خیر و وقف برای دانشگاه

استاد دانشگاه شهیدبهشتی: اگر شما هم آنقدر ثروتمند هستید که بخواهید اموالی را وقف کرده یا بخشش کنید، دانشگاه‌های اصلی کشور را در خاطر داشته باشید. آینده عقلانیت، توسعه و سرنوشت زندگی ما ایرانیان با کیفیت این دانشگاه‌ها به هم گره خورده است. اگر می‌توانید، به وقف و کار خیر برای دانشگاه‌ها بیندیشید. کسی چه می‌داند، شاید دانشگاهی که شما به آن کمک می‌کنید، روزی نقش دانشگاه هاروارد را در ایران ایفا کرد.

به گزارش عطنا، دکتر محمد فاضلی،عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی در روزنامه آرمان به اهمیت جایگاه وقف برای توسعه دانشگاه و مراکز آموزشی پرداخته است که در پی می‌آید؛

جان هاروارد کشیشی بود که در فاصله سال‌های 1607 تا 1638 میلادی زندگی کوتاهی داشت اما عاشق یاد گرفتن و آموزش بود. او مبلغ 1285 دلار(نیمی از کل دارایی مالی‌اش) و کل کتابخانه‌اش را به دانشگاهی که در 1636 تأسیس شده بود هدیه کرد و نام این دانشگاه به افتخار او به «دانشگاه هاروارد» تغییر یافت.

دانشگاه‌های آمریکایی از آن زمان به بعد همواره مبالغ زیادی را در قالب وقف، هبه، بخشش، نذر و امور مشابه دریافت کرده‌اند. فهرست ثروتمندترین دانشگاه‌های آمریکایی نشان می‌دهد که سه دانشگاه هاروارد، ییل و تگزاس به ترتیب 35، 1/27 و 5/26 میلیارد دلار دارایی از محل وقف و بخشش خیرین دارند.

دهمین دانشگاه 4/10 میلیارد دلار و حتی یکصدمین دانشگاه در این فهرست بیش از یک میلیارد دلار دارایی ناشی از وقف و بخشش‌های خیرین دارند. برخی دانشگاه‌ها در ایران نیز تلاش کرده‌اند باشگاه خیرین راه‌اندازی کنند و به طرق مختلف منابعی را از این محل جذب کنند. این کار بالاخص در زمانه‌ای که دولت به دلایل مختلف تحت فشار مالی است و توان زیادی برای حمایت از توسعه کمی و کیفی دانشگاه‌ها ندارد، بسیار مهم است.

دانشگاه‌های اصلی -فهرستی از 11 دانشگاه اصلی و ممتاز کشور- می‌توانند جذب‌کننده کمک‌های مالی، وقف، حمایت‌های خیرین و سرمایه‌گذاری ثروتمندان در توسعه فضاهای دانشگاهی، آزمایشگاه‌ها، نوسازی بناهای فرسوده دانشگاه‌ها، کمک به دانشجویان دکتری مستعد برای ادامه تحصیل و متمرکز شدن روی انجام رساله‌ها، کمک به کتابخانه‌ها، تجهیز کلاس‌ها و خیلی موارد دیگر باشند.

اگرچه بسیاری از نهادهای کشور قربانی بی‌اعتمادی شده‌اند اما کماکان دانشگاه‌ها در زمره قابل‌اعتمادترین نهادها به‌شمار می‌آیند. دانشگاه‌ها به‌واسطه داشتن هیات امنا، امکان ثبت اماکن و تأسیسات ساخته‌شده با کمک‌های خیرین و مشاهده‌پذیر بودن نتیجه سرمایه‌گذاری خیرین، ظرفیت مناسبی برای جذب این کمک‌ها دارند.

خود علم و توسعه دانش نیز کماکان احترام و جایگاهی نزد مردم و بالاخص اقشار فرهیخته ثروتمند دارد و همین امر می‌تواند تعامل دانشگاه با خیرین را تقویت کند. سنت وقف، بخشش و کمک خیرین به دانشگاه‌ها در ایران نیز وجود داشته است. موقوفات زیاد دانشگاه تهران و برخی دانشگاه‌های دیگر شناخته‌شده هستند.

ما برای تقویت دانشگاه‌ها در این شرایط دشوار، برای تقویت نهاد علم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌های توسعه در ایران، به توسعه مشارکت خیرین و وقف‌کنندگان برای دانشگاه‌ها نیازمندیم.

اگر شما هم آنقدر ثروتمند هستید که بخواهید اموالی را وقف کرده یا بخشش کنید، دانشگاه‌های اصلی کشور را در خاطر داشته باشید. آینده عقلانیت، توسعه و سرنوشت زندگی ما ایرانیان با کیفیت این دانشگاه‌ها به هم گره خورده است. اگر می‌توانید، به وقف و کار خیر برای دانشگاه‌ها بیندیشید. کسی چه می‌داند، شاید دانشگاهی که شما به آن کمک می‌کنید، روزی نقش دانشگاه هاروارد را در ایران ایفا کرد.