تا جوانید ازدواج کنید

به گزارش عطنا به نقل از تی نیوز، متاسفانه با تغییراتی که امروزه در جامعه ایجاد شده است، هدف اصلی ازدواج تحت الشعاع اهداف فرعی و حاشیه ای قرار گرفته و رغبت جوانان به این امر کاهش یافته است. بسیار گفتیم و شنیدیم از عوامل و علت های این قضیه و بسیار کوتاهی ها دیدیم از متولیان اما آیا می دانید گرانی و تشریفات آنچنانی تنها دلیل نیست؟! آیا می دانید خودخواسته مجرد نیستید؟!

حجت الاسلام محمودی کارشناس مذهبی و مسئول موسسه شفا(شبکه فعالان ازدواج)گفت: گرانی و تشریفات با هزینه های هنگفت، تنها یک دلیل از دلایلی است که جوانان را از ازدواج هراسان می کند و یکی از دلایل اصلی که معمولا از آن غفلت می شود فرهنگ سازی منفی و هجوم تفکرات غربی است.

نهضت های علیه ازدواج فعالیت های گسترده ای دارند

وی افزود: کمتر کسی از مردم ما از تلاش های نهضت های علیه ازدواج خبر دارد در حالی که این نهضت ها فعالیت های فرهنگی گسترده ای دارند و می توان مرکزیت این نهضت ها نیویورک است؛ نیویورک شهری است که مساحت آن یک سوم تهران و جمعیت ان اندازه جمعیت تهران بوده و گرانی در آن بیداد می کند و آنچه به عنوان فرهنگ غالب در آن رواج یافته این است که می پرسند: چرا ازدواج؟! یعنی ازدواج را چیزی منفی و بیهوده جلوه می دهند.

اگر همین طور پیش برود بلای نیویورک بر سر تبریز می آید

وی ادامه داد: اگر تدابیر لازم در این زمینه صورت نگیرد، اگر متقابلا اقدامات و فرهنگ سازی های ضروری انجام نشود و زمینه های ازدواج جوانان فراهم نگردد بیست سال دیگر در تبریز نیز خواهند گفت: چرا ازدواج؟!

یکی از نیازهای غریزی که با ازدواج تامین می شود، نیازهای جنسی است؛ یعنی خداوند ازدواج را راهی حلال برای ارضای نیازهای جنسی بشر قرار داده است. اما امروزه تحت تاثیر تهاجمات فرهنگی خیلی ها بی تفاوت از حلال و حرام بودن کنش ها و واکنش ها، از طرق دیگر اقدام به ارضای نیازهای جنسی خود می نمایند و اصلی ترین عامل آن یک چیز است!

سهل الوصول بودن دختران موجب دوری پسران از ازدواج می شود

محمودی بیان داشت: سهل الوصول بودن دختران و ارزان به دست آمدن آنها عاملی است که موجب می شود پسرها تن به ازدواج های دارای هزینه های بالا و رسم و رسوم های پیچیده ندهند. از سوی دیگر اشتباهات شناختی و فکری از ازدواج به این معضل دامن می زند؛ یعنی عده ای فکر می کنند ازدواج تنها با هدف رفع گرسنگی های جنسی صورت می گیرد در حالی که ازدواج محفلی برای شکوفایی استعدادها فراهم می کند و آرامشی را به ارمغان می آورد که ازدواج های سفید و فردی زیستن هرگز آن را در پی نخواهد داشت.

آنچه در این میان مهمتر می نماید این است که طلایه داران این معرکه ی شوم چه اهدافی را دنبال می کنند و با رواج چنین سنت ویرانگری می خواهند به کدام مطلوب دست یابند؟

زهرا کوهی مشاور خانواده و فعال فرهنگی در پاسخ به این سوال گفت: شکی نیست که دشمنان داخلی و خارجی اهداف مهمی را در این قضایا دنبال می کنند و از مدت ها پیش به این موضوع ورود کرده اند و آرام آرام به این نقطه که امروز می بینیم رسیده اند.

هدف اصلی دشمن دور کردن جامعه شیعی از آرمان هاست

وی افزود: هدف اصلی آنان این است که می خواهند جامعه شیعه را از اهداف عالی خود دور کنند و یکی از ابزارهای مهم و کارآی آنها در این جنگ نرم بدبین کردن جوانان به ازدواج و ازدواج نکردن آنان است.

وی ادامه داد: جوانی که ازدواج کرده و تشکیل زندگی می دهد، سرش گرم خانواده می شود، احساس مسئولیت می کند و مسئولیت پذیری اش بالا می رود، بخش عظیمی از توجهش به خانواده و امورات آن معطوف می شود و به تبع آن از مسائل زاید دوری می کند؛ اگر موجی چنین در جامعه ایجاد شود به سوی شرایطی سالم و دور از فساد و بزهکاری سوق می یابد.

