کارمان از ابتدا هدفمند بود/ عمل به جای «غر زدن»

نسترن پیرکفاش گفت: نشریات دانشجویی از یک طرف صدای دانشجویان و از طرف دیگر یک محیط تمرینی برای پرداختن به دغدغه‌ها، تخصص‌ها و به ویژه روزنامه‌نگاری هستند.

مهدی جهانشاهلوراد-عطنا، فصلنامه ‌دولت‌یار یکی از نشریات موفق دانشگاه علامه است، این نشریه توانست در جشنواره تیتر 10 رتبه دوم نشریات علوم انسانی را کسب کند.

در این رابطه نسترن پیرکفاش، دانشجوی کارشناسی مدیریت دولتی دانشگاه علامه ‌طباطبائی و مدیر مسئول نشریه دانشجویی دولت‌یار در گفت‌وگو با عطنا با اشاره به کسب رتبه دوم نشریات علوم انسانی در جشنواره سراسری رسانه و نشریات دانشجویی(تیتر10) توسط این مجله، اظهار کرد: این مجله انجمن علمی-دانشجویی مدیریت دولتی است، سال 94 مجوز گرفت و گروهی آن را منتشر کردند اما پس از دو شماره کار متوقف شد. زمانی که مجله به دست من رسید در ترتیب انتشار آن فاصله افتاده بود. البته من با کلیت آن مخالف بودم بنابراین از ابتدا مجله را طراحی کردیم.

وی با بیان اینکه ایده اصلی دولت‌یار در دوره جدید انتشار این بود که فاصله بین علم مدیریت دولتی با آنچه در فضای کاری هست را بررسی کند، گفت: چون رشته ما کارآموزی ندارد ما گفتیم در نشریه درباره مسائلی که رخ می‌دهد بنویسیم چون در این صورت ما می‌توانیم در فضای کاری که یک مدیر در سازمان دارد حضور داشته باشیم به عبارت دیگر مشکلات آنها را حس کنیم. بنابراین با این دو ذهنیت دولت‌یار را ساختیم.

دولت‌یار پرونده محور است

پیرکفاش با اشاره به اینکه دولت‌یار در هر شماره بر اساس یک پرونده منتشر می‌شد، افزود: ما در هر شماره بر روی موضوعی تمرکز کردیم، موضوعات ما یا بر اساس اهمیت آن در جامعه یا دغدغه خودمان یا مواردی که فکر می‌کردیم در ساختار مدیریت دولتی کشور فراموش شده است.

وی با بیان اینکه شرکت در کارگاه روزنامه‌نگاری خانه نشریات و اخذ مجوزهای لازم یک ماه طول کشید، گفت: در اوایل کار خیلی اذیت شدیم، چون آنقدر شناخته شده نبودیم و اعتماد به ما وجود نداشت تا وقتی به سراغ استادی برای مصاحبه می‌رفتیم با ما همکاری کند.

در طی این‌سال‌ها هم ما از یک طرف شاهد افزایش کمی نشریات دانشجویی در دانشگاه علامه بودیم و از طرف دیگر برخی از این نشریات توانستند در محتوا نیز فراتر از انتظارها از نشریات دانشجویی باشند.

دانشجوی مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبائی اضافه کرد: زمانی که ما می‌خواستیم شماره اول را ببندیم یک سری اعتراض‌هایی به قانون کار شکل گرفت، می‌خواستیم آن را بررسی کنیم و همزمان با این موضوع به بودجه سال 96 بپردازیم. توانستیم موضوع اصلاح قانون کار را پیش ببریم اما در بررسی بودجه به مشکل برخوردیم چون در این مورد برای نمونه ما به استادی مراجعه کردیم می‌گفت از زمانی که بودجه به صورت الکترونیکی شده و نسخه کاغذی ندارد آن را نخوانده است.

