با توجه به اینکه رسانه و به طور اخص تلویزیون ابزار قدرتمندی است بنابراین با تکنیک های متعدد اقناعی، می تواند اقشار میانی و پایین جامعه را شاید تا حدی تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین بهره گیری از این رسانه ها به طور نامناسب و به طور غیر منطقی می تواند آثار سوئی را به همراه داشته باشد.
به گزارش عطنا و به نقل از شفقنا رسانه، علیرضا حسینی پاکدهی، عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی می گوید: رسانه ها باید این فرصت و امکان را داشته باشند که به نقد، ارزیابی و بررسی عملکردهای دولت ها و سایر قوا بپردازند. اما اینکه محتوا و شکل این نوع نقد و بررسی چگونه باید انجام بشود و بر اساس اصول حرفه ای و اخلاق رسانه ای باشد و در چه زمانی انجام شود، محل بحث و مناقشه است. در کل فراهم کردن فضای نقد و گفت و گو از وظایف اصلی رسانه هاست.
او ادامه می دهد: رسانه ها باید در مرحله اول به دنبال حقیقت باشند و تا حد امکان وابستگی به حزب، گروه و جناح خاصی نداشته باشند یا اگر دارند سعی کنند در حیطه خبر بر اساس اصول حرفه ای عمل کنند. در زمان های مختلف شاهد هستیم که صدا و سیما نسبت به برخی از دولت های مستقر روی خوش نشان می دهد و در برخی مواقع روی خوش نشان نمی دهد و با تهیه برنامه های خاص تلاش می کند تعریف یا تخریب کند که به نظرم این نوع از عملکرد صدا و سیما به دور از اخلاق حرفه ای و علمی است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه صدا و سیما باید منفعت عموم را در نظر بگیرد، توضیح می دهد: باز هم تاکید می کنم رسانه ها باید در همه مقطع های زمانی به نقد کمی و کیفی عملکرد دولت ها و قوای مختلف بپردازند نه در زمان های خاص. سکوت و فریاد زدن رسانه ها نباید لحظه ای و به دنبال تامین منافع خاص باشد. آنچه که این سازمان باید در نظربگیرد، منافع عمومی است. رسانه ها چون ابزار در اختیار دارند، نباید این اجازه را بدهند که بهره جویی و منفعت طلبی به شکل انتقام گیری در زمانی خاصی برای قوای مختلف اتفاق بیافتد. واقعاً این نوع از برخورد ها در رسانه ملی پذیرفتنی نیست. صدا و سیما با توجه به اینکه یک رسانه ملی است، باید یک شیوه منسجم و پایداری را در پیش بگیرد. وظیفه یک رسانه ملی این است که به عنوان ناظر و چشم و گوش مردم پشتیبان منافع ملی باشد.
اما این نوع از برنامه سازی ها بیشتر بر روی چه اقشاری از جامعه اثر گذار است؟ پاکدهی پاسخ می دهد: با توجه به اینکه رسانه و به طور اخص تلویزیون ابزار قدرتمندی است بنابراین با تکنیک های متعدد اقناعی، می تواند اقشار میانی و پایین جامعه را شاید تا حدی تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین بهره گیری از این رسانه ها به طور نامناسب و به طور غیر منطقی می تواند آثار سوئی را به همراه داشته باشد. ولی اگر بخواهیم در دراز مدت نگاه کنیم، این دستاوردهای کوتاه و موقت، می تواند نتیجه معکوس دهد و مانند بومرنگ عمل کند و موجب از دست رفتن اعتبار رسانه شود و اعتماد مخاطب به رسانه هم از بین برود. پس در این میان رسانه ها باید دقت کامل را داشته باشند و تصور نکنند چون این ابزار را در اختیار دارند، می توانند همیشه در جهت منافع خود عمل کنند و افکار عمومی را هم تحت تاثیر قرار دهند. چون در بیشتر موارد باعث منزجر شدن مخاطب و دوری آن ها از رسانه می شود.
پاکدهی در پایان به بیان چند راهکار برای این نوع برنامه سازی ها در سازمان صدا و سیما اشاره می کند و می گوید: تا جایی که مطلع هستم سازمان اختلافی با نهاد دولت پیدا کرده و این اختلاف درباره مسائل مالی است. بالاخره دولت طبق مسائلی که در دو سال اخیر برایش پیش آمد و تاثیر تحریم ها، درآمد هایش به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کرد و همین عامل موجب شد بودجه سازمان صدا و سیما را هم نسبت به سال ها قبل کم کند. سازمان از این موضوع دلخور است در حالی که یک سازمان ملی نمی تواند به خاطر این مسائل دست به تخریب دولت بزند.
او ادامه می دهد: این تخریب می تواند نتیجه تلخی برای مردم و امنیت ملی کشور داشته باشد. برای همین لازمه اش این است که سازمان به دنبال راهکارهای منطقی و درآمد زایی از راه های دیگر باشد. از طرف دیگر نهاد رهبری هم می تواند در این میان مداخله کند و از دولت بخواهد تا به صدا و سیما کمک کند و یا از سازمان بخواهد از زیاده خواهی های خود کم کند و مدیریت مناسبتری نسبت به منابعی که در اختیار دارد، داشته باشد. مهم ترین مساله سازمان در حال حاضر این است که دایره فعالیت خود را بیش از اندازه گسترش داده و کانال ها و شبکه های زیادی در این سال ها راه اندازی کرده است. در حالی که خیلی از کانال ها و شبکه ها با هم همپوشانی دارند و سازمان می تواند افزایش بی حد و حصر خود را کم و منابع خود را در جهت بهتری صرف کند.
این عضو هیئت علمی به مداخله شورای نظارت بر صدا و سیما هم اشاره می کند و می گوید: فراتر از همه این ها عملکرد شورای عالی نظارت بر صدا و سیما است. این شورا باید به طور مداوم بر محتوا و شکل برنامه سازی های این سازمان نظارت داشته باشد. ولی متاسفانه در طول این سال ها شاهد بودیم، این شورا آنچنان که باید به وظایف خود عمل نکرده و عمل نمی کند پس نظارت کامل انجام نمی گیرد. از مهم ترین وظایف شورای عالی نظارت بر صدا و سیما این است که نقاط ضعف این رسانه را تصحیح کند ولی متاسفانه این کار را انجام نمی دهد.