عطنا - بحرانهای اقلیمی و تغییرات آبوهوایی، یکی از بزرگترین چالشهایی هستند که ایران در حال حاضر با آن مواجه است. این تغییرات نه تنها بر محیط زیست بلکه بر اقتصاد کشور، به ویژه بخش کشاورزی، تأثیرات مستقیم و ویرانگری داشتند. کشاورزی در ایران که بخش عمدهای از اشتغال و تولیدات داخلی را به خود اختصاص میدهد، بهطور خاص از تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی رنج میبرد.
کاهش منابع آبی، خشکسالیهای مکرر، تغییر الگوهای بارش و افزایش دما از جمله عواملی هستند که تهدیدی جدی برای این بخش اقتصادی بهشمار میروند. در این گزارش، به بررسی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی ایران و راهکارهای مقابله با این بحران پرداخته میشود.
وضعیت کشاورزی ایران در مواجهه با تغییرات اقلیمی
کشاورزی در ایران به عنوان یکی از ارکان اساسی اقتصاد کشور، با چالشهای بیشماری مواجه است. کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خشک و نیمهخشک خود، همواره با محدودیتهای منابع آبی روبهرو بوده است. این محدودیتها در شرایط کنونی که با تغییرات اقلیمی شدیدتر شده، به مشکلات جدیتری تبدیل شده است. در حالی که ایران در گذشته بیشتر به منابع آب سطحی متکی بود، هماکنون کاهش بارشها و تغییرات آبوهوایی باعث شده تا بسیاری از منابع آبی کشور مانند رودخانهها و دریاچهها خشک شوند و سفرههای زیرزمینی نیز با کاهش شدید آب مواجه شوند.
بر اساس گزارشهای سازمان آب و برق ایران، میزان بارشها در کشور به طور متوسط ۳۰ درصد کاهش یافته و این کاهش بارشها در برخی مناطق حتی به ۵۰ درصد نیز رسیده است. این وضعیت، به ویژه در مناطق مرکزی و جنوبی ایران، تأثیرات منفی جدیتری داشته و بسیاری از استانها با بحران کمبود آب روبهرو هستند.
تأثیر تغییرات اقلیمی بر تولیدات کشاورزی
یکی از اثرات فوری تغییرات اقلیمی بر کشاورزی ایران، کاهش شدید تولید محصولات کشاورزی است. در سالهای اخیر، خشکسالیهای شدید و تغییرات ناگهانی در الگوهای بارش، باعث کاهش تولید بسیاری از محصولات کشاورزی از جمله گندم، برنج، جو، و دانههای روغنی شده است. برای مثال، در استانهای فارس و کرمان که از مراکز مهم تولید گندم در کشور هستند، کاهش شدید بارندگیها منجر به افت چشمگیر تولید گندم در این مناطق شده است. این مسئله نه تنها به افزایش قیمتها منجر شده، بلکه وابستگی کشور به واردات محصولات کشاورزی را نیز بیشتر کرده است.
یکی دیگر از تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی، تغییر زمان کاشت و برداشت محصولات است. بسیاری از کشاورزان برای سازگاری با شرایط جدید، مجبور به تغییر زمان کاشت محصولات خود شدند، اما این تغییرات با توجه به شرایط اقلیمی غیرقابل پیشبینی، موفقیتآمیز نبوده است.
آب، عنصر حیاتی و بحران کمبود منابع آبی
بحران آب یکی از بزرگترین چالشهایی است که کشاورزی ایران با آن مواجه است. ایران به دلیل کاهش بارشها و افزایش تبخیر ناشی از گرمایش جهانی، با بحران جدی در تأمین منابع آب روبهرو است. وزارت نیرو پیشبینی کرده که تا سال ۲۰۳۰، بیش از ۵۰ درصد از منابع آبی کشور کاهش خواهد یافت و این امر تهدیدی جدی برای کشاورزی کشور محسوب میشود.
بسیاری از کشاورزان به دلیل کمبود منابع آبی، مجبور به استفاده از آبهای زیرزمینی برای آبیاری محصولات خود شدهاند. این امر موجب افت شدید سطح آبهای زیرزمینی و ایجاد پدیده فرونشست زمین در مناطق مختلف کشور شده است. طبق گزارشها، در برخی از استانها، فرونشست زمین به حدی رسیده که باعث تخریب زیرساختها و اراضی کشاورزی شده است.