مشکلاتی باعث می‌شد برخی پرونده‌های نشریه را حذف کنیم

وی در مورد دیگر مشکلات انتشار نشریه دولت‌یار گفت: اتفاق می‌افتاد که استادی به ما وقت مصاحبه می‌داد اما وقتی زمان آن می‌رسید با ما همکاری نمی‌کرد یا مطلب‌هایی فرستاده می‌شد و نویسنده می‌گفت بدون اسم کار کنیم. این مسائل برای ما عجیب بود و گاهی مجبور می‌شدیم برخی از پرونده‌ها را حذف کنیم.

پیرکفاش با بیان اینکه تیم دولت‌یار در شماره نخست چهار نفر بودند که توانستند این نشریه را در 128 صفحه منتشر کنند، اظهار کرد: شماره نخست ما دوم یا سوم بهمن 95 منتشر شد و اگر مهلت ارسال آثار به جشنواره تیتر 10 تمدید نمی‌شد ما نمی‌توانستیم نشریه را به جشنواره بفرستیم. البته ما نتوانستیم همه مطالب را به جشنواره ارسال کنیم. ما در بخش نشریات علوم انسانی، صفحه‌آرایی و مصاحبه در تیتر 10 شرکت کردیم.

وی افزود: ما توانستیم در نشریات علوم انسانی رتبه دوم را کسب کنیم، یکی از مصاحبه‌های ما در بین 40 اثر برتر قرار گرفت و صفحه‌آرایی مجله هم تا 10 اثر برتر پیش رفت. این اولین شماره ما بود، کاری که کسی در آن به ما کمک نکرد اما توانست به این موفقیت‌ها برسد.

مدیر مسئول فصل‌نامه دولت‌یار با اشاره به اینکه شماره دوم نشریه در 158 صفحه و شماره سوم در 112 منتشر شد، گفت: ما تیم ثابتی نداریم، موضوعات را به افراد اعلام می‌کنیم و آنها اگر تمایل داشته باشند با ما همکاری می‌کنند.

وی با تأکید بر اینکه برای دیده شدن نشریه تبلیغ مهم است، گفت: شاید بزرگترین اشتباه ما این بود که مخاطبان را درست تعریف نکردیم. ما گفتیم مخاطبان ما علاقه‌مندان و دانشجویان مدیریت دولتی اما در عمل به سراغ افرادی رفتیم که سطح سوادشان بالاتر بود. از این نظر من خودم را مقصر می‌دانم و تولید محتوا باید برای مخاطب تعریف شده صورت بگیرد.

پیرکفاش افزود: ما تبلیغ زیادی نداشتیم. گفتیم دانشجویان مجله را می‌بینند و انگیزه پیدا می‌کنند که بیایند اما در عمل دیدیدم که باید تبلیغ کنیم و خودمان به سراغ‌شان برویم.

انتشار نشریه در دانشگاه علامه ساده است

وی درباره دیگر نشریاتی که در دانشگاه علامه‌طباطبائی منتشر می‌شود نیز گفت: راستش را بخواهید من مجلاتی را که می‌بینم دوست ندارم، مجله‌ای نیست که هر بار منتشر می‌شود منتظر شماره بعدی آن باشم. فکر می‌کنم شرایط آنقدر برای انتشار نشریات در دانشگاه ساده است که هر محتوایی تولید می‌شود.

پیرکفاش افزود: شاید یک دلیل دیگرش این باشد دانشجویانی که در قالب فعالیت‌های سیاسی کار می‌کنند هنوز استانداردهای کار سیاسی را بلد نیستند، و نتیجه آن هم در نشریاتشان منتشر می‌شود در صورتی که کار سیاسی اصولی دارند. الان دانشجویان مدعی هستند که دارند کار مطبوعاتی می‌کنند اما سوادش را ندارد و نمی‌خواهند داشته باشند. اینکه من سواد یک کار تخصصی مانند روزنامه‌نگاری را نداشته باشم طبیعی است اما اگر مدعی باشم نخواهم پیشرفت کنم بد است.

