جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ Friday, 22 November 2024
یک سایت دانشجویی که به یک جریان خاص وابسته است نوشت:
دبیران سابق اتحادیه های دانشجویی در نامه ای دردمندانه خطاب به دانشجویان انقلابی و تشکل های دانشجویی، نکاتی درباره شرایط روزکشور و مذاکرات هسته ای متذکر شدند.
در قسمتی از این نامه آمده است: به نظر می رسد مسئولان دولتی – به ویژه شخص آقای رئیس جمهور- نه تنها گوش شنوایی برای شنیدن حرف های دانشجویان و نخبگان عدالتخواه و انقلابی ندارند، بلکه این روزها با رویکردی اقتدارگرایانه و دون شان رئیس جمهور یک کشور اسلامی، لب به توهین و تخریب می گشایند و طوری سخن می گویند که گویی منتقدین توافق نامه، پیاده نظام دشمنان ملت هستند.
متن این نامه به شرح زیر است:
برادران و خواهران محترم دانشجو؛
اعضاء محترم بسیج دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت، جامعه اسلامی دانشجویان، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل و جنبش عدالتخواه دانشجویی
با سلام و تحیت و تبریک اعیاد شعبانیه
آنچه باعث شد این نامه سرگشاده خطاب به شما دوستان عزبز به رشته نگارش درآید، شرایط ویژه کشور در خصوص توافق هسته ای و عملکرد دولتمردان و برخی نخبگان سیاسی در این رابطه است.
برکسی پوشیده نیست که آنچه در راه است، توافقی مبهم و غیر شفاف است که شوربختانه، توضیحاتِ از روی اکراهِ مسئولان دولتی در چند هفته اخیر نیز نه تنها از سوالات و نگرانی ها نکاست، بلکه بر ابهامات آن بیش از پیش افزوده است.
حال در این مقطع حساس و تاریخی کشور که بی شک سرنوشت ساز خواهد بود و آیندگان و سایر ملت های دنیا در رابطه با آن به قضاوت خواهند نشست، این نقش و رسالت جنبش دانشجویی مسلمان است که به وظیفه دینی و ملی خود عمل نماید و راه را برای پیشرفت و تعالی کشور هموار سازد.
ما برادران کوچک شما که روزی در تشکل های دانشجویی مسئولیت داشتیم، بر خود واجب می دانیم که در این زمینه، دغدغه خود را با شما طرح کرده تا انشاالله مثمر ثمر واقع گردد؛ اگرچه، به هیچ وجه منکر مجاهدت ها و تلاش ها و زحمات شما عزیزان در برهه حساس اخیر نیستیم، لکن به نظر می رسد جای خالی اقدام تاریخی و انقلابی شما برادران و خواهران در این روزها به چشم می خورد.
برادران و خواهران دانشجو؛
به نظر می رسد مسئولان دولتی – به ویژه شخص آقای رئیس جمهور- نه تنها گوش شنوایی برای شنیدن حرف های دانشجویان و نخبگان عدالتخواه و انقلابی ندارند، بلکه این روزها با رویکردی اقتدارگرایانه و دون شان رئیس جمهور یک کشور اسلامی، لب به توهین و تخریب می گشایند و طوری سخن می گویند که گویی منتقدین توافق نامه، پیاده نظام دشمنان ملت هستند.
ای کاش آقای روحانی و برخی دولتمردان، اینقدر که نگران دلخوری امریکاییها و انگلیسی ها از سخنان و مواضع شان هستند، قدری هم برای جوانان و دانشجویان و نخبگان هم وطن خود ارزش قائل می شدند و اینگونه بی محابا و غیرمنصفانه در رابطه با ایشان سخن نمی گفتند.
بگذریم که در این خصوص حرف و دردِ دل بسیار است؛ اما روی سخن امروز ما با شما عزیزان فعال در تشکل های و جنبش دانشجویی مسلمان است.
تاریخ انقلاب اسلامی، از قبل از پیروزی تا امروز نشان داده که همواره شما دانشجویان، خط شکن کارهای سخت و دشوار بوده اید و در بزنگاه ها، فارغ از وابستگی های سیاسی و جناحی که برخی سیاسیون به آن مبتلا هستند، به حرف و شعار بسنده نکرده و با جان و دل به میدان عمل می آیید.
برادران و خواهران دانشجو؛
آیا امروز وقت آن نرسیده که به درشت گویی های متناقض و سراسر توهین آقای روحانی و برخی حامیان سیاسی و حزبی ایشان پاسخی محکم و جدی بدهید؟
آیا امروز وقت آن نرسیده که جنبش دانشجویی مسلمان، همچون اسلاف شهید خود به میدان بیاید و انقلاب سومی رقم بزند؟
آیا هنوز وقت آن نرسیده که جنبش دانشجویی مسلمان ابتکار عمل را در دست بگیرد و برای ایفای تکلیف ملی و دینی خود منتظر تصمیم دیگران نماند؟
آیا تجربه چند سال اخیر، به ویژه ایام پس از امضای توافق نامه لوزان (فاصله بین 13 فروردین تا 20 فروردین 94) که با سکوت و بعضا تبریک مضحک برخی خواص و پس از آن عتاب رهبر انقلاب همراه بود، برای اثبات ناکارآمدی و تحلیل اشتباه برخی مسئولین و حتی خودی ها کافی نیست؟
آیا راهبرد جنبش دانشجویی مسلمان، همچنان امضای بیانیه و طومار و برگزاری همایش است؟ یا باید چاره ای دیگر اندیشید؟
آیا دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (ره) می توانستند با امضای بیانیه و طومار و برگزاری همایش، لانه جاسوسی سابق را تعطیل کنند؟ آیا می شد اغتشاش گران 18 تیر 78 را با بیانیه و طومار از میدان به در کرد؟ آیا می شد چشم فتنه 88 را تنها با برگزاری همایش و سمینار درآورد؟
ما منکر لزوم روشنگری و بصیرت افزایی نیستیم، ولی تا کی...؟!
تنها راه ریشه کن کردن جاسوسان سفارت امریکا در 13 آبان 58، تسخیر سفارت بود و لاغیر؛ تنها راه پایان غائله 18 تیر، حضور مردم در 23 تیر بود و لاغیر؛ و تنها راه خاموش کردن فتنه 88، حماسه 9 دی بود و لاغیر.
حال، چشمان همه مردم به اقدام انقلابی شما عزیزان دانشجوست.
مردم منتظراند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور متذکر شوید که ایشان تا زمانی منتخب مردم است که پاسدار استقلال و تمامیت ارضی و آرمان های امام وشهداء و رهبری باشد.
مردم منتظراند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور متذکر شوید که ابعاد مذاکرات را بایستی قبل از امضای توافق نامه با مردم بازگو کنند و دست از پنهان کاری بردارند؛ آیا مردم مسلمان ایران به اندازه سرویس های جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس محرم نیستند؟
مردم منتظراند که شما دانشجویان در اقدامی عملی به آقای رئیس جمهور ودولتمردان متذکر شوید که اگر جنبش دانشجویی ببیند که در مذاکرات هسته ای، اصول مصرح قانون اساسی همچون استقلال و عزت ملی در حال به تاراج رفتن است، برای مقابله با این قانون شکنی و ظلم بزرگ و تاریخی از هیچ اقدامی فروگذار نخواهد کرد.
آیا وقت آن نرسیده است که با بهره گیری از نیروی عظیم دانشجویان مومن و متعهد در دانشگاه های سراسر کشور که اکنون در حال فعالیت در مجموعه های تحت مدیریت شما هستند، اقدامی در خور توجه انجام گیرد؟
تجربه نشان داده است فرد فرد این دانشجویان در اقصا نقاط کشور، در آگاه سازی افکارعمومی، قدرت حیرت زایی دارند که حضورشان در کانون اجتماعات مردمی همچون مساجد دانشگاه و محلات... تحول آفرین است.
آنچه امروز شاید موجبات بی عملی یا کم عملی را فراهم آورده، گرفتاری در محاسبات سیاسی و غفلت از ادای شجاعانه وظیفه انقلابی است؛ در صورتی که این مقطع تاریخی می طلبد تا در کانون اجتماعات مردمی حضور داشته و چهره به چهره افکارعمومی را از نتایج شوم این شیوه مذاکرات آگاه سازید.
آنچه از اظهارات برخی چهره های منتسب به دولت بر می آید آن است که این جماعت واپس گرا، به شدت از تجمعات و تحصن های دانشجویی، به واسطه تاثیر آن در آگاه سازی، هراس دارد و حال اینکه این امکان و فرصت، تنها در اختیار شما است؛ پس آن را از دست ندهید.
برادران و خواهران دانشجو؛
کلام آخر آنکه اقدام درست، اقدامی به موقع و به اندازه است. اگر کار به وقتش انجام نگیرد، دیگر مفید فایده نخواهد بود.
امروز جنبش دانشجویی، اگر پا به پای نگرانی های مکرر و مشدد رهبر انقلاب، فریاد نکشد و هزینه آن فریاد و اقدام را ندهد، شاید فردا دیر باشد.
حواسمان باشد که امروز، هول و ولع برخی حضرات برای امضای توافق نامه پرابهام و غیر شفاف با کدخدای بی خدا، آنقدر زیاد است که شاید خواب راحت امشب و فردای ما و شما، برای آینده این مرز و بوم خطرناک باشد.
والعاقبه للمتقین
اسامی امضا کننده:
1- مجتبی ابراهیمی // دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
2- محمد ذوقی // دبیر سابق سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
3- مجتبی عرب // مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف
4- امیرحسین ثابتی // دبیر سابق سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
5- محمد افکانه // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
6- مهدی بلوکات // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
7- علی جمشیدی // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
8- سیدمحمدرضا حسینی // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
9- ابراهیم شمشیری // دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
10- مهدی طوسی // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
11- محمد مسعودی // دبیر سابق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
12- مجدالدین معلمی // دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
13- میثم نیلی // دبیر سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
لینک کوتاه atna.atu.ac.ir/0002pF