روایت اول: کانون فرهنگی خیریه، از دشتیاری تا جنبش دانشجویی/ علیمرادی پاسخ می‌دهد

حسین علیمرادی، دبیر سابق کانون فرهنگی خیریه دانشگاه علامه طباطبائی، دانشجوی ورودی بهمن 92 رشته حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه است.
به گزارش عطنا، علیمرادی در دانشگاه، کار خود را با فعالیت‌های سیاسی شروع کرد و سه ترم در انجمن اسلامی فعالیت داشت، وقتی دید، دانشجویان «به اصطلاح سیاسی» حتی نمی‌توانند برای خواندن یک کتاب هم با یکدیگر به توافق برسند و وقت بگذارند، آن‌ها را رها کرد.
حالا علیمرادی به انتقاد از جنبش دانشجویی و تشکل‌های سیاسی دانشگاه می‌پردازد و می‌گوید، «جنبش دانشجویی از اصل خود فاصله گرفته و به فرعیات چسپیده است. دانشجو باید کار سیاسی و شور سیاسی داشته باشد ولی شور بدون شعور هیچ دردی را دوا نمی‌کند. دانشجویی که مناطق محروم کشور خود را نبیند، دانشجویی که به فکر دوا کردن دردهای جامعه خود نباشد و فقط در فکر شعار دادن در طول فواصل انتخابات است، مطمئناً نمی‌تواند هیچ دغدغه‌ای را از مردم خود حل کند.»
او در نظر داشت فعالیت‌های خیریه را در دوران تحصیل دبیرستان شروع کند ولی به دلیل جَو نامناسب دبیرستان و عدم استقبال دانش‌آموزان، قادر به انجام آن نشد.
با وارد شدن به دانشگاه احساس کرد فرهنگ خیرخواهی بین قشر جوان و دانشجو بسیار کمرنگ شده است و به‌رغم اینکه به فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی علاقه زیادی داشت، به سراغ فعالیت‌های خیریه رفت تا بتواند در بزرگترین دانشگاه علوم انسانی خاورمیانه به دانشجویان بی‌بضاعت این دانشگاه خدمات‌رسانی کند.
در 14 مهر‌ماه 93 جشن افتتاحیه کانون فرهنگی خیریه را در دانشکده حقوق برگزار شد و اکنون که حدود دو سال از آن زمان می‌گذرد این کانون بیش از 77 عنوان فعالیت کوچک و بزرگ انجام داده است که یکی از مهمترین آن‌ها کمک به مردم منطقه دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان است.
در میز گفت‌وگوی«عطنا»، پایگاه خبری دانشگاه علامه طباطبائی، پای صحبت‌های حسین علیمرادی، دبیر سابق کانون فرهنگی خیریه این دانشگاه نشسته‌ایم و می‌پرسیم چرا خیریه یک کانون فرهنگی است و داستان این همه حاشیه چیست؟

[aparat id="RDfwE"]