وی با بیان اینکه در دولت‌یار سیاست‌زدگی را کنار گذاشتیم، گفت: فارغ از اینکه عنوان نشریه علمی است ما گفتیم یا باید بایستیم فقط حرف بزنیم یا باید تحت هر شرایطی کار کنیم. فکر می‌کنم در نشریات دانشجویی بجه‌ها «غر زدن» را به کار کردن ترجیح می‌دهند البته در مورد کل کشور هم همین امر صادق است اما معتقدم به جای «غر زدن» می‌توان کار کرد و روش انتقاد درست این است که در نهایت راه‌حل هم ارائه شود.

نشریات دانشجویی مخاطب ندارد اما تأثیر گذار است

مدیر مسئول فصلنامه دولت‌یار در پاسخ به این سؤال که آیا نشریات دانشجویی مخاطب دارد، گفت: نه! به نظر من مخاطب ندارد. نشریات دانشجویی می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد چون از دل خود ما بیرون می‌آیند و زبان ما را بهتر می‌فهمند. معتقدم حس همدلی به واسطه هم‌گروهی یا هم دوره‌ای بودنی که در این نشریان وجود دارد می‌تواند اثر گذار باشد. از طرف دیگر چون در این نشریات دانشجو دارد کار می‌کند دنبال رانت و... نیست حرف او بیشتر اثر گذارتر است.

پیرکفاش در مورد اینکه مشکلاتی هم در برخورد با معاونت فرهنگی داشته است یا نه عنوان کرد: من حرف‌هایی از دانشجویان دیگر می‌شنوم بسیاری از آن حرف‌ها برای من عجیب است، هیچ کدام از این مشکلات را نداشتم. وقتی درخواست مجوز را دادیم گفتند سردبیر و مدیرمسئول باید در کارگاه روزنامه‌نگاری شرکت کنند تا بتوانند کار کنند. ما در کلاس‌ها شرکت کردیم که دوره خیلی خوبی هم بود.

وی افزود: خیلی از کارهایی که در نشریه کردیم بر اساس همان آموزه‌های کارگاه‌ انجام دادیم. نمی‌گویم دوره عالی بود اما به نظرم مقدمه بسیار خوبی برای ما بود. ما برای خودمان اصول داشتیم و خط قرمز مشخص کردیم ما گفتیم نمی‌خواهیم کار سیاسی کنیم. صفحه‎‌آرایی نشریه که تمام می‌شد آن را به خانه نشریات می‌فرستادیم و آنها چاپ و هزینه صفحه‌آرایی را هم پرداخت می‌کردند. ما تا به امروز سه شماره منتشر کردیم به مشکلی برنخوردیم.

پیرکفاش با اشاره به نظری که رئیس دانشگاه در مورد نشریه دولت‌یار گفته بود نیز اظهار کرد: ما شماره اول مجله را به همراه سربرگ به دکتر سلیمی تقدیم کردیم. ازشان خواسته بودیم که نظرشان را بنویسند. برای شماره نخست چیزی ننوشته بودند وقتی شماره دوم را به ایشان تقدیم کردیم گفتیم شاید به دلیل مشغله نتوانستند نظرشان را بگویند که ایشان در یادداشتی برای ما نوشته بودند که از نظر محتوایی کارمان را تحسین می‌کنند و از نظر علمی هم مطالب نشریه عمیق است این موضوع برای ما انگیزه‌ای شد و وقتی در همایش تعالی خدمات عمومی نشریه را دیده بودند با از طریق آقای خورسندی به ما گفته بودند که «این نشریه واقعا دانشجویی است؟ اگر هست واقعا شایسته قدردانی است.»

