورت گرفت.

شکست محاصره تبلیغاتی منفی، متراکم، فیک، یاس آور و سیاه بیگانه با تغییر خط خبری داخلی و بین‌المللی بسمت پیروزی و شادی ایران(طی دوماه اخیر با حدود چهل هزار خبر دروغ، افکارعمومی را تحت بمباران خبری_تحلیلی قرار داده بودند)

شکست پروژه کثیف و موذیانه هویت ستیزی ذیل تحقیر نمادهای ملی و مذهبی با سرودی که در ابتدای بازی خوانده شد و سجده شکری که در انتهای بازی شاهد بودیم. تلاش بر این بود که از مسیر تحقیر و تضعیف نمادها، وجوه معرفتی را ترور کرده و ابعاد هنجاری را به انزوا و حذف نزدیک کنند. برد امروز یک ری‌برندینگ مختصر از نمادهای ملی و مذهبی بود.

شکست پروژه ناامن سازی، آنارشیسم، آشوب و القای فضای دهه شصتی برای ایران که این شادی فوتبالی سراسری، یکدست و مردمی، بعنوان خط شکن این ماجرا عمل کرد.(ترورهای اخیر در صدد ساخت تونل وحشت‌ از خیابان ها بود)

شکست جولان فیک نیوزها بر آسمان ذهن و روان مردم و افشای فریب و دروغ بزرگی بنام حمایت از مردم ایران، با رقص و پایکوبی بعد از باخت مقابل انگلیس و سکوت و بایکوت بعد از برد تیم ملی که استوری برخی از بازیکنان تیم ملی و کنشگری سرمربی پرتغالی مان در خط مقدم جنگ روانی فوتبالی این چند روز اخیر که bbc در راس آن قرار داشت، حاکی از این ماجراست.

شاید در برخی بندها اندکی اغراق هم چاشنی سخن شده باشد ولی هدف این است که نسبت به ظرفیت های محیطی، ابزارهای مدرن و وجوه بین‌المللی در جنگ‌های هیبریدی امروزی غافل نشویم. برد امروز از هرجهت شیرین بود. هم بخاطر متن فوتبالی و هم بخاطر فرامتن های فراگیرش...

نویسنده: علیرضامحمدلو، مدرس رسانه و پژوهشگر علوم اجتماعی