رسانه، فراسوی آموزش

عطنا - درگذر از جامعه سنتی به عصر اطلاعات آنچه که بیشتر از همه ملموس است چگونگی رشد، پیشرفت و گسترش رسانه‌ها است. در دنیای امروزی یکی از اساسی ترین دستاورد‌های تمدن بشری تکنولوژی است و با ارزش ‌ترین وسیله، آگاهی همگانی که به صورت شگفت انگیزی در حال پیشرفت است.

در گذشته که خبری از فناوری، اینترنت و رسانه‌های نوین و گوناگون در زندگی انسان نبود و وسایل ارتباطی انگشت شماری وجود داشت، آموزش منحصر به فضاهایی همچون مدرسه، دانشگاه و کتابخانه می شد، اما امروزه به مدد رسانه‌ها موانع زمانی، مکانی و تا حدودی سیاسی و فرهنگی از میان برداشته شده و کاربران با یک کلیک میتوانند در کمترین زمان به حجم انبوهی از اطلاعات دسترسی داشته باشند.

استفاده از این امکانات در زمینه آموزش توانایی ‌های بالقوه ای در حوزه یادگیری و یاددهی به وجود آورده است از جمله: انفرادی کردن آموزش، بهبود کیفیت تدریس، آموزش مستمر و نامحدود و...

ما ابزارهایمان را میسازیم و پس از آن این ابزارها هستند که مهارت‌های ما را می سازند. در عصر تکنولوژی، ملاک برتری و قدرت کشورها میزان گستردگی اطلاعات، سرعت دسترسی به آنها و از همه مهم‌تر اطلاعات صحیح و به‌ هنگام علمی است.

در دنیای کنونی که آموزش محدود نیست، محیط مناسب یادگیری با توجه به از میان رفتن مرزها و فاصله ها، به کمک رسانه های نویت اطلاعاتی و ارتباطاتی همواره درسطح وسیعی و با انعطاف پذیری بالا در دسترس همگان قرار دارد.

رسانه ها حتی اگر برای آموزش برنامه ریزی نشده باشند به صورت ناخودآگاه آموزش دهنده تلقی می شوند زیرا امروزه در تار و پود زندگی مردم جا افتاده اند و فراهم آورنده دانش و ارزش می‌باشند؛ بنابراین، حوزه آموزش و پرورش با ورود رسانه های نوین از این تحول مستثتی نیست چرا که آموزش فرایندی مادام العمر است و آموزش و پرورش هدفی دراز مدت است و این تعریف از آموزش شامل تمام فرایندهایی میشود که شخص از کودکی تا بزرگسالی بصورت رسمی یا غیر رسمی می‌آموزد، کیفیت بسیاری از نهاد ها تا حد زیادی به آموزش و پرورش بستگی دارد زیرا تعلیم و تربیت رسمی از آنجا شروع می شود.

اما این نهاد تاثیرگذار دارای مشکلات عدیده‌ای نیز هست، از جمله وابسته بودن هزینه های آن به دولت ، کمبود زیرساخت ها، عدم کنترل و نظارت جدی، نظام آموزشی نابرابر، کم اثر بودن برنامه های آموزشی و عدم پویایی مدیران، سطح علمی دبیران و معلمان و ...

تاکید بر پرورش همه جانبه جویندگان دانش در ابعاد علمی، اجتماعی و اخلاقی، جذب و بکارگیری مدیران کارآمد و توانمند، بالا بردن کیفیت آموزشی، ایجاد تعامل بین والدین و آموزگاران و ایجاد انگیزه و علاقه در دانش آموزان با فعالیت های متنوع میتواند عامل تحول در این نهاد ارزشمند باشد.

این مطلب برگرفته از نشریه دانشجویی حنیفا دانشگاه علامه طباطبایی است.

عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام                                              تلگرام