اگر سواد کاری را ندارید تقلید کنید

دانشجوی مدیریت دولتی دانشگاه علامه‌طباطبائی با بیان اینکه هدف داشتن برای یک کار موضوع مهمی است، اظهار کرد: بسیاری از انجمن‌ها برای این نشریه دارند که در جشنواره حرکت امتیاز کسب کنند و برخی دیگر هم مطالب‌شان را از اینترنت گردآوری می‌کنند. شاید مهمترین دلیل موفقیت ما این است که از روز اول هدف داشتیم ویژگی که در دیگر نشریات دیده نمی‌شود.

پیرکفاش افزود: وقتی وارد کاری می‌شوید حتی اگر سوادش را نداشته باشید، آن را دنبال می‌کنید، شاید در ابتدا تقلید کنید اما بعدا یاد می‌گیرید که روی پای خودتان بایستید. من مجله‌های زیادی را دنبال می‌کنم و همیشه دوست داشتم با نشریات بزرگ همکاری کنم. روزهای اولی که دولت‌یار را قبول کرده بودم حس می‌کردم نمی‌توانم از عهده کار بر بیایم و شاید اگر انگیزه‌هایی که بچه‌های انجمن می‌دادند نبود نمی‌توانستم موفق شوم.

به گفته وی یک ماه طول کشید تا ساختار محتوایی فصلنامه دولت‌یار تعیین شود و تلاش اعضای نشریه بر این بود هرچیزی را که دانشجوی مدیریت دولتی می‌خواهد بداند در اختیارش گذاشته شود بر همین اساس این نشریه با گزارش‌های خبری آغاز می‌شود، بعد پرونده ویژه هر شماره است، تازه‌های کتاب‌های داخلی و خارجی و پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد دیگر بخش‌های نشریه است.

پیرکفاش اضافه کرد: ما گفتیم اگر نتوانستیم در سطحی‌ترین قسمت محتوای خوبی تولید کنیم باید تنوع مطالب را داشته باشیم. ما در هر شماره بازه سه ماهه بازار کتاب را رصد می‌کنیم و کتاب‌های جدید حوزه مدیریت دولتی را معرفی می‌کنیم از طرف دیگر بسیاری از دانشجویان نمی‌دانند چطور سراغ نوشتن پایان‌نامه‌شان بروند و بر همین اساس یک بخش از مجله را به پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه اختصاص دادیم که در این شماره تازه‌های پایان‌نامه دانشکده مدیریت دانشگاه تربیت مدرس هم اضافه خواهد شد.

مدیر مسئول فصلنامه دولت‌یار در مورد تغییر دیگری که در این شماره از دولت‌یار ایجاده شده است هم گفت: ما بخشی باعنوان واکنش‌ها را در این شماره از نشریه اضافه می‌کنیم. ما اخباری که در طول سه ماه در حوزه مدیریت دولتی منتشر می‌شود را رصد می‌کنیم و از هر خبر در حدود 200 کلمه در نشریه کار می‌کنیم و حدود 800 کلمه هم در مورد هر خبر واکنش‌هایمان را می‌نویسیم که نشان دهیم بر خلاف تصور دانشجو منفعل نیست.

وی در درباره جشنواره تیتر 10 هم گفت: جشنواره کمی عجیب بود، گویا که چند سری داوری داشت. آثاری که در نمایشگاه بود واقعا خوب بودند. اگر کسی در این جشنواره‌ها شرکت نکند و کار خوب نبیند در سطح خودش می‌ماند و این جشنواره برای ما یک انگیزه ایجادکرد. از طرف دیگر کارگاه‌هایی در حاشیه جشنواره بود که خیلی به ما کمک کرد تا با استفاده از آموزه‌های آن و بازخوردهایی که گرفتیم تغییراتی در نشریه اعمال کنیم.

پیرکفاش در پایان تأکید کرد: اگر تخت هر شرایطی کار کنید، خیلی سخت می‌گذرد، ممکن است نا امید یا سرخورده شوید اما در نهایت اتفاقات خوبی می‌افتد.