نائب رئیس انجمن ایرانی مطالعات زنان گفت: بومی سازی مطالب و موازین بین الملی که در بومی سازی این رشته وجود دارد از جمله آسیب های این رشته است و متأسفانه نتوانسته ایم به این بومی سازی دست یابیم.
زهرا داور در نشست بررسی چالش های فراروی مطالعات زنان، با انتقاد از این که اقبالی از این رشته نیست، بیان کرد: این رشته مختص زنان نیست اما تنها کسانی که در این رشته تحصیل می کنند زنان هستند.
نائب رئیس انجمن ایرانی مطالعات زنان، با تأکید بر این که رشته مطالعات زنان، رشته ای از هر دوجنس است، گفت: هر زمان که ما از حقوق زنان صحبت می کنیم مخاطبان ما زنان هستند در حالی که اگر بخواهیم به طور واقعی مطالعات زنان را در دانشگاه ها ارائه کنیم باید به نقش مردان جامعه در زمینه حقوق زنان مد نظر قرار دهیم.
وی با طرح این سوال که چرا استقبال از این رشته کم است و نتوانسته است جایگاه خود را پیدا کند؟ افزود: یکی از دلایل آن، پراکندگی و گستردگی موضوعات و عدم تقسیم بندی و مرزبندی درست سر فصل ها و عناوین درسی است که باعث این کاهش رغبت شده است. دومین آسیب نبود اساتید مجرب در این حوزه است که متأسفانه استقبال زنان و مردان ما در گرایش به مطالعه و تخصص در این رشته کم بوده است. سوم، عدم تطابق نیاز جامعه با تعداد دانشگاه های ارائه کننده این رشته و عدم کفایت تبلیغات مناسب از این رشته از دیگر آسیب های آن است.
زهرا داور، بومی سازی مطالب و موازین بین الملی که در بومی سازی این رشته وجود دارد را یکی دیگر از آسیب های این رشته عنوان کرد و افزود: متأسفانه نتوانسته ایم به این بومی سازی دست یابیم.
نائب رئیس انجمن ایرانی مطالعات زنان، افزود: نظری بودن و تئوری بودن آن و نبود کتابخانه و نبود پژوهشگر از آسیب های این رشته است. علاوه بر این که سبک اسلامی ایرانی در این رشته دیده نشده است هدفی را که طراحان این رشته داشته اند در تغییر بینش و نگرش دولت مردان و جامعه نسبت به این رشته و ضرورت این رشته نتوانسته است مطرح شود.
مهر