شرط ایرانی بودن؛ حرمت هم وطن بودن

عطنا - ما می‌توانیم برای موفقیت یک ایرانی خوشحال باشیم، به خصوص آنکه این موفقیت بعد از تحمل سختی‌ها و عبور از یک اجحاف باشد؛ اما یک شرط دارد!

ارنست رنان فیلسوف و زبان‌شناس فرانسوی ملیت را اینگونه تعریف می‌کند: «ملت یک روح است، یک اصل معنوی؛ دو چیز كه در واقعیت یک چیز بیش نیستند، این روح و این اصل معنوی را می‌سازند. از یک سو، میراثی غنی و مشترک از خاطرات و از سوی دیگر وفاق كنونی، تمایل به زندگی مشترک، به ارزشمند ساختن میراث دست ناخورده و بازمانده از پیشینیان.»

با این تعریف موفقیت آنکه خود را ایرانی می‌داند، هنگامی ارزشمند و قابل احترام است که حاصل زیر سوال بردن فرهنگ، تمدن، مردمان کشور، وطن و مقدسات ملت نباشد.

ایرانی بودن صرفاً به محل تولد خلاصه نمی‌شود! بر مبنای پیوند خوردن و تعریف نسبت‌ها با عناصر تشکیل دهنده یک وطن و ملت -یعنی فرهنگ و تمدن و مردم- است که می‌توانیم فردی را هموطن یا بی‌وطن بدانیم...

خانم زر امیر ابراهیمی، هرچقدر هم در جشنواره کن از مردم خوزستان و رنج آنها صحبت کند، هنگامی ایرانی محسوب می‌شود که در کنار این سخنان، علقه و علاقه مردم این خطه به اهل بیت (علیهم السلام) و فرهنگ ایرانی و ملیت این مردم درک کند و به آنها احترام بگذارد و به نشانه احترام، از حضور در اثری که نتیجه‌اش توهین به فرهنگ و مقدسات و ملیت آنها است خودداری کند؛ اما تصمیم او چیز دیگری بوده است. او نه تنها تصمیم گرفت که بر خلاف خواسته‌ها و علایق یک ملت حرکت کند، بلکه آگاهانه دست به انتخابی زد که در تقابل و تخریب وطن و آنچه که وطن را شکل می‌دهد قرار گرفته است.

ایرانی‌های ضد وطن کم نداشته‌ایم؛ خیلی‌هایشان سختی هم کشیده‌اند اما یا روزی دست به سلاح نظامی بردند علیه این ملت یا امروز برای تحریم بیشتر مردم، نامه می‌نویسند.

در عرصه فرهنگ هم می‌توان ضد ملت بود. پس اجازه بدهید از این اتفاق خوشحال نباشیم و کف و سوت نزنیم که او نه شرایط ایرانی بودن را دارد و نه حرمت هموطن بودن را حفظ کرده...

عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

اینستاگرام                                              تلگرام