این پژوهشگر اجتماعی با بیان اینکه تامین امنیت با مشارکت شهروندان و ذینفع کردن آنها میسر میشود، گفت: هر چه حضور و مشارکت زنان در عرصههای عمومی و مدنی شهر بیشتر باشد با مشارکت خود فضا را تلطیف و انسانی و بدین وسیله منشا تحولات مثبتی از جمله افزایش امنیت واقعی و روانی میشوند.
به گزارش عطنا، «اولین همایش ملی مسائل اجتماعی زنان» به همت دانشگاه علامه طباطبائی با همکاری دیگر دانشگاههای علوم انسانی کشور و مراکز تخصصی مطالعات زنان با حضور جمعی از استادان و دانشجویان متخصص حوزه مطالعات زنان دوشنبه، ۱۰ اردیبهشتماه و سهشنبه، 11 اردیبهشتماه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.
آرمین امیر، پژوهشگر اجتماعی در پنل دهم این همایش که موضوع آن «توسعه شهری و زنان» بود، مقاله خود را با عنوان «بررسی ارتباط عوامل اجتماعی با احساس امنیت روانی-اجتماعی زنان 15-45 ساله در فضاهای عمومی شهر(مطالعه موری پارک شهر)» که با همکاری لیلا خالقی نوشته بود ارائه داد که در ادامه میخوانیم؛
باید برای توسعه و رفع مشکلات رابطه بین شهر و شهروند به رسمیت شناخته شود، این مسئله با دستور و بخشنامه کاری حل نمیشود. ثروتمندان به مناطق بهتر میروند و افراد محروم شهرستانها به مناطق کمبرخوردار تهران مهاجرت میکنند. در بعضی از مناطق تهران امنیت بسیار کم است و حتی مردان جرات تردد شبانه به این مکانها را ندارند، با این وجود تامین امنیت با مشارکت شهروندان و ذینفع کردن آنها میسر است.
پارک شهر به ظاهر مشکلی ندارد، بخصوص بخش شمالی آن، که موزه ایران باستان، پست و ادارات وزارت خارجه در آن واقعاند، با این حال عمیقتر که نگاه کنی و آشناتر که باشی میدانی که پشت این ظواهر رفوع شده چه مشکلاتی وجود دارد.
مطلبی را برای شما بگویم و آن اینکه آنتونی گيدنز جامعهشناس، در نظریه مدرنیزم خود و در توضیحی بر این مفهوم میگوید یکی از مهمترین معیارها در مدرنیته، مسئله احساس و امکان اعتماد است که اساس زندگی مدرن را تشکیل میدهد. تحمل همه مشکلات و خطرات محتمل و موجود برپایه همین اعتماد که پیله امنیت وجودی را میسازد میسر میشود و تاثیر رسانههای مدرن تعبیر از واقعیت را به وسیله مصادره تجربه واقعیت ممکن میکند؛ جایی که نه خود واقعیت که درک و تصور ما از واقعیت مایه قضاوت و حکم قرار میگیرد و لازم به گفتن نیست که این درک و شناخت از طریق همین رسانهها صورت میپذیرد.
جامعه آماری در این تحقیق که مبنی بر کنترل، نظم اجتماعی و موقعیت فیزیکی و روانی مکانهای اجتماعی شکل گرفت شامل زنان ۱۵ تا ۴۵ سالهای است که به دلایل و بهانههای متفاوت به این پارک قدیمی مراجعه میکنند و نمونهای ۱۹۰ نفره از این افراد به دست آمد. با این حال جهتگیری کلی تحقیق و فرض محقق آن است که هر چه حضور و مشارکت زنان در عرصههای عمومی و مدنی شهر بیشتر باشد با مشارکت خود فضا را تلطیف و انسانی و بدین وسیله منشا تحولات مثبتی از جمله افزایش امنیت واقعی و روانی میشوند و پیشنهادات و راهکارهایی حول این محور ارايه خواهد شد.