چالشها و تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی برای کشاورزی
تغییرات اقلیمی بهویژه از طریق کاهش منابع آبی و تغییر الگوهای بارش بر تولیدات کشاورزی تأثیر میگذارد. یکی از مهمترین تهدیدات ناشی از این تغییرات، افزایش پدیدههای خشکسالی است. بر اساس مطالعات مختلف، در سالهای اخیر بسیاری از مناطق کشاورزی ایران با خشکسالیهای شدید مواجه شدهاند. استانهایی مانند خوزستان، یزد و کرمان از جمله مناطقی هستند که بیشترین آسیب را از خشکسالیها متحمل شدهاند.
علاوه بر خشکسالی، تغییرات دما نیز تهدید دیگری برای کشاورزی ایران بهشمار میرود. گرمای شدید و افزایش دمای هوا در فصلهای مختلف سال، بهویژه در تابستانها، باعث آسیب به محصولات کشاورزی میشود. در برخی مناطق، گرمای بیش از حد و تغییرات ناگهانی دما باعث کاهش عملکرد محصولات و حتی از بین رفتن آنها شده است.
راهکارهای مقابله با بحران تغییرات اقلیمی در کشاورزی ایران
برای مقابله با بحران تغییرات اقلیمی و بحران آب در کشاورزی ایران، نیاز به تغییرات اساسی در سیاستها و روشهای کشاورزی وجود دارد. از جمله مهمترین راهکارها برای مقابله با این بحران میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. مدرنسازی شیوههای آبیاری: استفاده از روشهای نوین آبیاری مانند آبیاری قطرهای و بارانی میتواند به کاهش مصرف آب و افزایش بهرهوری کشاورزی کمک کند. این روشها میتوانند بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک ایران، که منابع آب محدود هستند، تأثیر زیادی داشته باشند.
۲. ترویج کشاورزی مقاوم به خشکی: توسعه و ترویج محصولات کشاورزی مقاوم به خشکی میتواند به کشاورزان کمک کند تا در برابر شرایط اقلیمی دشوار، محصولات خود را حفظ کنند. برخی از پژوهشها نشان میدهند که استفاده از بذرهای مقاوم به کمآبی میتواند تولید محصولات را در شرایط خشک و نیمهخشک بهبود بخشد.
۳. مدیریت بهینه منابع آبی: بهرهبرداری بهینه از منابع آبی، بهویژه در کشاورزی، از اهمیت زیادی برخوردار است. تدوین سیاستهای مناسب برای مدیریت منابع آبی، نظیر کاهش مصرف آب در بخشهای پرمصرف و استفاده از آبهای بازچرخانی، میتواند به کاهش بحران آب کمک کند.
۴. آموزش و آگاهیبخشی به کشاورزان: آگاهیبخشی به کشاورزان در خصوص استفاده از تکنیکهای نوین کشاورزی و آبیاری و اهمیت استفاده بهینه از منابع آب میتواند در کاهش خسارات ناشی از تغییرات اقلیمی مؤثر باشد.
۵. حمایت از تحقیق و توسعه: سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه در زمینه کشاورزی پایدار و مقاوم به تغییرات اقلیمی میتواند به تولید محصولات جدید و بهینهتر کمک کند.
چشمانداز آینده کشاورزی ایران در مواجهه با تغییرات اقلیمی
کشاورزی ایران در دهههای آینده با چالشهای بزرگتری مواجه خواهد بود. تغییرات اقلیمی و بحران آب، تهدیدهایی جدی برای امنیت غذایی و معیشت کشاورزان بهشمار میروند. برای جلوگیری از پیامدهای منفی این بحران، باید اقدامات فوری و جدی در سطح ملی انجام شود. همچنین، تغییرات در الگوی کشاورزی و مدیریت منابع آبی، میتواند نقش مهمی در مقابله با این بحران ایفا کند. در نهایت، دستیابی به کشاورزی پایدار و مقاوم به تغییرات اقلیمی، نیازمند همکاری و همافزایی بین بخشهای مختلف دولت، کشاورزان و جامعه است.
عطنا را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید: