عطنا - ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۱ برابر با ۱۵ جمادی الاول ۱۴۴۴ است و به روایتی سالروز تولد امام سجاد علیه السلام در سال ۳۸ قمری و سالروز تاسیس شوریعالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۳ توسط امام خمینی ره است. به همین مناسبت ، مناسب دیدم مطلبی را در باره مهم ترین پیام نبوت و امامت و مهم ترین وظیفه شورایعالی انقلاب فرهنگی یعنی * توحید * بنویسم و تقدیم دوستان با علم و حلم کنم.
۱- بنا بر آموزه های وحیانی در کتاب وحی و شرح شارحان آن در لسان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و امامان معصوم علیهمالسلام آغاز و پایان سخن تمامی پیامبران از حضرت آدم علیه السلام تا حضرت ختمی مرتب صلوات الله علیه، را می توان در یک واژه خلاصه کرد. دعوت به توحید
۲- توحید ، نخستین و مهم ترین اصل از اصول دین است که اصول دیگر دین هم مانند نبوت و امامت و معاد و عدل با ارجاع به آن معنا و مفهوم پیدا می کند. در سه اصل آن شامل توحید و نبوت و معاد تمامی مسلمانان اعم از شیعه و سنی وحدت نظر دارند و شیعه دو اصل دیگر یعنی امامت و عدل را هم بخشی از اصول دین خود می داند زیرا معتقد است بدون امام عادل ، عدل نه تفسیر می شود و نه محقق می شود همان گونه که بدون عدل، امام عادلی هم ظهور نمی کند و دوام نمی آورد. تجربه تاریخ صدر اسلام تا کنون نشان می دهد بدون امام منصوب الهی ، از توحید و رسالت و معاد بجز نامی ، بیش نخواهد ماند. تجربه تاریخی کشورهای اسلامی از پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم تا کنون نیز مبین آن است. آن زمانی که آن انحراف بزرگ و آن تحریف تاریخ سوز و آن گناه نابخشودنی به تمام بشریت ، یعنی تغییر جایگاه و تعویض ریل امامت و رهبری از امام منصوب الهی به امام دست ساز بشری رخ داد.
هر آن چه از آن زمان تا کنون از ناکامی ها و شکست ها و ستم ها در کشورهای اسلامی و چه بسا در کل جوامع بشری رخ داده است به دلیل آن انحراف اولیه از امامت و رهبری الهی به امامت و رهبری شیطانی بوده و هست.
۳- پس آغاز و پایان دعوت تمامی پیامبران و اوصیای آنان تا به امروز و دعوت آشکار و پنهان حضرت بقيه الله الاعظم نیز دعوت به توحید است. در عصر حاضر هم امام خمینی که بی شک حلقه ای است از حلقه های مرجعیت و فقه شیعه و نیابت عام در طول دوره غیبت کبری و امری است ، در تداوم بخش سلسله رهبران الهی شیعی ، امام خمینی هم دعوتش را با توحید آغاز و با توحید به پایان برد و با پیام توحیدی به ما به امانت سپرد . اگر از بای بسمالله شروع انقلاب اسلامی تا تای تمت و لام تا کام سخن امام خمینی تا زمان رحلت آن مرد بی نظیر الهی را بگردیم ، بجز دعوت به توحید ، هیچ دعوتی در آن دیده نمی شود. و این است رمز ، پیردزی و جاودانگی انقلاب آن مرد بزرگ.
۴- اما یک پرسش مهم و کلیدی مطرح می شود که چرا این همه توحید مهم است که برخی از بزرگان مانند آیت الله سید علی قاضی طباطبائی بزرگ آن مرد کم نظیر در علم و عرفان و فقه و فلسفه ، عصاره اسلام را در یک کلمه به نام توحید می داند. توحیدی که زبان گویای آن نبوت و ضمانت به صحنه درآمدن آن را امامت می داند. مگر توحید چه پیامدهای فردی و اجتماعی دارد؟ که اگر توحید ، آلوده به شرک ولو شرک خفی شود، دبگر ناب نخواهد بود و به قول حافظ این فقط شراب ناب است که می تواند مستی و مستوری ناب ایجاد کند و جامعه و مردمانی را تا سرچشمه خورشید ببرد.
اجمالا این که به نظر حقیر ، توحید ، اگر چه یک کلمه است ، اما کلمه ای است که غیر از آن کلمه ، کلمه دیگری نیست. کلمه ای است که بدون آن دیگر کلمات معنا و مفهومی ندارند. توحید ، معرفتی چند لایه ای و عمیقی است که لایه ها و عمق آن سراسر پوشیده از معادنی از علم و عقل و عشق و کمال و هدایت و اخلاق رفتن انسان و جامعه انسانی تا رسیدن به حق و ملاقات با خدا است.
بنا بر تعبیری با این مضمون از معنا و مفهوم از حقیقت وحدانیت و حقیقت توحید که چیزی جز ذات خداوند نیست ، از امام العارفین و امام الموحدین علی ابن ابیطالب سلام الله علیه تا کنون معرفت و فهم هیچ ژرف اندیشی نتوانسته است بجز در لایه های پوسته ای آن غور کند.
اگر بخواهیم از منظر جامعه شناختی نگاهی به چیستی و پیامدهای توحید داشته باشیم شاید بتوان گفت ، توحید ، بویژه توحید افعالی ، سنگ بنای نظم اجتماعی ، نظم سیاسی، نظم اقتصادی و نظم فرهنگی جامعه اسلامی و بلکه جامعه جهانی است. زیرا انگیزه اصلی در کنش گری های فردی و اجتماعی موحدان در یک جامعه اسلامی و در تمامی کنشهای فردی و خصوصی و اجتماعی و در تمامی عرصههای زندگی عبور از خود و عبور از خود خودخواهی ها برای خود و چشم پوشی از منافع فردی و خانوادگی و جناحی و باندی به نفع دیگری صاحب حق است . و بد نیست توجه نماییم که ریشه تمام اختلافات کوچک و بزرگ و تمام جنگ ها همین خودخواهی های فردی و سیستمی است . اگر فردی موحد بود دلیلی بر تعارض منافع ندارد. اگر بخواهیم جامعه ای توحیدی داشتهباشیم باید اساس و پایه در نظامات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی را نظم توحیدی قرار دهیم. . توحید واژه پر تکرار و با مسمای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی ره از آغاز نهضت تا روز رحلت ایشان بود. ایشلن بارها و بارها با زبان های مختلف و در مناسبت های گوناگون کار برای خدا را تذکر دادند و پس از رحلت امام هم در لسان و سیره و رفتار مقام معظم رهبری مشاهده شده است و بر آن تاکید داشته اند و دارند.
بی شک این توحید باید با زبان نبوت از مبداء آن گرفته شود و تفسیر شود و با زبان امامت به صدا درآید و جامه عمل بخود بپوشاند. چرا که مهم ترین وظیفه امام ضمانت اجرایی احکام دین است و بدون آن اسلام، می شود اسلام آمریکایی و اسلام عربستانی.
۵- اما سخن در این است که بزرگترین مانع جامعه توحیدی و بزرگترین مانع تفکر و بینش و روش توحیدی چه در سطح خرد و فردی و چه در سطح کلان و اجتماعی چیست؟
در یک پاسخ کوتاه ، امروز و در این شرايط سیاسی داخلی و منطقه ای و جهانی، در راس همه ی خطاهای نابخشودنی که می تواند ریشه گناهان و اشتباهات بزرگ و نابخشودنی دیگری را فراهم آورد، نشناختن حق و حقوق رهبری سیاسی جامعه و نظام اسلامی است. نشناختن و یا شناختن و رعایت نکردن حق رهبری است.
مگر رهبری معظم انقلاب چه می گوید؟ و چه می خواهد که برخی نادانسته و برخی هم دانسته ظاهرا بجز تضعیف رهبری وظیفه دیگری ندارند.!!!!امروز بی شک و بدون تردید ، سخن رهبری عزیز انقلاب و در حقیقت امام جامعه مسلمین چیزی جز احیای کلمه توحید نیست. اگر خدای نخواسته به این نطام مظلوم جمهوری اسلامی ایران آسیبی برسد، از کلمه توحید و از فرهنگ توحید بجز نامی بی خاصیت و حتی ضد خاصیت باقی نمیرماند مگر توحیدی که مفسر آن ترامپ و بایدن و نتانیاهو و بن سلمان باشند.
امروزه بزرگترین مانع نظام اسلامی که احیا کننده توحید محمدی است خودخواهی برخی از کارگزاران و مسئولین دولتی است . جهل جاهلان است. ، اختلافات سیاسی درونی است . دنیاگرایی ، اشرافی گری ، فریفته شدن و اسیر چنگال شبکه های اجتماعی نوین شدن، گناه های فردی و اجتماعی، دوری از خداوند و ترک نماز و روزه و حج و دیگر عبادات ، ترک سنت ازدواج و صله رحم و گسستن پیوندهای خویشاوندی ، ترک مشارکت های مومنانه در رفع مشکلات یکدیگر است . در احتکار و در گرانفروسی است. در یله و رها سازی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی است. در فقدان سیاست های درست فرهنگی و آموزشی و تربیتی است. در عزل و نصب های جناحی و رفیق بازی است. در خاموشی بزرگان و دانایان است . و در بی تفاوتی والدین نسبت به آن چه در خانه و کاشانه انان رخ می دهد .
نویسنده: دکتر ابوالقاسم فاتحی
عطنا را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید: