بیمه زنان خانه‌دار باید اولویت دولت دوازدهم در بخش خانواده باشد

معاون علمی بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی با بیان اینکه بیمه زنان خانه‌دار باید اولویت دولت دوازدهم در بخش زنان و خانواده باشد، گفت: زنان خانه‌دار یک‌-چهارم جمعیت کل کشور هستند و هیچ مزیت و امکان رفاهی که به آنان مختص باشد در نظر گرفته نشده است.

 به گزارش عطنا، پدرام کاویان، کارشناس مسائل اجتماعی و معاون علمی بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی در گفت‎وگو با عیارآنلاین، پیرامون مسئله بیمه زنان خانه‌دار گفت: شاید در نگاه اول بشود گفت بیمه زنان خانه‌دار مسئله اولویت‌داری نیست و در بین این همه مسئله که در کشور وجود دارد، بیمه زنان خانه‌دار نباید اصلا مطرح باشد یا بشود گفت که این کار می‌تواند سیاسی و صرفا برای افزایش آرای نامزدها در سبد رای آن‌ها باشد.

کاویان درخصوص اولین قدم حل این مسئله گفت: اما نباید زود قضاوت کرد، بهتر است کمی به خود این مسئله فکر کرد و جوانب مختلف آن را در ذهن مرور کرد که به این منظور اولین اقدام مراجعه به آمار و ارقام است.

وی با اشاره آمار های موجود پیرامون تعداد زنان خانوار، افزود: آمار به ما نشان می‌دهد وسعت مسئله و میزان اهمیت بیمه زنان خانوار چقدر است.

این کارشناس مسائل اجتماعی گفت: در ایران ۲۱ میلیون نفر زن خانه‌دار زندگی می‌کنند که این میزان بیش از نصف جامعه زنان کشور را تشکیل می‌دهد. این ۲۱ میلیون نفر در تمام خانوارهای ایرانی حضور دارند و اساسا، اساس خانواده هستند.

کاویان با اشاره به قوانین حوزه رفاه اجتماعی کشور گفت: وقتی قوانین مختلف حوزه رفاه اجتماعی کشور را مرور می‌کنیم، مشاهده می‌شود برای این قشر که یک‌-چهارم جمعیت کل کشور هستند هیچ مزیت و امکان رفاهی که به آنان مختص باشد در نظر گرفته نشده است و در واقع زنان خانه‌دار مظلوم‌ترین قشر در سیاست‌گذاری‌ها هستند.

وی افزود: یک زن خانه‌دار که بهتر است از او با عنوان نیک «مادر» یاد کنیم، همه زندگی، وقت، مال و جان خود را وقف سایر اعضای خانواده می‌کند، بدون اینکه چشم‌داشتی از دیگر اعضا داشته باشد.

کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه مادران سهم بزرگی در نظام پرورشی کودکان در جامعه ایرانی دارند، گفت: این مادران هستند که شخصیت، خلاقیت، جامعه‌پذیری، شکوفایی، رشد و عزت نفس را برای کودکان که منابع انسانی حال و آینده کشور هستند مهیا می‌کنند.

کاویان افزود: با این شدت و حدت در اثرگذاری در قوام جامعه، لازم است جامعه نیز در حد توان خود به طور متقابل، بخشی از نیازهای مادران را به صورت نظام‌مند و هماهنگ و پایدار تامین کند.

این کارشناس مربوطه با اشاره به مزایای بیمه گفت: یکی از این نیازها، آتیه دوران سالمندی و نیازهای کنونی مانند مراقبت های دوران بارداری و زایمان، بیماری و ازکارافتادگی است که پاسخ نظام‌مند و پایدار به آن، در قالب بیمه تعریف می‌شود.

وی با بیان اینکه بیمه مادران، خود ویژگی‌های به خصوصی دارد که باید در سیاست‌گذاری ها در نظر گرفته شود، خاطر نشان کرد: برخی در سال‌های قبل با یک نگاه سطحی و عاری از درک شرایط مادران ایرانی، صرفا به کپی برداری یک بعدی از نظام های رفاهی سایر کشورها سعی بر حل این مسئله کرده اند که بیشتر می توان آن را یک اقدام رفع تکلیفی دانست چرا که نتیجه بخش نبوده و نخواهد بود.

کاویان با اشاره به تاریخچه بیمه زنان خانه‌دار در کشورمان گفت: حدود ۱۷ – ۱۸ سال قبل پروژه بیمه زنان خانه‌دار در سیاستگذاری ها کلید خورد و در همه این سال ها یا روی کاغذ ماند و به مرحله اجرا نرسید و یا بد اجرا شد.

وی ادامه داد: آخرین اقدام در سال ۱۳۸۷ بوده است که مادران را به عنوان یک نیروی اقتصادی در بخش مشاغل آزاد نگاه کرده و برای آن حق بیمه مشخص کرده است. طرحی که در بدو اجرا مشخص بود به نتیجه نخواهد رسید چون یک کپی برداری ناقص بود و شرایط خاص مادران ایرانی را در نظر نگرفته بود.

این فعال حوزه اجتماعی با اشاره به اقدام های دولت یازدهم در این زمینه گفت: دولت فعلی نیز در قالب بیمه فراگیر اجتماعی، قصد داشت زنان خانه‌دار را صاحب آتیه کند اما از سرنوشت این طرح اطلاعات شفافی وجود ندارد اما آن چیزی که شفاف است این است که متاسفانه زنان خانه‌دار و مادران در اولویت ها نبوده اند.

وی در پایان با اشاره به وظفه دولت دوازدهم گفت: وظیفه و تکلیف دولت دوازدهم این است که با در نظر گرفتن شرایط مالی زنان خانه‌دار که درآمدی برای پرداخت حق بیمه مورد نظر ندارند، خود راهی برای تامین مالی حق بیمه آنان مشخص کند.

کاویان در پایان تصریح کرد: دولت دوازدهم از محل منابع دولت، منابعی پایدار و محکم به این منظور اختصاص پیدا کند تا مادران با آرامش و آسایش، دوران بیماری، بارداری، سالمندی و یا از کارافتادگی را سپری کنند و بتوانند نقش خود را در قوام خانواده که قوام جامعه را به دنبال خواهد داشت ایفا کنند و این دینی از جانب مادران بر گردن دولت مردان آینده است.