کوهی اضافه کرد: اما اگر بر جوانان این تفکر عارض شود که ازدواج را می خواهیم چه کار! میل به تنوع طلبی و تجربه رابطه های متعدد با جنس مخالف افزایش می یابد و در این صورت غریزه ی فطری خود را با روش های غیرفطری ارضاء می کند.

این کارشناس اذعان داشت: اگر جوان شیعه در چنین فضایی قرار بگیرد جامعه دچار مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی عدیده ای می شود و بزهکاری و فساد جایگزین رشد و بالندگی می شود که این همان هدفی است که دشمن در پی آن است.

راه مقابله چیست؟

در چنین شرایطی که قطعا شوخی بردار هم نیست باید به مقابله برخواست چرا که هدف اصلی دشمن از بین بردن نسل شیعه و مهمتر از آن تغییر هویت آن است اما راه مقابله چیست؟ آیا صرفا با نصیحت جوانان و تشویق خالی آنان به ازدواج کاری از پیش خواهد رفت؟! قطعا چنین نیست و همان طور که دشمن با برنامه ها و نقشه های مطالعاتی و کارشناسی شده وارد میدان شده است، مبارزه و مقابله نیز نیازمند فرهنگ سازی و برنامه های کارشناسی شده است و از سوی دیگر ارائه تسهیلات ازدواج به جوانان نیز جای بحث جدی دارد؛ زیرا امروزه بسیار از این موضوع غفلت شده است به طوری که با اندک وام ازدواج، آن هم با درصد و کارمزدهای آن و با وام هایی مثل لوازم خانگی و غیره دارای درصد های آنچنانی، آن هم به شرطها و شروطها! چگونه می توان به مطلوب دست یافت؟!

البته سر دیگر این ماجرا به خود جوانان نیز برمی گردد که گویا یارای مقابله با تشریفات و چشم و هم چشمی ها و تحریکات خانواده ها را ندارند!

در این مورد پیر فرزانه ی جهان اسلام، امام خامنه ای در سخنان خود نکات نابی را ایراد نمودند که چند نمونه از این گفتار را ارائه می کنیم؛ ایشان فرمودند:

خداوند کسی را که ازدواج کند، از فضلش غنی خواهد کرد/ما برای خودمان  به جای خَرج، بَرج درست می کنیم

"جوانها وقتی صحبت می شود می گویند، اگر ازدواج کنیم بعدش چه کار کنیم برای خانه، برای شغل؟ ایها همان قیودی است که همیشه جلوی کارهای اصلی و اساسی را می گیرد. فرمود: "اِن یَکونوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ اللهُ مِن فَضلِهِ" (سوره نور، آیه 32). یعنی خداوند متعال اینها را کفایت خواهد کرد. ازدواج بکنید. ازدواج در وضع معیشت آنها دشواری خاصی به وجود نمی آورد. بلکه به عکس خداوند آنها را از فضلش غنی هم می کند. این را خدای متعال فرموده است. بله، ما برای خودمان به قول معروف به جای خَرج، بَرج درست می کنیم. اضافه های زندگی و نیازهای کذب به وجود می آوریم. بله، البته  مشکل پیش می آید. تقصیر کیست؟ در درجه اول تقصیر متمکّن است. آن کسانی که امکانات دارند، سطوح را بالا می برند، سطوح خواهشها و توقّعات و نیازهای کاذب را بالا می برند. بعد هم تقصیر بعضی مسئولین است، که بالاخره باید بگویند. باید وسایل فراهم کنند، فراهم نمی کنند. نمی خواهیم بگوییم که دولت ها برای جوانها و برای ازدواجشان وظایفی ندارند. اما این باید برای جامعه اسلامی جا بیفتد که ازدواج یک ضرورت است، باید انجام بگیرد. باید تحقق پیدا بکند. اینکه دخترها بگویند ما هنوز آماده ازدواج نشده ایم، پسرها بگویند ما هنوز عقل زندگی نداریم، حرف های منطقی آن چنانی نیست. در خیلی از مسائل زندگی، ما می بینیم که نه، جوانها آمادگی هم دارند، خیلی هم خوبند. می فهمند. منتهی این ازدواج یک مسئولیت پذیری هم هست. این حسّ گریز از مسئولیت، مقداری مانع می شود از اینکه این کار انجام شود.

