عطنا - دکتر احمد گلمحمدی استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا در ۳۰ مرداد ۱۴۰۰ چشم از جهان فروبست.
تولد و تحصیلات
احمد گلمحمدی در ۱۳۴۷ در ارسباران (استان آذربایجان شرقی) به دنیا آمد. وی پس از گذراندن تحصیلات مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و تحصیلات خود را تا دوره دکتری در این دانشگاه به اتمام رساند.
فعالیتهای علمی
گلمحمدی بعد از اتمام تحصیل به عنوان عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی پذیرفته شد. وی در این دانشگاه عضو کمیته علمی بررسی وحدت و هویت ملی بود و فعالیتهایی همچون همکاری در تنظیم آییننامه وظایف اعضای هیئت علمی پژوهشی، ویراستاری علمی مجموعه سخنرانیهای هفته پژوهش، عضویت در شورای برنامهریزی و کمیته شورای انتشارات دانشکده علوم سیاسی و عضویت در کمیته همایش تاریخ و علوم سیاسی و … را نیز داشت.
۱-مترجم و معلم سیاست
از دکتر احمد گلمحمدی به عنوان «مترجمی که در علم سیاست معلم بود» نام برده میشود. وی متولد سال ۱۳۴۷ در ارسباران و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی بود.
دکتر گلمحمدی کتاب و مقالاتی به صورت تالیف و ترجمه از خود به یادگار گذاشت که از مهمترین آنها میتوان به «کتاب جهانی شدن، فرهنگ، هویت، اسناد فداییان اسلام، چیستی، تحول و چشمانداز دولت، ایران بین دو انقلاب اثر یرواند آبراهامیان؛ درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی اثر کالین های؛ درآمدی بر فلسفه تاریخ اثر مایکل استنفورد؛ معنا، فرهنگ و زندگی اجتماعی اثر استوارت هال و...» اشاره کرد.
گلمحمدی دیدگاهش در مورد تاریخ، دولت، قدرت سیاسی، فرهنگ و ... را در قالب کتاب، مقاله، مصاحبه و ... در اختیار علاقمندان به این حوزه گذاشت. وی معتقد بود که «نقطه تلاقی همه علوم با تاریخ این است که تاریخ امکان و عرصهای را در راستای اصلاح، ارتقا و بهبود این علوم فراهم میکند. به عبارت دیگر تاریخ دادهها، یا بستر یا آزمایشگاهی را برای سایر علوم فراهم میکند تا علوم بتوانند داراییهای مفهومی و نظری خودشان را نقد کنند و محک بزنند، به ویژه در حوزه علوم انسانی زیرا هستیهای انسانی و اجتماعی به معنای متعارف آزمایشپذیر نیستند».
۲- فعالیت در میدان میانرشتگی تاریخ و سیاست
دکتر «علیرضا ملائیتوانی» عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی با عنوان «پلی میان سیاست و تاریخ» معتقد است که مرحوم دکتر احمد گلمحمدی در حوزه مسائل مهم و بحثانگیز علوم انسانی از جمله هویت، فرهنگ، دولت، جهانی شدن و روششناسی و فلسفه تاریخ تفکر و تحقیق میکرد.
علاقه او به فعالیت در میدان میانرشتگی تاریخ و سیاست نه از سر تفنن که از سر دغدغه، ضرورت و انگیزهمندی پدید آمده بود. چنان که از همان زمان تحصیل در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری علوم سیاسی به میدان سندپژوهی کشانده شد.
شاید مهمترین خدمت دکتر گلمحمدی به دانشآموختگان تاریخ ورود قدرتمندانهاش به قلمرو مباحث نظری و روششناختی تاریخ باشد که هم در قالب سخنرانی، گفتگو و نشست تخصصی و هم در قالب ترجمه کتابهای ارزشمند نتایج خود را بروز داد و بسیاری از تشنگان این مباحث را سیراب کرد.
۳- انسانی شریف و نیکنفس
دکتر «حسن حضرتی» عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران در یادداشتی با عنوان «عمیق میاندیشید و زیبا رهنمود میداد» با زنده نگه داشتن یاد و خاطره دکتر گلمحمدی، مینویسد که آنهایی که از نزدیک او را میشناختند، نیک میدانند که چه سرمایه گرانبهایی از دست رفت. احمد معلمی توانا، مترجمی مسلط، پژوهشگری دقیق و بالاتر از همه اینها انسانی شریف، نیکنفس و پرهیزکار بود. هماره دغدغه ایران را داشت و دلنگران مردم نجیب این دیار بود و آیندهای که تیرهوتار مینماید.
احمد را از سال ۱۳۷۹ میشناختم. در هر محفل علمی از او میآموختم. بیادعا و متواضعانه رفتار میکرد اما عمیق و دقیق میاندیشید و زیبا رهنمود میداد... در هر موقعیتی قرار گرفت وظیفه اصلی خود را به عنوان یک معلم فراموش نکرد.
سیام مردادماه سال گذشته، «احمد گلمحمدی» نویسنده، مترجم و استاد علوم سیاسی، از نخبگان فرهنگی و سرمایههای انسانی کشور که پژوهشهای ارزندهای در حوزه تاریخ، علم سیاست، دولت و فرهنگ از خود به یادگار گذاشت؛ بر اثر کرونا از دنیا رفت.
عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: