سومین نشست جشنواره ملی شعر دانشجویی که با تجلیل از محمدعلی بهمنی، شاعر غزلسرا همراه بود در سالن شهید عضدی دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.
به گزارش عطنا، در این نشست، سعید بیابانکی در پاسخ به این سوال که مسئولیت اجتماعی شاعران در برابر انحرافهایی که وجود دارد چیست؟ بیان کرد: چندین بار بازگشت به گذشته اتفاق افتاده است؛ مثلاً در اواخر دوره هندی به این نتیجه رسیدند که دیگر سبک هندی پاسخگو نیست و رجعت به سبک اصفهانی داشتند. شاعران دوره بازگشت چندان شاعران بزرگی نیستند، بلکه شاعران تک غزلهای معروفند. خیلیها این بازگشت را انحطاط میدانند. بعد از وبلاگنویسی ما وارد شبکه مجازی شدیم. یکی از ویژگیهای شبکههای مجازی کوتاهنویسی است. بعد هم چیزی به عنوان گرافیک شعر اضافه شد که دیگر وضعیت بدتر شد. دیگر تک بیت سرودن، اوج هنرنمایی شاعران شده است. به نظر من بازگشت ادبی که الان داریم، محصول دنیای مجازی است.
او افزود: اما اینکه مسئولیت ما چیست، باید بگویم اتفاقهای عجیب و غریبی میافتد. فضای مجازی میتواند فضای آزمون و خطا باشد اما وقتی این خطاها وارد جهان رسمی میشود و به جهان رسمی راه پیدا میکند، یک فاجعه رخ میدهد؛ مثلاً در رسانه ملی شعر غلط میخوانند و بر اساس این شعر غلط یک تیتراژ هم ساخته میشود. حتی در مورد خانم و آقای شاعر که شعر غلط مینویسند، پایاننامه مینویسند. اینها را کجای دلمان بگذاریم؟! زمانی هم که به کتاب تبدیل میشود، خیلی ضعیف است.
این شاعر تاکید کرد: شعر غلط مانند شیر فاسد است؛ همه نسبت به شیر فاسد حساسیت دارند اما نسبت به شعر فاسد حساسیتی نمیبینیم؛ در حالیکه این دو فرقی با هم ندارند. شعر فاسد با روان مخاطبان بازی و آن را مسموم میکند.
او در ادامه به صفحه «مبارزه با نشر جعلیات» اشاره کرد و گفت: دوستان شاعر، منتقدان و فرزندان شاعرانی که شعرهای زیادی به نام آنها در فضای مجازی منتشر میشود، تلاش میکنند این اتفاقها در عرصه شعر نیفتد اما در دانشگاهها برای کتاب سر تا پا غلط یا کتابی که پر از سرقت ادبی است، پایاننامه مینویسند. پایاننامهها اعتباری میشود برای یک کار غلط که بسیار آسیبزننده هستند.
ادامه رویداد جشنواره ملی شعر دانشجویی در دانشگاه علامه طباطبائی به آیین تجلیل از محمدعلی بهمنی اختصاص داشت. پس از پخش کلیپی از تصاویر و شعرخوانی بهمنی، سعید بیابانکی که اجرای مراسم را نیز برعهده داشت، در سخنانی، به توصیف نقش و تاثیر غزلهای بهمنی بر این حوزه به ویژه در سالهای پس از جنگ تحمیلی پرداخت.