تجملات برای یک جامعه، مضرّ و بد است. آن کسانی که با تجملات مخالفت می کنند، معنایش این نیست که از لذت ها و خوشیهایش بی اطلاعند، نه! آن را کاری مضرّ برای جامعه می دانند. مثل یک دارو یا خوراکی مضرّ. با تجملات زیادی، جامعه زیان می کند. البته در حد معقول و متداول ایرادی ندارد. اما وقتی که همین طور مرتّب پای رقابت و مسابقه به میان آمد، اصلاً از حدّ خودش تجاوز می کند و به جاهای دیگر می رود. برخی، اسراف می کنند. می ریزند و می پاشند. در این روزگار که فقرایی در جامعه هستند، کسانی هستند که اوّلیّات زندگی هم درست در اختیارشان نیست، این کارها اسراف است، زیادی است، بی خود است. هر کس بکند خلاف است.

با این کار خود را از چشم پیامبر(ص) می اندازید

عروسی و عقد و شادی چیزی خوبی است. حتی پیامبر اکرم (ص) هم برای دختر مکرمه خودشان مجلس عروسی گرفتند، شادی کردند و مردم شعر خواندند. زن ها دست زدند و خوشی کردند. اما نباید در این مجلسِ عقد و عروسی و اینها اسراف اناجم بگیرد. یکی از اسرافها همین مجالس عقد و عروسی گران قیمت است. در هتلها، در این سالنهای گران قیمت مجالس درست می کنند. مبالغ زیادی شیرینی و میوه و خوراکی حرام می شود، از بین می رود، روی زمین ریخته می شود و ضایع می گردد. برای چه؟ برای چشم و هم چشمی؟! برای عقب نماندن از قافله اسراف؟! اسراف نباید بشود. اسراف اگر شد هم به خودتان ضرر زده اید هم به مردم دیگر. هم به جوانها و دخترها و پسرها ضرر زده اید و هم خودتان را از چشم پیامبر اسلام (ص) انداخته اید. از چشم امام زمان (عج) انداخته اید. این اسراف و زیاده روی، کار خلاف محسوب می شود.عروسی شیرین، آن عروسی ای نیست که توی آن خیلی خرج می شود و اسراف زیاد در آن می شود. عروسی شیرین، عروسی صمیمانه است. صمیمانه که بود، عروسی شیرین می شود. ولو مختصر باشد. یک اتاق توی خانه، قوم و خویش، دوست و آشنا و رفیق دور هم بنشینند، این می شود عروسی.

من به همه مردم در سراسر کشور توصیه می کنم که ازدواج ها را آسان کنند. بعضی ها ازدواج را مشکل می کنند. مهریه های گران و جهزیه های سنگین ازدواج را مشکل می کند... خانواده پسرها توقع جهزیه های سنگین بکنند؟ خانواده دخترها برای چشم و هم چشمی دیگران جهزیه ها را و تشریفات را و مجالس عقد و عروسی را رنگین تر بکنند؟چرا؟ اثر این را می دانید چیست؟ اثر این کارها این است که دخترها و پسرها بدون ازدواج در خانه می مانند، کسی جرات نمی کند به ازدواج نزدیک شود.

چرا دیگران را حسرت به دل می کنید؟!

مگر کسانی که با تجمل عروس و داماد می شوند از کسانی که ساده عروس و داماد می شوند خوشبخت ترند؟ چه کسی می تواند چنین چیزی را ادعا کند؟ این کارها جز اینکه یک عده جوان را ، یک عده دختر را حسرت به دل کند و زندگی را بر اینها تلخ نمایند، اگر نتوانستند آنجور آنها هم عروسی بگیرند  تا ابد حسرت به دل بمانند یا اصلا نتوانند عروسی بگیرند. چیز دیگری نیست . . . تا آمدند دخترش را بگیرند چون دستش خالی است ، این دختر بماند توی خانه. این پسر دانشجو ، کارگر یا کاسب ضعیف، همین طور غیر متاهل بماند.من گمان می کنم آن کسانی که با مجالس و محافل سنگین، با مهریه ها و جهزیه های سنگین کار را بر دیگران مشکل می کنند، حسابشان پیش خدا خیلی سخت است. نمی شود بگویند که آقا ما پول داریم ، می خواهیم بکنیم، چون داریم. این از آن حرف های غلط روزگار است. داریم که دلیل نشد. انسان وقتی "دارد"، کاری بکند که دیگران نتوانند هیچ اقدامی بکنند، این درست است؟جوانها جرات نکنند بروند طرف ازدواج. نباید کاری بشود که افرادی که نمی توانند، افرادی که دلشان نمی خواهد، خلاف فکرشان هست، خلاف نیتشان هست، نتوانند ازدواج کنند".