مزایای فرزندآوری برای رونق زندگی

عطنا - وَمنِْ آياَتهِِ أنَْ خَلقََ لكَُمْ منِْ أنَفُْسِكُمْ أزَْوَاجًا لتَِسْكُنُوا إِليَْهَا وَجَعَلَ بيَْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إنَِّ فيِ ذَلكَِ لَياَتٍ لقَِوْمٍ يتََفَكَّرُونَ - سوره مبارکه روم،‌آیه  21

و باز یکی از آیات (لطف) او آن است که  برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید که درکنار او آرامش یافته و  باهم انس گیرید و میان شما رأفت و مهربانی برقرار فرمود. در این امر نیز برای مردم بافکر، ادله ای (ازعلم وحکمت) آشکار است. 

آیا واقعا مقصود و منظور باری تعالی از ازدواج فقط سکون وآرامش است؟ قطعا اهدافی به جز سکینه وآرامش  درپی این آیه شریفه نهفته است که تدبیر درآن وظیفه هر مسلمانی است. خداوند حکیم هیچ کار عبث و بیهود های انجام نمی دهد و برای هرامری یک نتیجه و ثمر قرار داده است. یکی از کارهای مهم و بزرگ الهی ازدواج است که با آن زن و مرد هر دو به آرامش و ارضای میل جنسی می رسند. خداوند منان برای اینکه این عمل بدون ثمر باقی نماند، ماحصل این رابطه را باروری و فرزندپروری قرار داده است.

فرزندانی که درمتون قرآن و روایات بسیار به آنها و برکاتشان اشاره شده است: امام صادق (علیه اسلام): «ارث خداوند به بنده مومنش، فرزند صالحی است که برای وی استغفار کند .»

رسول گرامی اسلام (ص): «از سعادت انسان این است که فرزندی نیکو داشته باشد .» «فرزند خوب گلی است که خدا به بنده خوبش می دهد .»

در فرهنگ اصیل و غنی ما ایرانیان همیشه فرزند به عنوان خیر و برکت و نعمت الهی قلمداد شده است. در زمان های نه چندان دور شاهد خانواده های پرجمعیت بودیم اما متاسفانه چند سالی است که با کارشکنی و دخالت غرب و ترس آنها از ازیاد جمعیت ایرانی و بویژه مسلمانان، شروع به کار در زمینۀ منحرف کردن ذهن خانواده ها از فرزند و فرزندآوری به سمت تجملات و زندگی غربی که هیچ سنخیتی بافرهنگ اصیل ایرانی ندارد کرده اند.

پدیده ای که در سال های اخیر رواج زیادی دربین خانواده ها داشته تک فرزندی است که در آن زن و شوهر تصمیم می گیرند که فقط یک فرزند به دنیا بیاورند، با این بهانه که بتوانند همۀ خواسته های او را برآورده کنند! اما آیا فرزندی که خواسته اش بدون هیچ قید و شرطی و بلافاصله برآورده می شود، درآینده ای نزدیک خواسته جدیدی نخواهد داشت؟ در این زندگی پدر و مادر درواقع خود و عمر خود را صرف برآورده کردن نیازهای فرزند خود می کنند (نیازهایی که هیچ پایانی برای آنها نیست) و خود را فراموش می کنند و چه بسا این فرزندان، فرزندی که آنها در رویاهایشان داشته اند نخواهد شد.

در خانواده های پرجمعیت، توقع فرزندان کمتر و معقولانه تر است. در این خانواده ها بچه ها زودتر مستقل می شوند و شخصیت وابسته نخواهند داشت. درخانواده های چند فرزندی بچه ها با هم بازی می کنند و از دنیای هم خبر دارند؛ علاوه براین بازی برای آنها لذت بخش تر است و باعث رشد روحی و روانی آنها خواهد شد.

اما در خانواده هایی که فقط یک فرزند دارند، بچه ها زمان اندکی با پدر یا مادر هم بازی هستند و بیشتر اوقات با اسباب بازی ها و عروسک هایشان بازی می کنند. در این شرایط به علت درک نشدن دنیای کودک ممکن است بازی نه تنها به رشد و ارضای روانی او کمک نکند، بلکه باعث برهم خوردن دنیای کودکانه اش بشود.

براساس نتایج پژوهشهای متعدد داشتن فرزند باعث استفاده بیشتر از قدرت تعقل شده و تمایل به یادگیری، اعتماد به نفس و شادی والدین را افزایش می دهد. علاوه بر این خطر ابتلا به بیماری هایی را که سلامت انسان را تهدید می کند مانند سرطان و بیماری های قلبی و حتی فشار خون را کاهش می دهد. همچنین داشتن فرزندان خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان کاهش می دهد، بسیاری از خانواده ها از ترس فقر، اقدام به فرزندآوری نمی کنند علیرغم اینکه همه ما می دانیم فرزندان مایه خیر و برکت در زندگی والدین هستند و ما به کرات مشاهده کرده ایم یا از اطرافیان شنیده ایم که با آمدن فرزند زندگی ما رونق گرفت و روزی ما نیز زیاد شد.

در دین ما بیان شده «خداوند روزی هیچ جنبنده ای را فراموش نمی کند » و ما می توانیم اعتقاد نیاکانمان به این مطلب را در آینه ضرب المثلهایی همچون «هر آنکس که دندان دهد نان دهد » ببینیم. بیدار کردن حس زیبای والد شدن و فرزندآوری، تنها مستلزم این است که خانواده ها سطح توقع خود را پایین آورده و فرهنگ اصیل خودمان را یادآوری کنند و در این مسیر یک «نه » محکم به فرهنگ غربی و سیاستهای دین ستیز آنها بگویند تا بار دیگر شاهد رویش نسلی پویا و موثر در موفقیت ایران عزیزمان باشیم.

نویسنده: فائزه عینی کیا، رشته علوم تربیتی، نشریه دانشجویی صهبا | سال اول | شماره 4 | اسفند 1400

عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

اینستاگرام                                              تلگرام